Παγκόσμια ημέρα για την υπενθύμιση του δουλεμπορίου και της κατάργησης του η σημερινή. Ήταν 23 Αυγούστου του 1791. Τότε ήταν που εξεγέρθηκαν οι υποδουλωμένοι άντρες και γυναίκες στο δυτικό τμήμα του Αγίου Δομίνικου. Σύμφωνα με τα στοιχεία που υπάρχουν από τα 10 περίπου εκατομμύρια ανθρώπων που διέσχισαν τον Ατλαντικό πριν από το έτος 1800, περίπου 8.5 εκατομμύρια ήταν Αφρικανοί σκλάβοι, κυρίως των δυτικών ακτών της ηπείρου. Μέχρι τη δεκαετία του 1860, περίπου 12 εκατομμύρια Αφρικανοί αιχμαλωτίστηκαν και μεταφέρθηκαν σε άλλες χώρες. Εκτιμάται ότι 2 εκατομμύρια από αυτούς πέθαναν από τις κακουχίες κατά τη διάρκεια του ταξιδιού. Ήταν πορείες θανάτου, αφού δύο στους πέντε Αφρικανούς πέθαιναν.
Οι συνθήκες στο πλοίο: Τους έριχναν αλυσοδεμένους στο αμπάρι και για οικονομία χώρου, τους τοποθετούσαν έτσι ώστε τα πόδια του ενός να ακουμπούν στο κεφάλι του άλλου. Τους τοποθετούσαν καθιστούς με τα γόνατα λυγισμένα στο στήθος. Ήταν αλυσοδεμένοι, ο καθένας με τέσσερις άλλους, μπροστά, πίσω, δεξιά και αριστερά του. Μια φορά την ημέρα τους ανέβαζαν στο κατάστρωμα για το συσσίτιο. Η συντριπτική πλειοψηφία οδηγήθηκε στα μέρη που παρήγαγαν ζάχαρη, δηλαδή την Καραϊβική και τη Νότια Αμερική. Ο μέσος όρος που ζούσε ένας σκλάβος σε φυτείες ζάχαρης, σπανίως υπερέβαινε τα 7 χρόνια.
Αλήθεια, υπάρχει κανείς σήμερα που αγνοεί ότι υπάρχουν σύγχρονοι δούλοι; Υπάρχει κανείς που δεν βλέπει τους δούλους τους συστήματος και τους… δούλους που υπηρετούν το σάπιο καπιταλιστικό σύστημα; Υπάρχει κανείς που δεν βλέπει ή δεν βιώνει την εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο; Και όλα στο βωμό του κέρδους… Όλα στο βωμό του κεφαλαίου.
Με βάση τα στοιχεία που δημοσιοποίησαν διεθνείς οργανισμοί, υπολογίζεται ότι 21 εκατομμύρια άνθρωποι βρίσκονται σήμερα σε εξαναγκαστική εργασία. Επίσης ο αριθμός των γυναικών και των παιδιών που πουλιούνται ως δούλοι κάθε χρόνο υπολογίζεται ότι ξεπερνάει το 1 εκατομμύριο.
Παιδιά μόλις 5 χρόνων εργάζονται από τις 4 το πρωί ως τις 11 το βράδυ. Τα ετήσια κέρδη για τους εμπόρους- διακινητές ανέρχονται συνολικά σε 32 δισεκατομμύρια δολάρια.
Και μέσα σε αυτό το πιο πάνω σκηνικό τα Η.Ε. ανίκανα, παρακολουθούν το έγκλημα που συντελείται σε βάρος των λαών και αρκούνται απλώς στο να μας θυμίζουν τέτοιες επετείους!
Ούτε κουβέντα δεν λένε για τους σύγχρονους δουλεμπόρους. Ούτε κουβέντα για τον καπιταλισμό που γονάτισε τους λαούς. Τι να πούνε άλλωστε; Αφού κουμάντο στον ΟΗΕ κάνουν τα πιο ισχυρά καπιταλιστικά κράτη.
Τότε οι σκλάβοι είχαν μία και μόνο μία επιλογή: Να σπάσουν τις αλυσίδες τους! Και το έκαναν. Σήμερα οι σύγχρονοι σκλάβοι έχουν διαφορετικές επιλογές νομίζετε; Όχι! Μια είναι η επιλογή! Αντίσταση και ανατροπή του σάπιου αυτού συστήματος! Το μόνο που έχουμε να χάσουμε είναι τις αλυσίδες μας!!!
