Η πρώτη κραυγή του ανθρώπου μόλις γεννηθεί είναι το κλάμα. Από εκεί και πέρα ή θα παραμείνει άνθρωπος και θα κλαίει ή θα γίνει τέρας και θα κάνει τους άλλους να κλαίνε…
Πριν καιρό διάβαζα ένα ρεπορτάζ το οποίο περιελάβανε την αφήγηση ενός μικρού παιδιού που δούλευε σε φυτείες, με πολλά σημάδια στο κορμί από τις κακουχίες, αλλά και άλλα τόσα στην ψυχή του… Έλεγε λοιπόν: Την ώρα που τρως ένα κομμάτι σοκολάτα, να σκέφτεσαι ότι τρως ένα κομμάτι από τη σάρκα μου…
Ο δημοσιογράφος Νίκος Μπογιόπουλος στο βιβλίο του «Είναι ο Καπιταλισμός, ηλίθιε» γράφει ανάμεσα σε άλλα τα εξής: Το Δεκέμβριο του 2010 η ηθοποιός Τζούλια Ρόμπερτς πρωταγωνίστησε σε διαφημιστικό ιταλικής εταιρείας καφέ διάρκειας 45 δευτερολέπτων. Τα γυρίσματα κράτησαν 6 ώρες, το διαφημιστικό προβλήθηκε µόνο στην Ιταλία και µόνο κατά τη διάρκεια των γιορτών των Χριστουγέννων. Η αμοιβή της κυρίας Ρόμπερτς ήταν 1 εκ. ευρώ.
Στη Βραζιλία, τη χώρα όπου παράγεται το 1/3 της παγκόσμιας παραγωγής καφέ, πριν από λίγο καιρό δυο Βρετανοί δημοσιογράφοι πήραν συνέντευξη από τον Έκτορ Φελίπε Σάντος, ένα γέροντα 92 χρονών που από τα 12 χρόνια του δούλευε στις βραζιλιάνικες φυτείες του καφέ. Όταν τον ρώτησαν ποιο είναι το µεγαλύτερο του παράπονο, τους απάντησε: «∆ουλεύω από τότε που θυμάμαι τον εαυτό µου στις φυτείες του καφέ. Έχω πονέσει και έχω ταλαιπωρήσει όσο δεν μπορείτε να φανταστείτε τούτη τη σάρκα που κρατά ακόµα τα γέρικα κόκαλά µου σε σειρά. Έχω αρρωστήσει στα χωράφια του καφέ ώστε να μπορέσω να ζήσω την οικογένειά µου µε δεκάρες. Έχασα τη γυναίκα µου πριν 15 χρόνια στις φυτείες από υπερκόπωση, αλλά το μεγαλύτερο µου παράπονο ξέρετε ποιο είναι; Μέχρι σήµερα που βρίσκομαι εδώ και σας μιλάω και έχοντας 92 χρόνια στην πλάτη µου, δεν έχω δοκιμάσει ποτέ τη γεύση του καφέ»…
Στις φυτείες και στην παραγωγή του καφέ απασχολούνται στη Βραζιλία περίπου 25 εκατομμύρια άνθρωποι. Το μεροκάµατο τους δεν ξεπερνά τα 5 δολάρια ημερησίως. Στη Βραζιλία, την όγδοη οικονομία του κόσμου, µε την ακραία φτώχεια να πλήττει περί τα 20 εκατομμύρια ανθρώπους, ένας εργάτης του καφέ, για να εισπράξει το ποσό που έλαβε η κυρία Ρόμπερτς για ένα διαφημιστικό των 45 δευτερολέπτων, θα χρειαστεί να δουλεύει αδιάκοπα για 547 χρόνια…
Επίσης η πολυεθνική NIKE προσέφερε πριν από μερικά χρόνια στον αθλητή Τζόρνταν το ποσό των 20 εκατομμυρίων δολαρίων για να της διαφηµίσει, σε ένα βίντεο των 30 δευτερολέπτων, το νέο σχέδιο αθλητικών παπουτσιών της εταιρείας. Από τις πωλήσεις του νέου μοντέλου της η NIKE προσδοκούσε και πέτυχε εκατοντάδες εκατομμύρια κέρδη. Το ποσό των 20 εκατομμυρίων δολαρίων, που η NIKE έδωσε σε έναν άνθρωπο µόνο και µόνο για να της διαφηµίσει το προϊόν της, είναι όσα πλήρωσε σε 30.000 φτωχούς Ινδονήσιους για να το κατασκευάσουν. Βλέπετε το σάπιο σύστημα του καπιταλισμού μόνο θύματα αφήνει στο πέρασμά του…
