11η του Σεπτέμβρη. Δυο επετείοι με το δικό τους συμβολισμό και όχι μόνο. Η μια είναι αυτή που θα απασχολήσει και φέτος τα συστημικά ΜΜΕ και τις ΗΠΑ και η άλλη είναι αυτή που «ξεχνιέται». Η μια είναι η 11η του Σεπτέμβρη του 2001 με τις επιθέσεις στη Νέα Υόρκη και άλλες τοποθεσίες στις ΗΠΑ. Η άλλη είναι η 11η του Σεπτέμβρη του 1973 με την επίθεση κατά της δημοκρατίας στη Χιλή. Και με τις δυο αυτές επετείους, αναδεικνύονται τα εγκλήματα του ιμπεριαλισμού.
Εν μέσω επεμβάσεων των ιμπεριαλιστών στο όνομα της καταπολέμησης των τζιχαντιστών που οι ίδιοι εξέθρεψαν και εξόπλισαν, το κατεστημένο στις ΗΠΑ θυμάται όπως θέλει την 11η του Σεπτέμβρη, «ξεχνώντας» φυσικά την ίδια ημερομηνία 28 χρόνια πριν. Όταν σε ακόμη μια χώρα τα αμερικανοκίνητα τανκς του φασισμού κτυπούσαν το λαό. Ακόμη ένα έγκλημα των ΗΠΑ και της CIA. Η πραξικοπηματική ανατροπή της κυβέρνησης Αλιέντε έφερε το δικτατορικό σκότος του καθεστώτος Πινοτσέτ μέχρι το 1990, ενώ ακόμη και σήμερα μολύνει την κοινωνία της χώρας.
Πώς διασυνδέεται η 11η του Σεπτέμβρη του 1973 με αυτή του 2001; Αυτή του 2001 σηματοδότησε την αλλαγή του «εχθρού»- πρόφαση για τις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις. Ο νέος «εχθρός» των ιμπεριαλιστών ήταν ένα παλιός στενός σύμμαχος. Η Αλ Κάιντα είναι γέννημα των Μουτζαχεντίν του Αφγανιστάν που χρηματοδοτήθηκαν με προεδρικό διάταγμα του Τζίμι Κάρτερ το 1979 για να πολεμήσουν τη λαϊκή κυβέρνηση της χώρας και την ΕΣΣΔ. Η συμμαχία των ΗΠΑ με την Αλ Κάιντα δεν περιορίστηκε στο Αφγανιστάν. Συνεχίστηκε στη δεκαετία του ’90 στη Βοσνία-Ερζεγοβίνη και όχι μόνο. Και η 11η του Σεπτέμβρη του 2001 (ακόμη και αν αγνοηθούν όλες οι θεωρίες συνωμοσίας) έγινε το πρόσχημα για επεμβάσεις και αιμοτοκυλίσματα όπως αυτό της 11ης του Σεπτέμβρη του 1973. «Προληπτικοί» πόλεμοι και τρομολαγνεία στην υπηρεσία των συμφερόντων των μονοπωλίων που προώθησε η ιμπεριαλιστική πολεμική μηχανή με το βλέμμα στον πλούτο των λαών. Η 11η του Σεπτέμβρη του 2001 έγινε αφορμή και για νέα εγκλήματα τύπου Χιλής του 1973, χωρίς πάντοτε τανκς και τάγματα θανάτου. Με την επιβολή ενός ιμπεριαλιστικού Big Brother που στο όνομα της «ασφάλειας» φακελώνει μαζικά τους πάντες και καταστρατηγεί κάθε ελευθερία. Από το Patriotic Αct μέχρι τις ευρωενωσιακές πολιτικές στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού. Πρώτο θύμα φυσικά ο ίδιος ο αμερικανικός λαός που στην λαιμητόμο του λεγόμενου «Πατριωτικού Νόμου» είδε να καρατομούνται κατακτήσεις και δικαιώματά του.
Οι λαοί δεν πρέπει να ξεγελιούνται. Ο στόχος δεν είναι η «τρομοκρατία», αλλά αυτό που πραγματικά τρομοκρατεί τους ιμπεριαλιστές και τα μονοπώλια: Οι λαοί και τα κινήματά τους. Έτσι κι αλλιώς κάθε κτύπημα των τρομοκρατών που οι ίδιοι έφτιαξαν γίνεται βέλος στη φαρέτρα τους για νέες ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις.
«Αν δεν υπήρχε η 11η του Σεπτέμβρη, θα έπρεπε να την εφεύρουμε»
Οι αιματοβαμμένες ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις που ακολούθησαν τα γεγονότα του 2001, δεν έμειναν μόνες τους. Όπως φυσικά «μόνη» της δεν έμεινε η Αλ Κάιντα. Ήρθε και το «Ισλαμικό Κράτος». Ιράκ, Αφγανιστάν, Συρία, Λιβύη, Υεμένη και πάει λέγοντας.
Οι τζιχαντιστές, δημιουργήματα των ιμπεριαλιστών, γίνονται κατά το δοκούν και ανάλογα συμφερόντων «σύμμαχοι» ή «εχθροί» των ιμπεριαλιστών. Αλλά πάντοτε είτε ως βέλος στη φαρέτρα των προσχημάτων, είτε ως άμεσες μαριονέτες, οι τζιχαντιστές όπως και οι ιμπεριαλιστές αιματοκυλούν τους λαούς. Ακόμη και σήμερα, ανάλογα με τα ιμπεριαλιστικά συμφέροντα και τις ενδοϊμπεριαλιστικές συγκρούσεις, οι «εχθροί» της Αλ Κάιντα ξαναγίνονται κατά το δοκούν σύμμαχοι κι επίσημα. Η Συρία είναι ζωντανό παράδειγμα.
Η αστική τάξη στις ΗΠΑ πατά στα θύματα της 11ης του Σεπτέμβρη του 2001 για να δικαιολογήσει τα άνομα εγκλήματα ανά την υφήλιο που ακολούθησαν τις πτώσεις των αεροσκαφών στους Δίδυμους Πύργους, στο Πεντάγωνο και στην Πενσιλβάνια. Για να αιτιολογήσει το γεγονός ότι έσπειρε το θάνατο σε κάθε «γωνιά» του πλανήτη με πρόφαση το νέο «εχθρό», που οι ίδιοι δημιούργησαν πολεμώντας την ΕΣΣΔ.
Και ας μην ξεχνάμε τη δήλωση του πρώην υφυπουργού Αμυνας των ΗΠΑ, Πολ Γούλφοβιτς: «Αν δεν υπήρχε η 11η του Σεπτέμβρη, θα έπρεπε να την εφεύρουμε»! Μια κυνική ομολογία του αμερικανικού ιμπεριαλισμού, που λέει πολλά.
Ο ίδιος ο ιμπεριαλισμός είναι τρομοκρατία
Η 11η του Σεπτέμβρη 2001 μπαίνει ως ισχυρό όπλο των ιμπεριαλιστών στον αέναο πόλεμος της τρομοκράτησης των λαών. Μιας τρομοκράτησης και ενός πολέμου δήθεν κατά της τρομοκρατίας, που αποκλειστικό στόχο έχει να προωθήσει ακόμη πιο αιματοβαμμένα τα συμφέροντα των μονοπωλίων. Στο στόχαστρο ο ενεργειακός και φυσικός πλούτος, οι οδοί μεταφοράς του, οι νέες αγορές κι ακόμη και οι ίδιες οι μπίζνες της «ανοικοδόμησης» των χωρών που καταστρέφουν οι ιμπεριαλιστικές βόμβες…
Η ιστορία αποδεικνύει ότι η ίδια η πολιτική του ιμπεριαλισμού είναι τρομοκρατική… O ίδιος ο ιμπεριαλισμός και η δικτατορία των μονοπωλίων είναι εγκληματική.
Χούντες, πολέμοι, τρομοκρατία…
Από την άλλη ο λαός της Χιλής τιμά σήμερα, 11 του Σεπτέμβρη, τα χιλιάδες θύματα του αμερικανοκίνητου φασιστικού πραξικοπήματος και της πολυετούς αιμοσταγής δικτατορίας του Πινοτσέτ, τα σημάδια της οποίας παραμένουν ακόμη στην κοινωνία της Χιλής. Είτε πρόκειται για νομοθεσίες και συντηρητικούς θεσμούς που θεσμοθέτησε το καθεστώς, είτε πρόκειται για τους αμετανόητους νοσταλγούς του φασισμού, από την ακροδεξιά μέχρι τη δεξιά που όποτε βρίσκεται στη διακυβέρνηση, αντίστοιχα με τους ομογάλακτούς της στην Κύπρο επιχειρούν να εξωραΐσουν τους φασίστες και τη δικτατορία, χωρίς καν να μπορούν να προφέρουν τη λέξη πραξικόπημα κατά τις εκδηλώσεις για την 11η του Σεπτέμβρη και άμεσα ή έμμεσα να τιμούν τον Πινοτσέτ και το καθεστώς του. Στη διάρκεια της δικτατορίας του Πινοσέτ έχασαν τη ζωή τους τουλάχιστον 3.200 άνθρωποι, 38.000 υπέστησαν βασανιστήρια και εκατοντάδες εξαφανίστηκαν. Στο στόχαστρο μπήκαν κυρίως αγωνιστές της Αριστεράς που στήριξε την εκλογική νίκη του ανατραπέντος σοσιαλιστή Προέδρου, Σαλβαδόρ Αλιέντε, περιλαμβανομένων των στελεχών του ΚΚ Χιλής, που φυσικά δέχτηκε το σφοδρότερο χτύπημα από το φασισμό, αφού στόχος ήταν ο ίδιος ο λαός της λατινοαμερικανικής χώρας.
