110 χρόνια από τη γέννηση του Εζεκία Παπαϊωάννου…

Σαν σήμερα γεννιέται ένα από τα πιο άξια παιδιά της εργατικής τάξης της Κύπρου, ο μεγαλύτερος ηγέτης του κομμουνιστικού κινήματος της Κύπρου, ο ιστορικός ηγέτης του ΚΚΚ – ΑΚΕΛ, ο Εζεκίας Παπαϊωάννου. Ο Παπαϊωάννου δεν ήταν μόνο όμως ο προλετάριος Γενικός Γραμματέας του ΑΚΕΛ για σχεδόν 40 χρόνια. Ήταν και μια μεγάλη μορφή του Παγκόσμιου Κομμουνιστικού Κινήματος, πιστός μέχρι τέλους στο Μαρξισμό – Λενινισμό, στον προλεταριακό διεθνισμό και στο Σοσιαλισμό – Κομμουνισμό.

Στη γέννηση του δεν ήμουν, γεννήθηκα δεκαετίες μετά, ήμουν όμως στον αποχαιρετισμό του από τη ζωή και ήμουν μόλις 12 χρονών τότε, καταλάβαινα αρκετά αν και δεν μπορούσα να κατανοήσω όσα έπρεπε. Εκεί στην ΠΕΟ όπου στήθηκε το φέρετρο με τη σορό του Εζεκία, βρέθηκα και εγώ τότε, όπως χιλιάδες τόσοι άλλοι απλοί άνθρωποι. Στα 30 δευτερόλεπτα που στάθηκα εκεί μπροστά του με δέος, βρέθηκα μπροστά στην ιστορία, σε μια αίθουσα της ΠΕΟ όπως γράψαμε πιο πάνω, όπου εκεί ήταν ξαπλωμένος μπροστά μου ο Εζεκίας Παπαϊωάννου, ο φωτισμένος λαϊκός ηγέτης, ο εργάτης των μεταλλείων, ο παρτιζάνος ενάντια στο φασισμό του Φράγκο της Ισπανίας, ο αντιφασίστας αγωνιστής στο Β Παγκόσμιο Πόλεμο, ο κρατούμενος των Εγγλέζων αποικιοκρατών, ο διαλεκτικός, ο αντι-ιμπεριαλιστής, ο πατριώτης, ο πολέμιος του οπορτουνισμού και του ρεφορμισμού, ο κομμουνιστής!

Είχα σταθεί εκεί μπροστά του, έσκυψα λίγο και όπως μου είπε ο πατέρας μου, έδωσα την υπόσχεση ότι θα συνεχίσουμε τους αγώνες του. Σιωπηλά, σχεδόν από μέσα μου το ψιθύρισα.

Σύντροφε Πάπη, σήμερα 110 χρόνια από τη γέννηση σου και 30 χρόνια μετά το θάνατο σου, η Κύπρος του 21ου αιώνα, όπως και ο κόσμος ολόκληρος, βρίσκεται σε μια εποχή τεράστιων αντιθέσεων, ως αποτέλεσμα του τρόπου ανάπτυξης του σύγχρονου καπιταλισμού. Ζούμε στην εποχή που τα πάντα έχουν καταστεί εμπόρευμα: η γη, η επιστήμη, η τεχνολογία, η ανθρώπινη εργασία, η προσωπικότητα του ανθρώπου, ο ανθρώπινος νους, η συνείδηση. Ενώ από τη μια, ζούμε σε μια περίοδο που αυξάνεται η ροή των πληροφοριών και των δεδομένων, του πλατέματος της γνώσης με όλες τις δυνατότητες που αυτό δημιουργεί, από την άλλη οι φτωχοί εργαζόμενοι που τόσο αγάπησες και τόσο ανιδιοτελώς υπηρέτησες, δυστυχούν, εγκλωβισμένοι στο καπιταλιστικό σύστημα. Οι κυρίαρχοι κύκλοι εξουσίας, αποκλείουν από τη δημόσια συζήτηση τη δυνατότητα για κοινωνικοποίηση των βασικών μέσων παραγωγής προς όφελος του λαού και συνεχίζουν να ενισχύουν την ευέλικτη εργασία και την εκμετάλλευση των απλών ανθρώπων, ειδικά των νέων.

Σύντροφε Πάπη διάφοροι κοινωνικοί, πολιτικοί και ιδεολογικοί μηχανισμοί κατασκευής ειδήσεων και ελέγχου συνειδήσεων, δημιουργούν μονόπλευρα αφηγήματα, πλάνες και αυταπάτες εις βάρος των λαϊκών και εργατικών στρωμάτων. Στη σύγχρονη Κύπρο, η θεματολογία της δημόσιας συζήτησης είναι καθοδηγούμενη, το περιεχόμενο του διαλόγου περιορισμένο, καθώς και η κριτική σκέψη. Αποκλείεται το πεδίο μιας διαφορετικής συζήτησης και μιας διαφορετικής πρότασης. Στόχος η δημιουργία ψευδαισθήσεων, η φθορά των συνειδήσεων και η καλλιέργεια αυταπατών. Οι εργατικές διεκδικήσεις βαφτίζονται λαϊκισμός και οι φωνές που συγκρούονται με το συμβιβασμό και αμφισβητούν την κυριαρχία της αστικής τάξης και του ιμπεριαλισμού, απαξιώνονται ως ανυπόμονες, περιθωριακές και ανέφικτες.

Σύντροφε Εζεκία οι κομμουνιστές ζουν σε ένα ασφυκτικό ιδεολογικό και πολιτικό σκηνικό. Στην εποχή μας σύντροφε η τακτική του συμβιβασμού με τον ιμπεριαλισμό λέγεται ρεαλισμός, η αντι-ιμπεριαλιστική πάλη είναι αλά καρτ, ο οπορτουνισμός εξαπλώθηκε, ο ρεφορμισμός ονομάστηκε εκσυγχρονισμός και στον πατριωτισμό δόθηκε μια τόσο περίεργη ερμηνεία.

Γεμίσαμε επαγγελματίες πολιτικούς, βολεμένους και συμβιβασμένους. Γεμίσαμε επαναστάτες της τηλεόρασης, αλλά και άλλους – επαναστάτες του κουτσομπολιού της καφετέριας και του διαδρόμου. Γεμίσαμε από περίεργους φίλους του λαού και των εργαζομένων.

Σύντροφε ΕΖΕΚΙΑ ΠΑΠΑΪΩΑΝΝΟΥ, δεν μείναμε πολλοί, αλλά η υπόσχεση είναι υπόσχεση! Όσοι και να ήμαστε εμείς σήμερα, δεν θα λυγίσουμε και θα συνεχίσουμε τους αγώνες σου, μέχρι τη λύτρωση της Κύπρου μας και την οριστική νίκη της εργατικής τάξης και των φτωχών αγροτών, για το Σοσιαλισμό – Κομμουνισμό, το όραμα σου! Έτσι σε τιμάμε και θα σε τιμάμε.