Και δω που τα λέμε, γιατί να σωθεί το περιβάλλον;

Και δω που τα λέμε, γιατί να σωθεί το περιβάλλον; Μήπως  θα μας δώσει το περιβάλλον, να φάμε; Μήπως θα πληρώσει τις δόσεις του σπιτιού, ή το λογαριασμό του ηλεκτρικού, το νερό και τα σκύβαλα; Εμείς, ανάπτυξη θέλουμε, δουλειά και προκοπή! Θέλουμε μισθό και αξιοπρέπεια!

Δεν μας φτάνει δηλαδή η φτώχεια και τα αδιέξοδα μας, θα έχουμε και την έγνοια για τα δέντρα και τις θάλασσες, τα ψάρια και τα πουλιά; Χρειάζονται έργα, επενδύσεις, δρόμοι, ουρανοξύστες, καζίνα και ξενοδοχεία. Αυτά θέλουμε, διότι βαρεθήκαμε τη φτώχεια!

Αυτά θέλουμε και αυτοί που τα φτιάχνουν, το ξέρουν. Διότι τέρμα με τις ευθύνες των άλλων. Καιρός να δούμε τις δικές μας ευθύνες. Τι σημασία έχει αν εδώ και αιώνες χτίζονται δρόμοι, παλάτια, εργοστάσια και τη φτώχεια δεν τη διώξαμε; Εμείς, γουστάρουμε να ακούμε για επενδύσεις. Ναι αυτό γουστάρουμε και αυτό μας τάζουν. Αν εσένα σου άρεσε το κύμα που σκάει στο βράχο και αφήνει φυσαλίδες, να το ξεχάσεις. Οικολογικές ισορροπίες και άλλες βλακείες μιας άλλης εποχής! Διότι εμείς, θέλουμε πεζόδρομους και παραλίες με άμμο. Για τους τουρίστες που φέρνουν τα λεφτά ρε βλάκα, ναι για αυτούς! Αν εσένα σου άρεσε να χαζεύεις τους θάμνους και τις πεταλούδες κάθε άνοιξη, εμάς δεν μας νοιάζει. Εμείς εκεί θα χτίσουμε ξενοδοχεία και συγκροτήματα, θα δώσουμε δουλειές στο κόσμο και συ να πας αλλού. Και μην μας λες πως δεν έμεινε τόπος για τόπος. Πως χαλάσαμε τη φύση και τις πράσινες σου ισορροπίες! Πρόβλημα σου. Εξάλλου, άμα ο τίτλος ιδιοκτησίας δεν είναι δικός σου, αλλά της εταιρείας, ούτε παράπονο δεν δικαιούσαι να εκφράζεις, ακούς; Εδώ μιλούμε για την περιουσία των ανθρώπων και συ θα μας φλομώσεις με τα περιβαλλοντικά σου ρε φίλε;

Και προπάντων μην ξεκινήσεις με τα κομμουνιστικά σου και να ρωτάς που βρήκαν τα λεφτά κλπ κλπ. Τα βρήκαν, διότι δούλεψαν σκληρά! Εσύ έχεις το πρόβλημα που κάθεσαι με τις ώρες και χαζεύεις τα πουλιά και τις μέλισσες, τα ανθάκια και τα ποταμάκια. Που τρέχεις δήθεν να σώσεις τις θάλασσες απ τη ρύπανση! Ας πήγαινες και συ να δουλέψεις. Τι, δεν σε άκουσα. Δουλεύεις μια ζωή και δεν έχεις κεραμίδι στο κεφάλι, παρά μόνο χρέη; Εσύ να το δεις! Που παθιάζεσαι με τα κομμουνιστικά και τα οικολογικά σου και δεν πιάνεις και συ τον ίσιο δρόμο, να μπεις σε μια καλή εταιρεία, να δουλέψεις για το αφεντικό, να βγουν λεφτά να πάρεις και συ το κομμάτι σου. Που δεν αφήνεις τον επενδυτή να σου κλείσει το μάτι και να σου ρίξει δυο δεκάρες στη τσέπη. Τι θα σου δώσει ρε το περιβάλλον να φας; Το περιβάλλον είναι η ζωή ε; Μείνε τώρα χωρίς δουλειά και μισθό και φάε περιβάλλον τότε!  Εσένα μια ζωή τα σάλια σου θα τρέχουν για ένα αυτοκίνητο της προκοπής, για ένα σπίτι, μια κατάθεση στη τράπεζα και θα μας κάνεις και μάθημα για τα πουλάκια και τα δεντράκια!

Αν μπεις και δουλέψεις φίλε και προπάντων αν αφήκεις κατά μέρος τα ιδεολογικά σου, να δεις τι θα γίνει. Άμα πετύχει το αφεντικό, θα αγοράσει κι άλλη γη, θα χτίσει κι άλλα μέγαρα, καζίνα, ξενοδοχεία, ότι γουστάρει. Και όπου γουστάρει. Διότι με τα λεφτά του θα τα αγοράσει! Και συ θα έχεις δουλειά γιατί το χρήμα θα κινείται και θα φτάσει σιγά σιγά και στη δική σου τσέπη. Και μη μου λες πως ότι είχες στη τσέπη σου το πήραν για να σωθεί η τράπεζα! Αυτά να τα κόψεις και ας είχες τα μάτια ανοικτά!

Και σταμάτα να μου τσαμπουνάς ιστορίες για μόλυνση και ρύπανση και καταστροφή της φύσης. Πως όλα αλλάζουν προς το χειρότερο, πως το φαγητό έγινε δηλητήριο, ο αέρας σκοτώνει και οι θάλασσες βρωμούν! Σκέψου τα παιδιά σου ρε φίλε! Θυσιάζεις τα παιδιά σου για τα δεντράκια και τα πουλάκια; Αυτό κάνεις δηλαδή και δεν ντρέπεσαι; Τι θα πουν ρε τα παιδιά και τα εγγόνια σου άμα πεθάνεις και δεν αφήσεις πέντε δεκάρες; Με το περιβάλλον θα ζήσουν; Α μάλιστα! Για τα παιδιά σου το κάνεις δηλαδή! Θα μας τρελάνεις εσύ…

Ρε συ δε βλέπεις πως η οικονομία είναι σε κρίση; Δεν πήρες χαμπάρι πως όλοι βαλθήκαμε να τη βγάλουμε απ τη κρίση και να δούμε μια άσπρη μέρα; Δεν έμαθες πως οι τράπεζες χρεοκόπησαν και χρειάζονται χρήμα να σωθούν; Μόνο το τομαράκι σου και τα πουλάκια σκέφτεσαι, ε; Και σταμάτα να μου λες ότι αυτοί που τα έφαγαν, είναι οι ίδιοι που επενδύουν να μας σώσουν! Τι βλακείες είναι αυτές και ποιος σου τις έμαθε; Καλά ρε τι σχολείο τέλειωσες εσύ; Αν δεν βάλουμε όλοι λίγη πλάτη πως θα βγούμε από τη κρίση; Άμα εσύ σκέφτεσαι το μισθουλάκο σου και τα δεντράκια που θα κοπούν, πως ρε ηλίθιε θα ξαναφτιάξουμε χρήματα να δούμε άσπρη μέρα; τι θα αφήσουμε βρε στα παιδιά μας; Μόνο χρέη;

Ανοίξτε λοιπόν τα μάτια σας. Όποιος έχει λεφτά μπορεί και αγοράζει. Όποιος δεν έχει, να βγάζει το σκασμό και να δουλεύει να φτιάξουμε λεφτά. Διότι αν συνεχίσουμε με τα κομμουνιστικά και τα οικολογικά σας, άσπρη μέρα δεν θα δούμε.