Μια ζωή οι πολιτικοί μας θα παραδέχονται δημόσια ότι κατά τη διάρκεια ψήφισης των νομοθεσιών, έκαναν λάθος σε βάρος του λαού. Το λένε με άνεση, γιατί γνωρίζουν ότι δεν θα έχουν καμιά επίπτωση και δεν θα τιμωρηθούν. Είναι πάμπολλα τα παραδείγματα εξάλλου, που τη μια μέρα αποκαλύπτεται ένα σκάνδαλο, αντιδρά ο κόσμος τις πρώτες μέρες και μετά αυτό ξεφουσκώνει μέχρι να ξεχαστεί.
Όταν όμως αυτή η δυσμενής διάκριση – του λάθους- είναι επαναλαμβανόμενη και πάντα προς μία κατεύθυνση, τότε σίγουρα κάτι άλλο συμβαίνει και δεν μπορεί να είναι μόνο λάθη ή απροσεξίες.
Την περασμένη βδομάδα ο Πρόεδρος της Βουλής Δημήτρης Συλλούρης, στο πλαίσιο διάσκεψης Τύπου για τα πεπραγμένα του κοινοβουλίου, παραδέχθηκε ότι η Βουλή έχει εγκρίνει μονόπλευρες νομοθεσίες υπέρ των τραπεζών, χωρίς να υπάρξει ανάλογη ανταπόκριση εκ μέρους τους.
Θέλοντας μάλιστα να δώσει έμφαση στις τοποθετήσεις του, τόνισε «κάναμε τις τράπεζες να είναι άγρια θηρία». Ποιοι; Αυτοί που νομοθετούν τάχα υπέρ των συμφερόντων του κράτους και του λαού.
Ένα λάθος μπορεί να συγχωρεθεί, αλλά όταν αυτά είναι μόνιμα και σταθερά, τότε ο κάθε απλός πολίτης και μεροκαματιάρης έχει το δικαίωμα να σκεφτεί ότι πίσω από τις νομοθεσίες που εγκρίνονται υπάρχουν σκοπιμότητες και συγκρουόμενα συμφέροντα.
Συγκρουόμενα συμφέροντα τα οποία γνωρίζουν μόνο οι πολύ «λίγοι», αλλά η μπόχα και οι αναθυμιάσεις τους απλώνονται πέραν από τις κλειστές πόρτες και διαχέονται στην ατμόσφαιρα.
Με τις πιο πάνω παραδοχές, αν είμαστε σε ένα κράτος δικαίου θα έπρεπε κανονικά να υπάρξουν πολλές παραιτήσεις.
Κι αυτό γιατί το κάθε κόμμα και κατ’ επέκταση οι βουλευτές, αποκτούν το ανάλογο ανάστημα και λόγο από το λαό, για να τον προστατεύουν και να εγκρίνουν νομοθεσίες για την ευημερία του.
Έχουν επίσης, το δικαίωμα στις περιπτώσεις που θεωρούν ότι κάτι είναι άδικο να καταθέσουν προτάσεις νόμου, ώστε να υπάρχει ισονομία και ισοπολιτεία.
Όμως, τα «άγρια θηρία», αν και δεν νομοθετούν, εντούτοις κατασπαράζουν τον απλό λαό με τη μεγαλύτερη ευκολία με τη βούλα των νομοθετών.
Οπως επεσήμανε και ο Χρηματοοικονομικός Επίτροπος Παύλος Ιωάννου, το μνημόνιο που μας επιβλήθηκε εφαρμόστηκε με δύο ταχύτητες.
(α) Η μια αφορούσε τους συνεπείς με τους σχεδιασμούς του μνημονίου και το μέρος αυτού που σχετιζόταν με την δημοσιονομική προσαρμογή και την εξυγίανση των δημόσιων οικονομικών που δημιούργησαν τη βάση της σημερινής ανάπτυξης. Εκεί το κόστος το πλήρωσε η κοινωνία μέσα από ενέργειες της Κυβέρνησης και της Βουλής.
(β) Η άλλη αφορούσε το τραπεζικό σύστημα και την εφαρμογή του μνημονίου με ταχύτητα χελώνας.
«Αυτό είναι μια αδυσώπητη πραγματικότητα».
Αδυσώπητη πραγματικότητα είναι επίσης, και το σκάνδαλο των υπερχρεώσεων τις οποίες εφάρμοζαν για χρόνια οι τραπεζικοί οργανισμοί, αφού οι χρεώσεις των πελατών υπερέβαιναν το συμβατικό επιτόκιο που είχε συμφωνηθεί.
Αδυσώπητη πραγματικότητα είναι και οι τόκοι υπερημερίας που φόρτωναν τον δανειζόμενο, καθώς και ο παράνομος υπολογισμός των τόκων βάσει των 360 ημερών αντί των 365 τον χρόνο.
Σύμφωνα με τον Γραμματέα του Συνδέσμου Προστασίας Δανειοληπτών και Εγκεκριμένο Ελεγκτή Λογιστή Μιχάλη Ντάλη, όλα αυτά τα κόκκινα δάνεια που υπάρχουν σήμερα, περιλαμβάνουν υπερχρεώσεις της τάξεως τουλάχιστον του 50%!
Τι έκαναν;
Τι έκαναν γι’ αυτή την κατάφωρη αδικία κατά του λαού, ο «μάγκας» Υπουργός Οικονομικών και οι λαλίστατοι βουλευτές, ώστε να επιστραφούν ΟΛΑ τα κλεμμένα χρήματα στους δανειολήπτες;
Αρκέστηκαν σε δηλώσεις και επικρίσεις, χωρίς να ληφθούν άμεσα μέτρα προστασίας του λαού, μέχρι που οι τράπεζες ξεφορτώθηκαν δάνεια μερικών δισεκατομμυρίων, ενώ ο Συνεργατισμός δωρήθηκε στην Ελληνική με τα δάνεια να μοιράζονται εδώ και εκεί.
Στη συνέχεια μας παρουσίασαν το σχέδιο Εστία, για την προστασία της πρώτης κατοικίας, με το οποίο οι τράπεζες δεν διορθώνουν τις υπερχρεώσεις, αλλά θα μπορούν να προχωρούν σε αναπροσαρμογές, οι οποίες θα φτάνουν μέχρι 30%, την ώρα που η υπερχρέωση (όπως συνέβη σε κάποιες περιπτώσεις) μπορεί να αγγίζει ακόμα και το 50%!
Αν και οι αξιωματούχοι του Συνεργατισμού δήλωσαν παλαιότερα ότι θα διορθώσουν το «λάθος», εντούτοις, πολλές χιλιάδες ακόμη αναμένουν την αναπροσαρμογή η οποία δεν έγινε.
Εκτός αυτού, τους έλεγαν μην καταβάλλεται τις δόσεις σας, γιατί το δάνειο βρίσκεται σε αναδιάρθρωση. Δυστυχώς όμως, οι τόκοι έτρεχαν τη συγκεκριμένη περίοδο αναπροσαρμογής, αλλά κανένας δεν μιλά.
Τώρα οι χιλιάδες δανειολήπτες τρέχουν να βρουν το δίκαιο τους, αλλά παντού βρίσκουν κλειστές πόρτες, γιατί η Συνεργατική τους παραπέμπει στην Ελληνική και η Ελληνική στο Συνεργατισμό.
Το ίδιο σκηνικό θα επαναληφθεί και με την Τράπεζα Κύπρου, η οποία θα παραπέμπει τους δανειολήπτες στο επενδυτικό ταμείο που αγόρασε τα δάνεια και το ταμείο θα τους παραπέμπει στην Τράπεζα Κύπρου.
Είναι άραγε τόσο ανίκανοι οι πολιτικοί μας, που δεν ξέρουν τι ψηφίζουν κάθε φορά που τίθενται ενώπιον τους τα νομοσχέδια για έγκριση ή κάθε φορά ψηφίζουν το νόμο της σιωπής (ομερτά) για να καλύψουν δικές οι σκοπιμότητες και άνομες πράξεις;
