Είναι τουλάχιστον υποκρισία να υπάρχει έστω και ένας που πιστεύει ότι σήμερα η ανθρωπότητα μπορεί να τιμήσει την Παγκόσμια Μέρα Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων. Και το γιατί είναι απλό! Δεν υπάρχει κανένα ανθρώπινο δικαίωμα που δεν έχει καταρρακωθεί. Δεν υπάρχει κανένα ανθρώπινο δικαίωμα που δεν έχει ποδοπατηθεί. Ο καπιταλισμός, αυτό το στυγνό εκμεταλλευτικό σύστημα και ο ιμπεριαλισμός, σαρώνουν και διαλύουν κάθε τι ανθρώπινο.
Ζούμε στον κόσμο της ανισότητας και της λεηλασίας της ανθρώπινης αξιοπρέπειας. Μπορεί θεωρητικά να πει κανείς ότι ζει σε δημοκρατικό πολίτευμα, σε ένα πολίτευμα των αστών, των λίγων πλουτοκρατών – αριστοκρατών. Αυτό δεν ισχύει για λαό, ο λαός δεν ζει σε μια δημοκρατία των δικών του αναγκών και μέτρων. Το εκμεταλλευτικό καπιταλιστικό σύστημα είναι κυρίαρχο στον κόσμο. Και ο καπιταλισμός ξέρει πολύ καλά την δουλειά του. Αφήνει πίσω του άνεργους, δεν υπάρχουν οι στοιχειώδεις όροι επιβίωσης του ανθρώπου, παράγει διακρίσεις, οδηγεί εκατομμύρια ανθρώπους στην φτώχεια γιατί δεν έχουν πρόσβαση σε τροφή-στέγη- ιατρική περίθαλψη-εργασία και μόρφωση.
Και βέβαια εκεί που παίρνει τον λόγο ο ιμπεριαλισμός – το ανώτατο στάδιο αυτού του απάνθρωπου συστήματος – τα αποτελέσματα είναι γνωστά: εκατομμύρια νεκροί, πρόσφυγες, μετανάστες!
Διάβασα πρόσφατα κάποια στοιχεία που είδαν το φως της δημοσιότητας και αφορούν στην παγκόσμια φτώχεια. Δύο δισεκατομμύρια άνθρωποι δεν έχουν ιατροφαρμακευτική περίθαλψη. Στα 6 δισεκατομμύρια, που είναι ο παγκόσμιος πληθυσμός, τα 3 δισεκατομμύρια μπορούν να ξοδέψουν όχι περισσότερο από δύο δολάρια ημερησίως. Επίσης 1.3 δισ. άνθρωποι ζουν με λιγότερο από ένα δολάριο. 100 εκατομμύρια φτωχοί προστέθηκαν σε σύγκριση με πριν από μία δεκαετία.
Η υπεράσπιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων όλων των λαών, αποκτά επείγοντα χαρακτήρα. Και τη λύση την έχουμε. Έχουμε τις ιστορικές παρακαταθήκες της Μεγάλης Σοσιαλιστικής Οκτωβριανής Επανάστασης: ανάπτυξη των ιδεών, της ελευθερίας, της ισότητας, της κοινωνικής δικαιοσύνης. Σεβασμός στον άνθρωπο, στέγη για όλους και τροφή για όλους. Εργασία για όλους, παιδεία για όλους. Σεβασμός της εδαφικής ακεραιότητας όλων των χωρών!
Όλα αυτά πρέπει να αποτελέσουν την Οικουμενική Διακήρυξη των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, γιατί η σημερινή Διακήρυξη είναι κενή περιεχομένου και ουσίας!
