Ακούω συχνότερα το τελευταίο διάστημα ότι οι θεσμοί (οι αστικοί) περνούν κρίση. Οι αστικοί θεσμοί δεν περνούν κρίση. Απλά κάνουν τη δουλειά τους. Να θωρακίζουν τις ρωγμές στο σύστημα υπηρετώντας τα μονοπώλια. Ανάλογα με την περίπτωση οι θεσμοί βρίσκουν τον τρόπο να θωρακίσουν με «παραβλέψεις», διαφθορά και διαπλοκή, ακόμη κι αποφάσεις τους το σύστημα. Είναι οι θεσμοί που κατά το δοκούν κρίνουν την αντισυνταγματικότητα ενός νόμου που αμβλύνει τα βάρη στο λαό και με την ίδια ευκολία επικυρώνουν τη συνταγματικότητα ενός ξεκάθαρα αντισυνταγματικού, αλλά αντιλαϊκού συνάμα νόμου. Γιατί αυτό είναι το κριτήριο όσο κι αν μετά επικαλούνται νομικίστικα τερτίπια. Τα παραδείγματα πολλά στα μέλη της ΕΕ. Με απαγορεύσεις απεργιών, νομιμοποίηση των άνομων πολιτικών κλοπής από τα λαϊκά στρώματα, αντικομμουνιστικές απαγορεύσεις, διώξεις αντιφασιστών βετεράνων για «φόνο» μελών των SS, αποφάσεις δικαστηρίων ανάλογα με την κομματική ταυτότητα κ.τ.λ.. Είναι και οι επαναλαμβανόμενες διώξεις στελεχών, βουλευτών, δημάρχων, δημοτικών συμβούλων και συνδικαλιστών του ΚΚ Ελλάδας, γιατί τόλμησαν να υπερασπιστούν τα δικαιώματα των εργαζομένων και του λαού…
Ας πάρουμε επίσης ένα παράδειγμα που έγινε στην Πορτογαλία πριν μερικά χρόνια. Όταν ακόμη και ένας θεσμός, όπως το Συνταγματικό Δικαστήριο της Πορτογαλίας, έκρινε τις περικοπές στις συντάξεις ως αντισυνταγματικές, άλλοι θεσμοί όπως η κυβέρνηση και το κοινοβούλιο τις ξαναπέρασαν με άλλο «συνταγματικό» λεκτικό… Ένα σάπιο σύστημα όπως ο καπιταλισμός δεν μπορεί παρά να έχει σάπιους θεσμούς. Και μέσα σε όλα αυτά κυρίαρχες είναι και οι σκοπιμότητες των αστών απολογητών των μονοπωλίων. Που «αγνοούν» ότι τα σκάνδαλα είναι συστημικό προϊόν της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο και της «υπέρτατης αξίας» της κερδοφορίας. Και την ίδια ώρα εξυπηρετούν πολιτικές σκοπιμότητες. Άλλοτε επικαλούμενοι τους θεσμούς και άλλοτε ανάλογα με το πρόσωπο πυροβολώντας τους, στα πλαίσια των ενδοαστικών αντιπαραθέσεων. Άλλοτε επικαλούμενοι την ιερότητα της «ανεξαρτησίας» του όποιου αστικού θεσμού και άλλοτε ανάλογα με το πρόσωπο ή τα συμφέροντα που εκπροσωπεί, γίνεται στόχος και η «ανεξαρτησία» πάει περίπατο.
Η διαφορά μας ως Κύπριοι με την υπόλοιπη ΕΕ, είναι η νεαρή (ιστορικά) ηλικία της Κυπριακής Δημοκρατίας. Στη δυτική Ευρώπη ξέρουν πώς να προστατεύουν το σύστημα μέσω της θωράκισης των θεσμών. Για πολύ πιο ασήμαντους λόγους από τα σκάνδαλα στην Κύπρο παραιτούνται. Όχι δεν είναι από ηθική υπεροχή έναντι των Κυπρίων ομολόγων τους που το πράττουν οι πολιτικοί εκπροσώποι του κεφαλαίου σε πιο ανεπτυγμένες καπιταλιστικές χώρες. Αλλά από καλύτερη αντίληψη του τι υπηρετεί καλύτερα το σύστημα. Στην Κύπρο οι αστοί πολιτικοί θέλουν και να προφυλάξουν και το σύστημα και την κερδοφορία των μονοπωλίων και το δικό τους ώφελος και την καρέκλα τους… Και μέσα από ενδοαστικές κοκορομαχίες να αποπροσανατολίσουν, να χειραγωγήσουν τη λαϊκή δυσαρέσκεια, να συσπειρώσουν και πάει λέγοντας.
Δεν είναι οι θεσμοί που βρίσκονται σε κρίση. Δεν είναι οι θεσμοί ή συγκεκριμένα πρόσωπα που ευθύνονται για σκάνδαλα, διαφθορά και διαπλοκή. Είναι ο καπιταλισμός, ηλίθιε!
Όχι ότι δεν πρέπει να αναδεικνύονται και να καταγγέλονται, αλλά ας μην αναμένουμε πραγματική δικαιοσύνη μέσα σε ένα άδικο σύστημα. Ας μην μπαίνουμε στην πλάνη και να απομακρύνουμε το βλέμμα μας από τον πραγματικό υπεύθυνο και το μόνο δρόμο για να απαλλαγούμε από αυτό το εκμεταλλευτικό σύστημα κι από τα παράσιτα που αναπαράγει, περιλαμβανομένης της διαφθοράς. Ας μην χάνουμε το δάσος για το δέντρο.
Τα σκάνδαλα και η διαφθορά είναι συνυφασμένα με το καπιταλιστικό σύστημα. Η ίδια η ύπαρξη αυτού του εκμεταλλευτικού συστήματος είναι που αποτελεί σκάνδαλο για την ανθρωπότητα. Ο ίδιος ο καπιταλισμός γεννά νόμιμα ή παράνομα (βάση της αστικής δικαιοσύνης) σκάνδαλα. Παράνομα βάση νόμου ή νόμιμα μέσα από παραθυράκια. Νόμιμα μέσα από άνομες πολιτικές και όχι μόνο διαδικασίες. Νόμιμα για τους εκμεταλλευτές και τους πολιτικούς εκπροσώπους του κεφαλαίου, αλλά ενάντια στα λαϊκά συμφέροντα, όπως είναι για παράδειγμα κάθε μορφή ιδιωτικοποίησης. Νόμιμα όπως οι φοροαπαλλαγές για τα μονοπώλια, την ώρα που τα λαϊκά νοικοκυριά φορτώνονται με επιπλέον φορολογικά βάρη. Ο ίδιος ο καπιταλισμός είναι που παράγει κι αναπαράγει διαφθορά και διαπλοκή, ο ίδιος ο καπιταλισμός είναι το σκάνδαλο. Και η μόνη πραγματική απάντηση είναι η πάλη για ανατροπή του. Όλα τα άλλα είναι λες και δίνεις ασπιρίνη για να θεραπεύσεις τον καρκίνο…
