Ο κόσμος είναι ηφαίστειο έτοιμο να εκραγεί με τις πρόσφατες αποκαλύψεις στο δικαστικό σώμα, αλλά φαίνεται ο Πρόεδρος του Ανωτάτου Δικαστηρίου Μύρωνας Νικολάτος, ζει σε ένα παράλληλο κόσμο, αγγελικά πλασμένο και αποκομμένος από την υπόλοιπη κοινωνία.
Παρά το γεγονός ότι στις πρόσφατες καταγγελίες περί διαπλοκής που καταδεικνύουν τη σαπίλα της άρχουσας τάξης – και είναι ο ίδιος πρωταγωνιστής- εντούτοις στο χαιρετισμό του στην τελετή κατάθεσης του θεμέλιου λίθου του Επαρχιακού Δικαστηρίου Αμμοχώστου, φαίνεται ότι ο κ. Νικολάτος περί αλλού τυρβάζει.
Εξέφρασε λοιπόν την εκτίμηση ότι η τρωθείσα εμπιστοσύνη του κοινού προς τη δικαιοσύνη και τους λειτουργούς της, εξ αιτίας των πρόσφατων γεγονότων, θα πρέπει να ανακτηθεί με κόπο και προσπάθεια.
Ευχήθηκε «αυτό το θλιβερό γεγονός να αποτελέσει αφετηρία για περαιτέρω βελτίωση του δικαστικού μας συστήματος» προσθέτοντας «ουδέν κακόν αμιγές καλού».
Αναγκάστηκε να παραδεχθεί ότι το όλο σύστημα νοσεί, αλλά δεν πέρασε απ’ το μυαλό του ότι η τρωθείσα εμπιστοσύνη προκλήθηκε από την ίδια την κυπριακή δικαιοσύνη, η οποία μέχρι σήμερα έκανε τα στραβά μάτια.
Αν, όμως, ο δικηγόρος Νίκος Κληρίδης, δεν τολμούσε να καταγγείλει δημόσια και ξεκάθαρα τη διαπλοκή μεταξύ τραπεζικών ιδρυμάτων, μεγάλων δικηγορικών γραφείων, συνδέοντας την με τις συγγενικές σχέσεις ατόμων του Ανώτατου Δικαστηρίου, δεν θα ήταν «θλιβερό γεγονός». Κατά την αντίληψη του κ. Νικολάτου, έγινε θλιβερό και προσέλαβε διαστάσεις χιονοστιβάδας, γιατί αυτή η σχέση γνωστοποιήθηκε με στοιχεία.
Το γεγονός ότι οι ίδιοι γνώριζαν εκ των προτέρων τη σύγκρουση συμφερόντων και τη διαπλοκή και ήταν κοινό μυστικό μεταξύ τους, για τον κ. Νικολάτο και τους όμοιους του ήταν αμελητέο.
Σημασία γι’ αυτούς έχει, ότι έγινε ευρέως γνωστό και αποκαλύφθηκε στους κοινούς θνητούς!
Γι’ αυτό και όταν καταγγέλθηκε η εν λόγω συμπεριφορά στην Greco και οι αξιωματούχοι της δήλωσαν ότι θα έλθουν εσπευσμένα στην Κύπρο για έρευνες, σάστισαν να εξαγγείλουν μεταρρυθμίσεις, νομοθεσίες και κώδικες δεοντολογίας.
Μέχρι πρόσφατα όμως, όλα αυτά τα κυκλώματα, η οικογενειοκρατία και οι «υπερδυνάμεις», δρούσαν ανενόχλητες και ο ένας έκανε πλάτες του άλλου, αφού κανένα σώμα ή θεσμός δεν μπορούσε να δικάσει τους δικαστές.
Βρίσκονταν στο απυρόβλητο και κανένας δεν μπορούσε να τους ακουμπήσει ή να ελέγξει το πόθεν έσχες τους.
Να υπενθυμίσουμε ότι σύμφωνα με αποκαλύψεις στον Τύπο, η θυγατέρα και η αδελφή του Προέδρου του Ανωτάτου Δικαστηρίου έτυχαν του οφέλους μιας συμβιβαστικής εξώδικης διευθέτησης αγωγών που είχαν κινήσει εναντίον της Τράπεζας Κύπρου, σχετικά με διεκδικήσεις τους από τη μετατροπή καταθέσεων σε αξιόγραφα.
Η Τράπεζα Κύπρου κατέβαλε αποζημιώσεις δεκάδων χιλιάδων ευρώ σε αντίθεση με τους υπόλοιπους κατόχους αξιογράφων, οι οποίοι δεν έλαβαν ούτε ένα ευρώ παρ’ ότι διεκδικούν τα χρήματα τους εδώ και μερικά χρόνια με διαμαρτυρίες και διαδηλώσεις.
Το σκάνδαλο έγκειται στο γεγονός ότι την ίδια περίοδο, το Ανώτατο αθώωσε και απάλλαξε τους καταδικασθέντες πρώην αξιωματούχους της Τράπεζας Κύπρου για λόγο, ο οποίος δεν περιλαμβανόταν στους λόγους έφεσης που ήγειραν οι δικηγόροι τους.
Παρά το γεγονός, αναφέρεται στο δικαιολογητικό, ότι οι επίμαχες δηλώσεις του κ. Ηλιάδη που βάρυναν και την Τράπεζα (ύψος του ελλείμματος για κεφαλαιοποίηση), ήσαν μεν ψευδείς, παραπλανητικές και εσκεμμένες, πλην όμως δεν έγιναν με πρόθεση να χειραγωγήσουν την αγορά, αλλά για να καθησυχάσουν τους εξοργισμένους μετόχους στη γενική τους συνέλευση!
Σύμφωνα με πληροφορίες της εφημερίδας Καθημερινή, ο εξώδικος συμβιβασμός έγινε τον Μάιο του 2018 και η απόφαση υπέρ της τράπεζας… τον Σεπτέμβριο του 2018.
Με τις πρόσφατες αποκαλύψεις διαπιστώνεται ότι ακόμη ένας θεσμός του αστικού κράτους είναι τρύπιος και λειτουργεί κατά το δοκούν, εξυπηρετώντας συμφέροντα κυκλωμάτων και όχι του λαού.
Η Κυπριακή Δημοκρατία και οι θεσμοί της εξακολουθούν να παίρνουν «απροβίβαστο βαθμό» στα θέματα της καταπολέμησης της διαφθοράς. Σύμφωνα με την έκθεση της Greco του 2016, από τις 16 συστάσεις εφαρμόστηκαν μόνο οι δύο «και αυτές όχι πλήρως». Από αυτές τις 16 συστάσεις, οι τέσσερις αφορούσαν τη δικαστική εξουσία και δεν έχουν υλοποιηθεί μέχρι σήμερα.
Κατά τα άλλα οι συστάσεις της Greco είναι δεσμευτικές για τα κράτη μέλη τα οποία πρέπει να συμμορφώνονται.
Δυστυχώς όμως, οι νόμοι και οι θεσμοί δεν λειτουργούν για όλους το ίδιο, αλλά διαφορετικά αντιμετωπίζονται οι πατρίκιοι και διαφορετικά οι πληβείοι.
