Με πολύ μεγάλη επιτυχία πραγματοποιήθηκε στις 22 και 23 Μάρτη στο Βελιγράδι η Διεθνής Διάσκεψη για τα 20 χρόνια από τη ΝΑΤΟική επίθεση στους λαούς της Γιουγκοσλαβίας από τον πολεμικό βραχίονα των ιμπεριαλιστών. Τη Διάσκεψη οργάνωσαν το Φόρουμ για τον Κόσμο των Ίσων, με πρόεδρο τον υπουργό των Εξωτερικών της ΟΔΓ στη διάρκεια της βάρβαρης επιδρομής, Ζιβαντίν Γιοβάνοβιτς, η «Λέσχη Στρατηγών και Ναυάρχων» της Σερβίας κ.ά., σε συνεργασία με το Παγκόσμιο Συμβούλιο Ειρήνης. Ακολουθεί η διακήρυξη της Διάσκεψης, όπως μεταφράστηκε από τη «Νέα Σκέψη».
Ουδέποτε θα ξεχαστεί, 1999-2019 / Διακήρυξη Βελιγραδίου
Με την ευκαιρία της 20ής επετείου από την επίθεση του NATO ενάντια στην Σερβία (τότε Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γιουγκοσλαβίας, ΟΔΓ), το Βελιγράδι ήταν ο χώρος διεξαγωγής, στις 22 και 23 του Μάρτη 2019, της Διεθνούς Διάσκεψης υπό το σύνθημα «Ουδέποτε θα ξεχαστεί» και υπό τον τίτλο «Ειρήνη και πρόοδος αντί πολέμων και φτώχειας». Οι διοργανωτές της Διάσκεψης ήταν το Φόρουμ του Βελιγραδίου για τον Κόσμο των Ίσων, η Ομοσπονδία Ενώσεων Βετεράνων του Εθνικού Απελευθερωτικού Πολέμου της Σερβίας, η «Σερβική Λέσχη Στρατηγών και Ναυάρχων» και η Ένωση Σέρβων Οικοδεσποτών, σε συνεργασία με το Παγκόσμιο Συμβούλιο Ειρήνης.
Πέραν των συμμετεχόντων από την Σερβία, συμμετείχαν πάνω από 200 εκλεκτοί καλεσμένοι από 35 χώρες από όλο τον κόσμο, τους οποίους οι διοργανωτές καλωσόρισαν εκφράζοντας ειλικρινή ευγνωμοσύνη για την αλληλεγγύη και υποστήριξή τους, αλλά και για την τεράστια ανθρωπιστική βοήθεια που παρείχαν κατά τη διάρκεια μιας από τις πιο κρίσιμες περιόδους στη σύγχρονη ιστορία της Σερβίας και του σερβικού λαού.
Το πρόγραμμα δράσης ήταν αφιερωμένο στη διατήρηση της μνήμης και στην απότιση φόρου τιμής στους ένστολους πεσόντες που θυσιάστηκαν προς υπεράσπιση της πατρίδας τους, καθως και στους άμαχους θύματα της επίθεσης, περιλαμβανομένων των πολύ νεαρών και των πολύ ηλικιωμένων που σκοτώθηκαν κατά τη διάρκεια της 78ήμερης επίθεσης του ΝΑΤΟ.
Οι συμμετέχοντες, ομόφωνα καταδίκασαν την επιθετικότητα του ΝΑΤΟ, επαναβεβαιώνοντας ότι επρόκειτο για μια παράνομη εισβολή και ένα εγκληματικό πόλεμο ενάντια σε μια φιλειρηνική ευρωπαϊκή χώρα, που εξαπολύθηκε χωρίς εντολή του ΣΑ του ΟΗΕ παραβιάζοντας κατάφωρα τη Χάρτα των ΗΕ, τη διακήρυξη του Ελσίνκι του ΟΑΣΕ του 1975 και τις βασικές αρχές του διεθνούς δικαίου.
Με την επίθεση κατά της ΟΔΓ, οι ηγετικές δυτικές δυνάμεις, με προεξέχουσες τις ΗΠΑ, εξέθεσαν το φιλοδίκαιο σερβικό λαό που αγαπά την ελευθερία, σε δεινά, καταστροφή και διαρκή εξαθλίωση, απλά για να εξυπηρετήσουν τους ιμπεριαλιστικούς γεωστρατηγικούς τους στόχους για έλεγχο των φυσικών και ενεργειακών πόρων, των οδών μεταφοράς τους και των σφαιρών επιρροής.
Δεν ήταν ούτε «ένας μικρός πόλεμος», ούτε «μια ανθρωπιστική επέμβαση», αλλά ένας πόλεμος γεωπολιτικών στόχων για μακροχρόνια ανάπτυξη στρατευμάτων των ΗΠΑ στα Βαλκάνια, για δημιουργία προηγουμένου για μελλοντικές επεμβάσεις και ανατροπές νόμιμων κυβερνήσεων, όλα στα πλαίσια της στρατηγικής για επέκταση προς ανατολάς και της ευρύτερης στόχευσης για παγκόσμια κυριαρχία.
Η ιστορία θα καταγράψει το γεγονός ότι το 1999, ακολουθώντας τυφλά ξένα γεωπολιτικά συμφέροντα, η Ευρώπη πολέμησε τον εαυτό της.
Σήμερα τα Βαλκάνια είναι ακόμη πιο αποσταθεροποιημένα. Η επαναφορά της Ευρώπης στον εαυτό της απαιτεί αυτοκριτική, θάρρος και όραμα, περιλαμβανομένης της ομολογίας ότι η επίθεση ενάντια στην ΟΔΓ το 1999 ήταν ένα κολοσσιαίο ιστορικό λάθος.
Οι εγκέφαλοι και οι εκτελεστές της επίθεσης πρέπει να θεωρηθούν υπεύθυνοι για τα εγκλήματά τους. Η επέμβαση δολοφόνησε 4.000 ανθρώπους (περιλαμβανομένων 79 παιδιών), ενώ ακόμη 6.500 ανθρώποι τραυματίστηκαν σοβαρά.
Οι άμεσες υλικές ζημιές ανήλθαν στα 100 δις δολάρια. Τονίστηκε ότι το ΝΑΤΟ και τα μέλη του που συμμετείχαν στην επέμβαση, έχουν καθήκον να αποζημιώσουν τις ζημιές του πολέμου στην Σερβία.
Οι συμμετέχοντες στη Διάσκεψη, ενημερώθηκαν για τα ευρήματα επιστημονικών αναλύσεων, οι οποίες επιβεβαιώνουν ότι η χρήση βομβών απεμπλουτισμένου ουρανίου, βομβών γραφίτη και βομβών διασποράς, καθώς και η χρήση άλλων τοξικών εμπόλεμων μέσων, είχαν ως αποτέλεσμα υψηλά επίπεδα μακροχρόνιας περιβαλλοντικής μόλυνσης και απειλή για τη ζωή των Σέρβων πολιτών σε μαζική κλίμακα. Χαιρέτισαν τη δημιουργία ειδικών σωμάτων της βουλής και της κυβέρνησης της Σερβίας, τα οποία έχουν ως σκοπό να καταγράψουν τις συνέπειες της επέμβασης του ΝΑΤΟ στην υγεία του πληθυσμού και στο περιβάλλον και εξέφρασαν υποστήριξη στη δράση τους.
Η επιβολή της άνομης απόσχισης του Κοσσόβου από την Σερβία συνεχίζεται και μέσω της διαρκούς πίεσης στην Σερβία για να αποδεχτεί την απόσχιση μέρους της επικράτειας του κράτούς της. Οι συμμετέχοντες στη Διάσκεψη, υπογράμμισαν ότι η βίαιη απόσχιση του Κοσόβου και Μετόχια, θα καταστεί προηγούμενο και αναπόφευκτα θα ανοίξει το δρόμο για τη χάραξη νέων συνόρων στα Βαλκάνια και στη δημιουργία της λεγόμενης Μεγάλης Αλβανίας εις βάρος εδαφων των κρατών της Σερβίας, της Βόρειας Μακεδονίας, της Ελλάδας και του Μαυροβουνίου, κάτι που δεν πρέπει να επιτραπεί να συμβεί.
Η επέμβαση του ΝΑΤΟ ενάντια στη Σερβία (ΟΔΓ) ήταν μια άμεση και παράλληλη επίθεση ενάντια στην ειρήνη και το σύστημα ασφάλειας στην Ευρώπη και τον κόσμο, όπως είχε οικοδομηθεί μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο.
Όπως αποδείχθηκε από τις συνεπακόλουθες επεμβάσεις των ΗΠΑ και των συμμάχων τους (σε Αφγανιστάν, Ιράκ, Λιβύη, Μάλι, Συρία κ.τ.λ.), αυτή η επιθετικότητα χρησιμοποιήθηκε ως προηγούνενο και ως παράδειγμα για παγκοσμιοποίηση της επεμβατικότητας. Ως εγχειρίδιο εργαλειοποίησης της τρομοκρατίας και των αποσχιστικών τάσεων προς υλοποίηση των πλάνων κατάκτησης των δυτικών δυνάμεων με βίαιες ανατροπές ανεπιθύμητων καθεστώτων και επιβολή των γεωπολιτικών συμφερόντων της Δύσης, ιδιαίτερα των ΗΠΑ.
Η επιθετικότητα του ΝΑΤΟ ενάντια στην Σερβία (ΟΔΓ), μια πράξη της πιο κατάφωρης παραβίασης των θεμελιακών αρχών του διεθνούς δικαίου, δεν μπορεί να νομιμοποιηθεί. Η ευθύνη του επιτιθέμενου δεν μπορεί να εξαλειφθεί με υποκριτικές προσπάθειες να μεταφερθεί η ευθύνη στην Σερβία ή στην τότε ηγεσία της. Αυτή η επεμβαση του ΝΑΤΟ, έγραψε ιστορία ως δείκτης της ηθικής και πολιτισμικής κατάπτωσης, από τον οποίο εδώ και 20 χρόνια, οι κυβερνήσεις των ηγετικών κρατών που επιτέθηκαν, ούτε έλαβαν τα ορθά μαθήματα, ούτε έχουν συγχωρεθεί.
Οι συμμετέχοντες στη Διάσκεψη, εξέφρασαν την έντονη υποστήριξή τους και αλληλεγγύη στις προσπάθειες της Σερβίας για αποκατάσταση των τεράστιων διαρκών συνεπειών της επέμβασης και για αντιμετώπιση της συνέχισης της επιθετικότητας του ΝΑΤΟ με άλλα μέσα.
Ξεκάθαρα στήριξαν τις προσπάθειες της Σερβίας να διατηρήσει την κυριαρχία και εδαφική της ακεραιότητα και να επιλύσει το μελλοντικό καθεστώς του Κοσσυφοπεδίου και των Μετοχίων στα πλαίσια του διεθνούς δικαίου και του ψηφίσματος 1244 του ΣΑ του ΟΗΕ. Αποκήρυξαν τις πολιτικές εξαναγκασμού, πιέσεων και μονομερών δράσεων.
Η ευθύνη των επιτιθέμενων για τα εγκλήματα που διέπραξαν και τις καταστροφές που επέφεραν, δεν μπορεί ούτε να νομιμοποιηθεί, ούτε να παραγραφεί.
Η Σερβία δικαιούται να αναζητήσει αποζημιώσεις και νομική δίωξη των ηγετών του ΝΑΤΟ και των υπεύθυνων μελών του. Έχει κατατεθεί αίτημα για άμεση δίωξη όλων όσων είναι υπεύθυνοι για εγκλήματα κατά του σερβικού λαού και ιδιαίτερα για την υπόθεση παράνομης διακίνησης ανθρώπινων οργάνων που πάρθηκαν από Σέρβους που έπεσαν θύματα απαγωγής, σύμφωνα με την έκθεση Disk Marty και τη σχετική απόφαση της ΚΣΣΕ.
Η επιθετικότητα του 1999 ενάντια στην ΟΔΓ και οι άλλες πιο πρόσφατες στρατιωτικές επεμβάσεις, έχουν καταστήσει το ΝΑΤΟ μια επιθετική στρατιωτική συμμαχία, η οποία έχει την ευθύνη για το γεγονός ότι σήμερα τα Βαλκάνια και η Ευρώπη είναι πιο αποσταθεροποιημένα. Έχει την ευθύνη για τη στρατιωτικοποίηση της Ευρώπης και των διεθνών σχέσεών της, για το ότι φθάσαμε στο κατώτερο σημείο έλλειψης εμπιστοσύνης και συγκρούσεων μετά τον Ψυχρό Πόλεμο και για την ταρακούνηση της παγκόσμιας τάξης ασφάλειας.
Το ΝΑΤΟ δεν είναι παρά ένα εργαλείο της στρατιωτικής βιομηχανίας και όχι εργαλείο ειρήνης, αναγκών των λαών και προόδου, όπως ισχυρίζεται. Για αυτό πρέπει το ΝΑΤΟ, αυτό το απομεινάρι του Ψυχρού Πολέμου, να διαλυθεί. Πρέπει να διαλυθούν και οι ξένες στρατιωτικές βάσεις, περιλαμβανομένης της βάσης του Μπόντστιλ στη σερβική επαρχία του Κοσόβου και Μετοχίων.
Οι συμμετέχοντες στη Διάσκεψη, σημείωσαν ότι ο κόσμος περνά μια περίοδο αυξημένης έλλειψης εμπιστοσύνης, συγκρούσεων και απειλών για νέες επεμβάσεις και πολέμους. Η ρίζα όλων αυτών βρίσκεται στην επιθετικότητα του ΝΑΤΟ και στα αποξενωμένα κέντρα εξουσίας, τα συμφέροντα των οποίων εξυπηρετούνται με παραβιάσεις των θεμελιακών αρχών του διεθνούς δικαίου, με κλιμακούμενες απειλές, με ανανέωση της κούρσας εξοπλισμών και με στρατιωτικοποίηση των διεθνών σχέσεων.
Οι συμμετέχοντες καταδίκασαν όλες τις μεθόδους κατάχρησης των διεθνών οργανισμών, όπως είναι ο ΟΗΕ κι άλλοι οργανισμοί, απαιτώντας τη βελτίωση και την ενίσχυσή τους και όχι την αποδυνάμωσή τους και την υποσκέλισή τους. (…) Οι συμμετέχοντες ομόφωνα απαίτησαν τον επείγοντα τερματισμό της νέας κούρσας εξοπλισμών που παραβιάζει σχετικές διεθνείς συμφωνίες και ζήτησαν να διανεμηθούν τα στρατιωτικά κονδύλια στην οικονομική ανάπτυξη, στη βελτίωση της ζωής των λαών και στην εξάλειψη των κοινωνικών ανισοτήτων.
Εξέφρασαν έντονη ανησυχία για τις συνέπειες της μονομερούς απόσυρσης των ΗΠΑ από διεθνείς συμφωνίες, ιδιαίτερα της INF για τα πυρηνικά όπλα. (…) Σημειώθηκε ότι το ιμπεριαλιστικό σύστημα με την ακόρεστη απληστία του και το μονοπολικό σύστημα στη βάση της κυριαρχίας της επεμβατικότητας του ΝΑΤΟ, είναι οι πηγές της αποσταθεροποίησης και των συγκρούσεων. (…) Οι πολιτικές σύγκρουσης, επέμβασης και ανάμειξης σε εσωτερικά ζητήματα, ωθούνται από τη στρατιωτική βιομηχανία και το μεγάλο κεφάλαιο. Πρέπει να χάσουν έδαφος υπέρ του διαλόγου, της συνεργασίας και της διατήρησης των βασικών αρχών του διεθνούς δικαίου, στη βάση κοινών συμφερόντων και αμοιβαίου σεβασμού
Οι συμμετέχοντες στη Διάσκεψη, δεσμεύτηκαν υπέρ της ειρηνικής πολιτικής επίλυσης των διεθνών προβλημάτων, στη βάση των αρχών του διεθνούς δικαίου, της Χάρτας των ΗΕ και των αποφάσεων του ΣΑ του ΟΗΕ.
Η Διάσκεψη εξέφρασε πλήρη αλληλεγγύη προς το λαό και την κυβέρνηση της Βενεζουέλας υπό το νόμιμο πρόεδρο Ν. Μαδούρο και εξέφρασε πλήρη στήριξη στην αποφασιστική τους άρνηση να υποταχθούν στις μεθοδεύσεις ΗΠΑ, ΕΕ, OAS και άλλων, για βίαιη ανατροπή της νόμιμης ηγεσίας. Οι συμμετέχοντες εξέφρασαν την πεποίθησή τους ότι ο λαός της Βενεζουέλας θα νικήσει στο δίκαιο αγώνα του για να υπερασπιστεί τον εαυτό του απέναντι σε όλες αυτές τις πιέσεις και απειλές. (…)
Οι συμμετέχοντες εξέφρασαν σεβασμό, αλληλεγγύη και στήριξη στο λαό, την κυβέρνηση και το στρατό της Συρίας για τη μακρά ηρωική πάλη τους ενάντια στην ξένη επιθετικότητα, στους ξένους μισθοφόρους και τους διεθνείς τρομοκράτες. Εξέφρασαν επίσης εκτίμηση για την επιτυχία της απελευθέρωσης της χώρας από ισλαμιστές κι άλλους φονταμενταλιστές. Υποστήριξαν τη διατήρηση της εδαφικής ακεραιότητας και ενότητας της Συρίας, καταδικάζοντας κάθε προσπάθεια διαχωρισμού ή διαμέλησης της χώρας.
Οι συμμετέχοντες επισήμαναν ότι η κρίση στην Μέση Ανατολή πρέπει να επιλυθεί με ειρηνικά πολιτικά μέσα, χωρίς πολιτικές τετελεσμένων και με σεβασμό στο αναφαίρετο δικαίωμα του παλαιστινιακού λαού σε ένα ανεξάρτητο κράτος στα σύνορα προ της 4ης του Ιούνη 1967, με την Ανατολική Ιερουσαλήμ ως πρωτεύουσά του, καθώς και με σεβασμό στο δικαίωμα για ελεύθερη και ασφαλή επιστροφή όλων των Παλαιστινίων προσφύγων, σύμφωνα με το ψήφισμα 194 των ΗΕ.
Η Διάσκεψη εξέφρασε βαθύτατη ανησυχία για τη μακρά εξωτερική επιθετικότητα στην Υεμένη, μαζί με την αλληλεγγύη της προς το λαό της Υεμένης που υποφέρει κάτω από την αδίστακτη εξωτερική επίθεση της στρατιωτικής συμμαχίας υπό την Σαουδική Αραβία, η οποία στηρίζεται από συγκεκριμένες δυτικές δυνάμεις. Έγινε έκκληση για άμεσο τερματισμό αυτής της έξωθεν επίθεσης και για εγγύηση των ελευθεριών και δικαιωμάτων του λαού της Υεμένης να λαμβάνει ο ίδιος τις αποφάσεις για το δικό του μέλλον.
