• Εργατική Πρωτομαγιά
Πλησιάζει η Εργατική Πρωτομαγιά και σκέφτομαι, ποιοι θα την γιορτάσουν;
Αυτοί που ψηφίζουν τα αντιλαϊκά μέτρα ή αυτοί που μένουν απαθείς και το παίζουν επαναστάτες;
Πλέον δεν μπορούν να πείσουν τους εργαζόμενους που ζουν στην εποχή των κατορθωμάτων τους!
• Μεγάλο κεφάλαιο και Κυπριακό
Προβληματίζομαι και λέω: Το 2004 και μετά, εργολαβικά ξεκίνησε η εξαφάνιση των δικαιωμάτων των εργαζομένων και των μικρομεσαίων.
Το μεγάλο κεφάλαιο με τον τρόπο που ξέρει, με την ανοχή της πολιτικής ηγεσίας και των συνδικαλιστικών οργανώσεων, επιβλήθηκε.
Τελικά από την ένταξη στην Ευρωπαϊκή Ένωση ευνοήθηκαν οι μεγαλοεπιχειρηματίες και το λαδωμένο σύστημα και όχι όπως ισχυρίζονταν, η διάσωση της Κύπρου από την κατοχή.
Και συνεχίζω: Έβαλε ποτέ πίεση στην Τουρκία η Ευρωπαϊκή Ένωση για να λυθεί το Κυπριακό;
Εντάξει, έχει κάποια ψηφίσματα το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο τα οποία μεταξύ μας είναι και μεσοβέζικα.
Το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο διέκοψε ποτέ τις εμπορικές σχέσεις με την Τουρκία; Ξέρετε καμιά χώρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, από τις ισχυρές, που έκοψε τις στρατιωτικές της σχέσεις με τον Ερντογάν και την κυβέρνηση του;
• Συνεργατισμός
Το καλλύττερο όμως εν το άλλο…
Εννά το πω στη γλώσσα που καταλαβαίνουν ούλλοι… Κυπριακά.
Αθθυμάστε που ήταν όρος στην ένταξη μας στην Ευρωπαϊκή Ένωση, η διατήρηση του Συνεργατισμού και του χαρακτήρα του;
Πούντον Συνεργατισμό τωρά;
Έντζιαιν μια όποια Τράπεζα που διαλύθηκεν, ρε.
Εν το ποκούμπιν του φτωχόκοσμου που χάθηκεν.
Εβάλαν την του σιερκού της που χρόνια. Ώσπου την εκάμαν εμπορική τράπεζα. Ώσπου την εκάτσαν μες τα Μνημόνια.
Έντζιαι φαντάζουμε να βκούμε τωρά που την Ευρωπαϊκή Ένωση.
Ζιούμεν τζιαι χωρίς Συνεργατισμό.
Κάμνουμεν τζιαι χωρίς ποκούμπιν.
Αντέχουμε τζιαι χωρίς μισθόν, άμα λάχει.
Το κεφάλαιο ναν καλά τζιαι η Ευρωπαϊκή Ένωση.
