Συνήθης τακτική των ανθρώπων, από τα προϊστορικά χρόνια μέχρι και σήμερα είναι να οργανώνονται σε κοινωνικές ομάδες. Αυτό βοηθούσε τους ανθρώπους διαχρονικά να αποτρέπουν τους κινδύνους που τους απειλούν και να έχουν ένα πιο αξιοπρεπές επίπεδο ζωής. Το κάθε μέλος της κοινωνικής ομάδας αναλάμβανε την ευθύνη που του αναλογούσε και η ομάδα αναπτυσσόταν προς αμοιβαίο όφελος όλων των ατόμων.
Πάντα όμως, υπήρχαν άτομα που επιθυμούσαν και στόχευαν να έχουν λιγότερο φόρτο εργασίας και να απολαμβάνουν μεγαλύτερο μερίδιο από τα οφέλη της κοινής δράσης, εκμεταλλευόμενοι τις ιδιαίτερες συνθήκες που επικρατούσαν κατα καιρούς. Όταν τα υπόλοιπα μέλη του κοινωνικου συνόλου δεν ήταν σε εγρήγορση, οι επιτήδειοι έκαναν χρυσές δουλειές και εκμεταλλεύονταν αδίστακτα τους υπόλοιπους. Δηλαδή, αναπτυσσόταν το μοντέλο της κοινωνίας σε δύο κύριες κατηγορίες ανθρώπων: στους εκμεταλλευτές και στους εκμεταλλευόμενους.
Πάγια τακτική των εκμεταλλευτών ήταν και εξακολουθεί να είναι, να δημιουργούν αίσθηση εξάρτησης στους εκμεταλλευόμενους για να μην σηκώνουν κεφάλι και να συνεχίσουν (οι εκμεταλλευτές) ανενόχλητοι να αβγατίζουν τα υπερκέρδη τους, πάντα εις βάρος της ευρύτερης κοινωνίας. Αυτό ήταν, είναι και θα συνεχίσει να είναι ο ρόλος των εκμεταλλευτών (σήμερα οι καπιταλιστές), με όποιο επίθετο και αν στολίζονται κατά καιρούς (τσιφλικάδες, αριστοκράτες, γαιοκτήμονες, νεοφιλελευθεροι κ.λ.π.).
Το παράδοξο είναι που απλοί άνθρωποι, αλλά με μικροαστική αντίληψη εξακολουθούν να καταπίνουν αμάσητα τα ψεύδη τους και δεν διακόπτουν αυτή την καταστροφική σχέση υπερεκμετάλλευσης.
Δεν αντιλαμβάνονται ή δεν τολμούν να προσπαθήσουν να αντιληφθούν ότι τυγχάνουν αδίστακτης εκμετάλλευσης και ότι καταντούν υποχείριο του κεφαλαίου από την μέρα που γεννιούνται μέχρι την μέρα που πεθαίνουν. Ενώ την πραγματική υπεραξία την παράγουν οι ίδιοι με τη σκληρή τους δουλειά, άλλοι καρπώνονται τους κόπους τους.
Γιατί συμβαίνει αυτό; Γιατί, αφού είναι προφανές ότι απλοί άνθρωποι που δεν έχουν το επίπεδο ζωής που δικαιούνται, βάσει του τι παράγεται στην χώρα τους, εξακολουθούν να υπηρετούν πιστά τις επιδιώξεις των εκμεταλλευτών και αφήνουν να συρρικνώνεται όλο και περισσότερο το βιοτικό τους επίπεδο; Γιατί ενώ διαπιστώνουν πέραν πάσης αμφιβολίας ότι υπάρχει διαφθορά σε όλες τις δομές εξουσίας του τόπου τους από τους επιτήδειους εκμεταλλευτές αυτοί σφυρίζουν τάχα αδιάφορα και δεν αντιδρούν; Η απάντηση είναι γιατί έχει εδραιωθεί στη συνείδηση τους ότι αυτά που έχουν είναι πολύτιμα και αρκετά για να επιβιώσουν οι ίδιοι και η οικογένεια τους έστω και δύσκολα και δεν πρέπει να διακινδυνέψουν να τα χάσουν, οργανώνοντας δυναμική και στοχευμένη αντίσταση απέναντι στους δυνάστες τους. Είναι καταθλιπτικό να έχουν όλη τη δύναμη στα χέρια τους και να αρνούνται πεισματικά να τη χρησιμοποιήσουν, κάνοντας τους εκμεταλλευτές τους να γελούν σαρδόνια. Ίσως να λείπει ο καθοριστικός παράγοντας που θα κινητοποιήσει τις λαϊκές μάζες και δεν είναι άλλος από μια στοχοπροσηλωμένη πρωτοπόρα καθοδήγηση που θα οργανώσει και θα καθοδηγήσει μια τέτοια αντίσταση.
Κυριάκος Αθηαινίτης
