Τα τελευταία δέκα χρόνια ο λαός σώζει τράπεζες. Τα δισεκατομμύρια που απαιτήθηκαν μέχρι στιγμής για τη σωτηρία των κερδοσκοπικών αυτών ιδιωτικών οργανισμών, έχουν δεσμεύσει το παρόν και το μέλλον, παλαιών και νέων γενεών. Ολόκληρος ο λαός είδε το βιοτικό του επίπεδο να κατρακυλά, για να σωθούν οι τράπεζες. Οι νέοι είδαν το μέλλον τους να σκοτεινιάζει, χωρίς αχτίδα φωτός. Πολιτικοί όροι όπως «αξιοπρεπείς θέσεις εργασίας», εισήχθηκαν στο παζάρι, αμέσως μόλις οι εργαζόμενοι, ρίχτηκαν στο πάτο.
Η κάθε λογής, «πράσινη», «γαλάζια» ή πολύχρωμη ανάπτυξη, έγιναν σύνθημα που σκοπό είχε να διασκεδάσει το μαύρο που σκέπασε τις ζωές εκατομμυρίων πολιτών στην ΕΕ. Οι «καινοτόμες επιχειρήσεις» και η «υγιής επιχειρηματικότητα» έγιναν το καταφύγιο του κάθε κατεργάρη που τάχτηκε να παραπλανήσει το λαό και να υπηρετήσει – ο καθείς από το πόστο του- το αφεντικό, που είναι πάντα το κεφάλαιο. Η «αναδιοργάνωση και ο εκσυγχρονισμός», η «μετοχοποίηση κρατικών/ημικρατικών οργανισμών», κατέλαβαν την πολιτική ατζέντα και ο καθείς έβαλε το λιθαράκι του ώστε να ικανοποιηθεί το μεγάλο κεφάλαιο. Τα «σχέδια πολεοδομικών κινήτρων» με μοναδικό αποδέκτη το κεφάλαιο, εισήχθηκαν μέσα σε σκόνη και ποδοβολητά αλόγων που ανταγωνίζονται στην κούρσα, με στόχο να παρακαμφθούν οι νόμοι, οι κανονισμοί, οι στρατηγικές και κυρίως, το περιβάλλον. Όλα και όλοι στην υπηρεσία του κεφαλαίου.
Εδώ και δέκα χρόνια, ο λαός μασά κουτόχορτο αρωματισμένο με υδρογονάνθρακες. Γιατί αυτό ζήτησαν οι μεγάλες πολυεθνικές και έθεσαν τους όρους τους πετυχαίνοντας κατοχή στην κυπριακή ΑΟΖ. Κανείς δεν μιλά. Ο λαός ζει μια δραματική εξαπάτηση. Οι υπάλληλοι του συστήματος, τάζουν λαγούς με πετραχήλια, μα κανείς δεν μιλά για τις λεπτομέρειες. Αυτές που αφορούν στους όρους που έθεσαν οι εταιρείες – και όχι το αντίθετο-, στα ποσοστά, στις μίζες, στο περιβαλλοντικό κίνδυνο και τους κινδύνους από τους γεωπολιτικούς ανταγωνισμούς του ιμπεριαλισμού στην περιοχή.
Ο λαός, είδε να φτωχαίνει, να στερείται κεκτημένων, να γεμίζει τρόμο και ανασφάλεια, να αδυνατεί να μορφώσει τα παιδιά του, να προσφέρει στέγη στην οικογένεια του. Είδε να απογειώνεται η διαφθορά και να αγγίζει τους θεσμούς που ο ίδιος πότισε με τον ιδρώτα και το αίμα του για να κτιστούν. Παρατηρεί το ξαφνικό πλουτισμό διάφορων που τον εξαπάτησαν για να κλέψουν την ψήφο του και τη στήριξη του. Ο λαός, είναι εδώ και καιρό, απομονωμένος, από τα δρώμενα που αφορούν τη ζωή του, το μέλλον του και την ευημερία του. Και διαισθάνεται, έστω και αν δεν είναι σε αρκετές περιπτώσεις σε θέση να εξηγήσει τα φαινόμενα, πως αυτό το παιχνίδι της απαξίωσης των πάντων, βολεύει πολλούς. Και ο λόγος είναι αντιληπτός: Ο λαός, δεν πρέπει να αντιδράσει, δεν πρέπει να δει τα ζητήματα ταξικά, δεν πρέπει, να καταφύγει σε οράματα πέρα από το δοσμένο πλαίσιο, είτε ευρωπαϊκό λέγεται, είτε απλά καπιταλιστικό. Γιατί αν το κάνει, θα πάρει πολλούς ο διάβολος, μια για πάντα.
Ο λαός, παρατηρεί πολιτικές ηγεσίες να αλλάζουν θέσεις σε ζητήματα αρχών, με την ίδια ευκολία που αλλάζουν πουκάμισα. Αντιλαμβάνεται πως στο Κυπριακό, οι περίφημες στρατηγικές, χρεοκόπησαν. Λογικά θα έπρεπε να είχαν χρεοκοπήσει και οι εμπνευστές τους, αλλά αυτό δεν έχει γίνει ακόμη. Αντιλαμβάνεται πως υπάρχει μια πλειοδοσία μεταξύ κομμάτων για το ποιος θα είναι το καλύτερο αφεντικό στη περιοχή μας. Ποιες βάσεις θα δοθούν, ποιες συμμαχίες θα οικοδομηθούν, ποιοι θα αποτελέσουν τους κράχτες του κάθε ιμπεριαλιστή στο τόπο.
Παρατηρεί κουνώντας το κεφάλι, την υποκρισία της ΕΕ, για τα προβλήματα του, είτε οικονομικά είτε πολιτικά, είτε ζητήματα ασφάλειας. Τίποτα από όσα του έταξαν οι ηγήτορες δεν βγήκε αληθινό. Ποτέ στην ιστορία του δεν είχε βρεθεί τόσο ανοχύρωτος εθνικά και σε τέτοιο βαθμό κατεστραμμένος, οικονομικά, θεσμικά και κοινωνικά.
Ευρωεκλογές λοιπόν. Να σε βομβαρδίζουν 24 ώρες το εικοσιτετράωρο πως «η ψήφος σου μετρά». Και συ να κουνάς το κεφάλι, γιατί δεν φρόντισες να έχεις επιλογές που δίνουν διέξοδο στα αδιέξοδα, που ανατρέπουν τη βρωμιά και τη δυσωδία, που θα φέρουν το λαό στη θέση που του αξίζει. Αυτή του αφέντη στο τόπο του και στη δουλειά του. Για να στείλει το κάθε κατεργάρη εκεί που του αξίζει. Ευρωεκλογές λοιπόν κι εσύ να πρέπει να επιλέξεις, με ποιους πρωταγωνιστές θα συνεχιστεί το έργο της αθλιότητας.
