Η ανεργία μειώθηκε και μειώνεται σταδιακά! Αυτό είναι ένα από τα κυριότερα «όπλα» που χρησιμοποιούν οι υπάλληλοι της Ευρωπαϊκής Ένωσης όταν μιλούν με θαυμασμό για τις «αξίες», τις «ίσες ευκαιρίες», τη «συλλογικότητα» και το «κοινό συμφέρον» της ΕΕ. Το έργο αυτό παίζεται συνεχώς με διαφορετικούς υποκριτές, αλλά ας επικεντρωθούμε στο πιο πρόσφατο επεισόδιο όπου διαλαλούν με φανφάρες πως η ανεργία έχει μειωθεί το μήνα Μάιο 2019.
Η Eurostat, στατιστική υπηρεσίας της ΕΕ, δημοσίευσε πρόσφατα πως το ποσοστό ανεργίας στην ΕΕ έχει μειωθεί το μήνα Μάιο 2019 στο 7.5%, από το 7.6% που μετρήθηκε τον Απρίλιο 2019, και είναι επίσης χαμηλότερο σε σχέση με το Μάιο 2018 – 8.3%. Μεταξύ των κρατών μελών τα υψηλότερα ποσοστά ανεργίας το Μάιο 2019, σημειώθηκαν σε Ελλάδα (18.1%), Ισπανία (13.6%) και Ιταλία (9.9%). Τα μικρότερα ποσοστά ανεργίας παρατηρήθηκαν στην Τσεχία (2.2%), Γερμανία (3.1%) και Ολλανδία (3.3%). Η Κύπρος βρίσκεται κάπου στη μέση, καθώς η ανεργία μετρήθηκε στο 6.5% για τον Μάιο 2019, σε σχέση με το 8.3% του αντίστοιχου περσινού μήνα.
Οι λάτρεις της ΕΕ πανηγυρίζουν, για το 7.5%, καθώς είναι το χαμηλότερο ποσοστό που καταγράφηκε στην Ευρωζώνη από τον Ιούλιο του 2008 και στην ΕΕ από τον Ιανουάριο του 2000. Επιπλέον τονίζουν με θαυμασμό πως οι μειώσεις καταδεικνύουν τη βελτίωση των οικονομικών συνθηκών, και περηφανεύονται πως αυτό είναι αποτέλεσμα των πολιτικών που ακολουθεί η ΕΕ, αφού ισχυρίζονται πως δημιουργούνται συνεχώς νέες θέσεις εργασίας. Μα φυσικά συμφωνούμε μαζί τους πως αυτά τα νούμερα είναι αποτέλεσμα των νεοφιλελεύθερων πολιτικών της ΕΕ, οι οποίες προωθούν και αποσκοπούν στις άθλιες συνθήκες εργασίας. Στη συσσώρευση του πλούτου στην ελίτ. Στην αποδυνάμωση των συλλογικών διαπραγματεύσεων, στην επιστροφή στο μεσαίωνα όσον αφορά στα εργασιακά δικαιώματα.
Παινεύονται για τη μείωση της ανεργίας! Μα δεν αναφέρουν πως από τον Ιανουάριο 2000 και έπειτα καταγράφεται συνεχής αύξηση στην μη-εθελοντική μερική απασχόληση!
Ξεχνούν το φαινόμενο της επισφαλούς εργασίας που είναι πλέον αισθητό σε όλους τους τομείς. Δεν είναι τυχαίο πως χώρες όπως η Γερμανία και η Ολλανδία, χώρες με χαμηλό ποσοστό ανεργίας είναι ταυτόχρονα, πρωτοπόρες στην άτυπη απασχόληση προσφέροντας δηλαδή, στους εργαζόμενους θέσεις προσωρινής και μερικής απασχόλησης με επισφαλείς όρους εργασίας.
Ώστε μείωση της ανεργίας! Μα βεβαίως, τους καλοκαιρινούς μήνες θα υπάρξει μείωση! Την εποχή αυτή η εργασία ανθίζει και τρέφεται με φθηνό εργατικό προσωπικό προσφέροντας πλούτο και υπεραξία στους αστούς, δοξάζοντας το καπιταλιστικό σύστημα που ασχολείται μόνο με αριθμούς – το κέρδος – και όχι με ωράρια, μισθούς και ανθρώπινη υγεία.
Μας έχουν πρήξει με την οικονομική ανάπτυξη, μα δεν αναφέρουν πως ο λαός φτωχαίνει. Δεν αναφέρουν πως σύμφωνα με τα στοιχεία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής το εισόδημα μειώνεται καθώς το ΑΕΠ αυξάνεται σηματοδοτώντας ότι το ελάχιστο ποσοστό πηγαίνει στον λαό και τεράστιο ποσοστό καταλήγει στο κεφάλαιο. Η Κύπρος οπωσδήποτε δεν αποτελεί εξαίρεση, αφού κατατάσσεται ανάμεσα στα πέντε κράτη μέλη με τη μεγαλύτερη φτωχοποίηση πληθυσμού, ενώ παράλληλα όλο και περισσότεροι άνθρωποι πεθαίνουν ή έχουν κάποιο ατύχημα καθώς εργάζονται σε άθλιες συνθήκες εργασίας.
Το κεφάλαιο συσσωρεύεται, αλλά η φτώχεια επεκτείνεται! Όπως αναδεικνύουν στοιχεία της Eurostat, το 2016, σχεδόν το 10% των ατόμων ηλικίας 18 ετών και άνω που ζούσαν στην ΕΕ κινδύνευαν ή βρίσκονταν στα όρια της φτώχειας παρά το γεγονός ότι εργαζόταν. Αυτό είναι ένα ακόμη επίτευγμα της «νέας οικονομικής διακυβέρνησης» της ΕΕ που επιβραβεύει τους εργοδότες που αναγκάζουν τους υπαλλήλους τους να δουλεύουν ημερόνυχτα, ως νέοι σκλάβοι, διαλύοντας κάθε ίχνος ανθρώπινης αξιοπρέπειας με σκοπό την αύξηση του πλούτου τους.
Η ουτοπία πως η ανεργία μπορεί να μετριαστεί με μεταρρυθμίσεις και ρεφορμισμούς δεν είναι αρκετή. Το πρόβλημα της ανεργίας θα αντιμετωπιστεί οριστικά και στη ρίζα του όταν αντιληφθούμε πως η βαθύτερη αιτία του προβλήματος βρίσκεται στο ότι η καπιταλιστική χρησιμοποίηση των μέσων παραγωγής, αλλά και των κατορθωμάτων της κοινωνικής εργασίας χρησιμοποιούνται για να αυξήσουν τα καπιταλιστικά κέρδη και όχι για να κάνουν τη ζωή των εργατών καλύτερη ικανοποιώντας τις ανθρώπινες κοινωνικές τους ανάγκες. Για την εργατική τάξη μονόδρομο αποτελεί ο αγώνας, η διεκδίκηση και η συνεχής πάλη ενάντια στο σάπιο σύστημα που λέγεται καπιταλισμός.
Παναγιώτης Ηλία
