29η του Νοέμβρη σήμερα. Διεθνής ημέρα αλληλεγγύης με τον παλαιστινιακό λαό. Συμβολικά πάντοτε, αφού η αντιιμπεριαλιστική αλληλεγγύη στους αγωνιζόμενους Παλαιστίνιους είναι καθημερινό καθήκον κάθε προοδευτικού ανθρώπου. Η σημερινή μέρα αφορά την 29η του Νοέμβρη του 1947. Όταν η Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ, εις βάρος τότε των Παλαιστινίων, στήριζε τη λύση δυο κρατών για να δημιουργηθεί ένα χρόνο αργότερα μόνο το κράτος του Ισραήλ. Τόσες δεκαετίες μετά οι Παλαιστίνιοι αγωνίζονται ακόμη για το αυτονόητο. Το δικαίωμά τους στην αυτοδιάθεση και τη διεθνή αναγνώριση. Μεσολάβησαν φυσικά πολλά. Όπως πολλά προηγήθηκαν του ψηφίσματος 181. Η κατοχή της Παλαιστίνης υπό τη μορφή του βρετανικού προτεκτοράτου μετά τον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο, που μεθοδευμένα προώθησε τις σιωνιστικές μεθοδεύσεις μετατρέποντας την πολύ μικρή μειονότητα των Εβραίων της περιοχής σε «σημαντική κοινότητα», ουσιαστικά με εποικισμό. Μια κατάσταση που κλιμακώθηκε μετά το Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, με άλλοθι και το ναζιστικό έγκλημα του Ολοκαυτώματος, που σαφέστατα δεν έπρεπε να πληρώσουν οι Παλαιστίνιοι. Έτσι κλάπηκε η γη των ντόπιων Αράβων Παλαιστινίων με τις πλάτες των ιμπεριαλιστών και ξεκίνησε το δράμα της προσφυγιάς. Ένα χρόνο μετά το ψήφισμα 181 δημιουργήθηκε το κράτος του Ισραήλ και έκτοτε ως κράτος τρομοκράτης καταδυναστεύει τον παλαιστινιακό λαό σε μια διαρκή εκστρατεία γενοκτονίας. Ένα κράτος που δεν αρκέστηκε στα σύνορα που άρπαξε «ντε φάκτο» το 1948. Με τις πλάτες ΗΠΑ-ΝΑΤΟ ήρθε η ισραηλινή κατοχή, όπως την γνωρίζουμε σήμερα. Οι Παλαιστίνιοι έκαναν ήδη τη μέγιστη υποχώρησή τους για λύση δυο κρατών με την αποδοχή ενός παλαιστινιακού κράτους στα (περιορισμένα) σύνορα του 1967 (22% της ιστορικής πατρίδας των Παλαιστινίων), με πρωτεύουσα την Ανατολική Ιερουσαλήμ. Εδώ είναι και η ουσία του προβλήματος. Το κύριο πρόβλημα είναι η κατοχή και τα ατέλειωτα εγκλήματά της.
H φονική μηχανή του Ισραήλ διαρκώς κλιμακώνει τα βάρβαρα γενοκτονικά κατοχικά εγκλήματα εις βάρος του παλαιστινιακού λαού. Γιγαντώνονται τα φονικά εγκλήματα του κράτους του Ισραήλ, έχοντας τις ιμπεριαλιστικές πλάτες των ΗΠΑ (ανεξαρτήτως κυβερνήσεως) και της ΕΕ (πέραν των υποκριτικών ρητορικών που φυσικά πάντοτε περιλαμβάνουν την ανήθικη εξίσωση θύτη και θύματος). Φονικά εγκλήματα και κατοχικές μεθοδεύσεις και εγκλήματα πολέμου (περιλαμβανομένου του εποικισμού) που προωθούνται εις βάρος του παλαιστινιακού λαού (σε κατεχόμενη Δυτική Όχθη και Ανατολική Ιερουσαλήμ και στην αποκλεισμένη Λωρίδα της Γάζας), την ώρα που εντείνονται και οι ρατσιστικές πολιτικές κατά των Αράβων πολιτών του Ισραήλ.
Η πρόσφατη νέα πρόκληση του αμερικανικού ιμπεριαλισμού να επιχειρήσει να «νομιμοποιήσει» τους εβραϊκούς εποικισμούς στην κατεχόμενη Δυτική Όχθη, έρχεται να προστεθεί σε μια σειρά εγκληματικών αποφάσεων των κυβερνήσεων των ΗΠΑ, περιλαμβανομένης της παράνομης μεταφοράς της πρεσβείας τους από το Τελ Αβίβ στην Ιερουσαλήμ, αφού πρώτα προκλητικά αναγνώρισαν την Ιερουσαλήμ ως δήθεν πρωτεύουσα του Ισραήλ.
Δεν υπάρχει άλλος δρόμος από την πραγματική αλληλεγγύη στην πάλη του παλαιστινιακού λαού ενάντια στην κατοχή. Στη βάση αρχών και αποκαλύπτοντας τα εγκλήματα πολέμου του Τελ Αβίβ. Καταδικάζοντας πραγματικά το έγκλημα του εποικισμού και κάθε άλλο έγκλημα, περιλαμβανομένου του διαχρονικού αιματοκυλίσματος του παλαιστινιακού λαού.
Δεν υπάρχει άλλος δρόμος από την αλληλεγγύη και την υποστήριξη στον παλαιστινιακό λαό και στο δίκαιο αγώνα του για αναγνώριση ανεξάρτητου κυρίαρχου παλαιστινιακού κράτους στα σύνορα του 1967 με πρωτεύουσά του την Ανατολική Ιερουσαλήμ.
