Με τη σύμφωνη γνώμη της πολιτικής ηγεσίας, ο κορωνοϊός αναδείχθηκε σε «αόρατο εχθρό».
Τι γίνεται όμως με τους ορατούς εχθρούς;
Με συνοπτικές διαδικασίες και τη σύμφωνη γνώμη της αντιπολίτευσης, ανεστάλησαν ουσιώδη άρθρα του Συντάγματος περί ατομικών ελευθεριών, ψηφίστηκαν νομοσχέδια για στήριξη των τραπεζών, χιλιάδες νοικοκυριά έμειναν χωρίς εργασία και εισόδημα.
Και ενώ έπεισαν πως πρόκειται για ένα ιό που είναι και αόρατος και εκπληκτικά μεταδοτικός, ξαφνικά ρίχνουν από Δευτέρας δεκάδες χιλιάδες εργαζομένους, χωρίς τεστ για το κορωνοϊό, πίσω στη δουλειά, μέσα σε γραφεία με πολυάριθμο προσωπικό, μέσα σε εργοστάσια στοιβαγμένους, μέσα σε κάθε είδους πολυσύχναστα μαγαζιά.
Το συμπέρασμα το βγάλαμε: Πάνω απ’ όλα η επανεκκίνηση της οικονομίας με κάθε κόστος.
Το λιγότερο που θα ανέμενε κάποιος από αυτούς που διατείνονται πως νοιάζονται για το λαό και τους εργαζόμενους, ήταν να τολμήσουν κάποιοι να απαιτήσουν δωρεάν μαζικά τεστ για όσους επανενταχθούν στην εργασία.
Ειδικά στη Κύπρο ο λαός είναι μόνος του.
