Μνημείο τραπεζιτικής απληστίας η αντίδραση στις αλλαγές στο πλαίσιο Εκποιήσεων

Ώριμη η κατάργηση των Εκποιήσεων που συμφωνήθηκαν με την Τρόικα

Αφορμή για την τραπεζική επίθεση από τον Σύνδεσμο Τραπεζών Κύπρου, αποτελούν τροποποιητικά νομοσχέδια στο πλαίσιο της εκποίησης που θέτουν κάποια εμπόδια («καθυστερήσεις») στην κατάσχεση του πλούτου από τις τράπεζες, καθώς και στις διαδικασίες που οι τελευταίες χρησιμοποιούν για να εκτιμήσουν την αξία των υποθηκευμένων κατά το συμφέρον τους.

Η επίθεση συμβολίζει απειλή για την ελάχιστη εναπομείνασα έμμεση λαϊκή κυριαρχία στην Βουλή, επισείοντας το μπαμπούλα της κατάρρευσης της σταθερότητας και της ανταγωνιστικότητας της κερδοφορίας των κυπριακών χρηματοπιστωτικών μονοπωλίων.

Καλούν στην ουσία τους Μεταμνημονιακούς επιτηρητές της οικονομίας της Κύπρου, την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, την Ευρωπαϊκή Τραπεζική Αρχή, τον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Σταθερότητας, το καρτέλ των διεθνών οίκων πιστοληπτικής αξιολόγησης και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο να υπομνήσουν ότι παραβιάζονται τα συμφωνημένα πλαίσια του Μνημονίου της Κύπρου, καθώς και ο στρατηγικός στόχος της Ευρωπαϊκής Ένωσης για ανάκτηση με κάθε «νόμιμο» και σύντομο μέσο (θυμίζουμε τις νομοθεσίες περί αφερεγγυότητας που ψηφίστηκαν στην κυπριακή βουλή) τα εξασφαλισμένα με εγγυήσεις Μη Εξυπηρετούμενα Δάνεια, τη μοσχο-πώληση και εκμετάλλευση τους από αρπακτικά ταμεία Ιδιωτών Επενδυτών όπως Apollo, PIMCO, Altamira κ.ά.

Οι νόμοι δεν αλλάζουν επί της ουσίας τους, αφού είναι άρρηκτα δεμένοι με το Μνημόνιο και την Μετα-μνημονιακή Εποπτεία που χωρίς ρήξη και σύγκρουση με τα δεσμά που δημιουργούνται, δεν μπορούν να ανατραπούν. Δεν αλλάζουν οι προϋποθέσεις εκτίμησης ενός δανείου ως μη εξυπηρετούμενου ούτε αλλοιώνονται οι συνοπτικές διαδικασίες εκποίησης που στόχο έχουν τη λεγόμενη βιωσιμότητα και κεφαλαιακή επάρκεια των τραπεζών στο βωμό της οποίας θυσιάζονται οι χρεώστες. Εντούτοις, η πρόθεση για αλλαγές από την Βουλή αγγίζουν στην «Αγία Τράπεζα» της συμφωνημένης κερδοφορίας των τραπεζών, της χρηματοπιστωτικής εξυγίανσης για την οποία εφαρμόστηκαν σειρά διαρθρωτικών αλλαγών και αναλήφθηκαν ασήκωτα οικονομικά βάρη που φορτώθηκαν στις πλάτες του λαού.

Η «παιδική αφέλεια» της Βουλής λίγο πριν τις εκλογές να συζητά αλλαγές, δεν πρόκειται να αφεθεί να περάσει εύκολα από τα πανίσχυρα μονοπώλια των τραπεζών και όσων έχουν συμφέροντα από την ενδυνάμωση τους. Αυτά τα μονοπώλια ενισχύθηκαν με τις Μνημονιακές δεσμεύσεις, την ανακεφαλαιοποίηση τους, την κατάργηση του Συνεργατισμού και το πλαίσιο εκποιήσεων και πώλησης δανείων στα αρπακτικά ιδιωτικά επενδυτικά ταμεία, καθώς και το συνεχή δανεισμό της Κύπρου από τις ξένες ιδιωτικές αγορές για αποπληρωμή των αυξανόμενων δημοσίων χρεών και υποχρεώσεων των προηγούμενων δανείων και τόκων.

Πρόκειται για ένα φαύλο κύκλο ανατροφοδότησης της κερδοφορίας των μονοπωλίων και επιβάρυνσης με χρέη των νοικοκυριών που μόνο ο λαός με τη δύναμη του μπορεί να σταματήσει, θέτοντας στην κοινωνία ένα πραγματικά νέο μοντέλο που τον καθιστά κυρίαρχο.

Το πλέον γνήσιο αίτημα που έχει ωριμάσει στην κοινωνία είναι η κατάργηση του Μνημονιακού πλαισίου εκποιήσεων (αφερεγγυότητας) ως πρώτου βήματος που αποτρέπει την αναδιανομή του πλούτου στα ντόπια και ξένα μονοπώλια και επιτρέπει την υποστήριξη του μικρομεσαίου νοικοκυριού.