Ο κάθε ένας μας ξεχωριστά, εργαζόμενος, άνεργος, συνταξιούχος ή φοιτητής, νιώθει μόνος του. Ανασφαλής, έρμαιο των ορέξεων άλλων. Δεν μπορεί πολλές φορές να προσδιορίσει ποιών. Των αφεντών της οικονομίας, των τραπεζών, εργοδοτών, και πρόθυμων κυβερνήσεων. Το ίδιο μόνη ζει και η κάθε οικογένεια μέσα στα δικά της προβλήματα. Γιατί ο κάθε ένας βλέπει το συμφέρον του. Η μεγάλη επιτυχία του καπιταλισμού είναι ότι χώρισε για καλά προς το παρόν, όλες αυτές τις δυνάμεις. Τις αποπροσανατόλισε. Και συνεχίζει να τις διασπά γιατί ξέρει ποσό επικίνδυνες είναι μαζί, δίνοντας τους πλουραλισμό αποπροσανατολισμών, ακίνδυνων επιλογών που περιορίζονται εντός των πλαισίων, του επιθυμητού, αυτού που βολεύει.
Στρατηγικός και επίκαιρος αποπροσανατολισμός. Πόσο εύστοχο είναι αλήθεια! Αν τσακωθεί με το αφεντικό, αν μιλήσει, αν τον απολύσουν από τη δουλειά. Και δεν βρίσκει άλλη. Μα θα του πάρουν το σπίτι. Θα του πάρουν την ευτυχία. Θα του πάρουν τη ζωή. Τη δική του και των παιδιών του. Έστω αυτά τα λίγα χαμόγελα ευτυχίας που έχει με τα παιδιά του. Και αυτή η ευτυχία κινδυνεύει αν μιλήσει. Αν διαμαρτυρηθεί. Και τα παιδιά; Κινδυνεύουν! Απειλούνται! Ποσό ανεύθυνος γονιός θα ήταν. Όλοι ακούμε τι συμβαίνει. Χθες του πήραν το σπίτι του Αντρέα. Πριν ένα μήνα το οικόπεδο της Μαρίας. Ήταν για τα παιδιά της. Χώρισε. Δεν έβγαινε η δόση. Έπρεπε να το πάρουν για να γίνει βιώσιμο το χρέος. Να μην χαρακτηριστεί στρατηγικός κακοπληρωτής. Ήταν βλέπεις κόκκινο. Ναι, αυτό το χρώμα ήτανε.
Υπήρχε κίνδυνος ρευστοποίησης της κατοικίας από μια εταιρεία εξαγοράς πιστώσεων που συνεργαζόταν με τον όμιλο. Με άλλα λόγια θα της έπαιρνε το σπίτι η τράπεζα. Το παράπονο της Μαρίας ήταν που δεν θα μπορούσε ούτε να το πουλήσει και να σπουδάσει τα παιδιά. Να μην μείνουν σαν αυτή! Κράτα καλά Μαρία. Της είπε ο Παπάς. ΕΧΕΙ Ο ΘΕΟΣ. Και η τράπεζα. Και το αφεντικό. Και ο Πρόεδρος. Η Μαρία όμως, δεν έχει. Οι πιθανότητες! Όμως της είπαν ότι δεν είχε επιλογή. Το ίδιο την είχαν πει, ξανά, όταν της μείωσαν τον μισθό. Για να σωθεί η οικονομία. Αχ αυτός είναι ο καπιταλισμός! Να έχεις εξαιρετικές επιλογές στο Netflix και στο Amazon Prime, να μπορείς να διαλέξει όποια μα όποια ομάδα θέλεις στην Premier League, αλλά για το σπίτι, το οικόπεδο, το μισθό, τις σπουδές των παιδιών, τα εργασιακά δικαιώματα, το μέλλον σου. Μην τολμήσεις, για καλό σου το λέει. Μην μιλάς…. Γιατί θέλεις να τον δαμάσεις, αφού δεν μπορείς; Το ξέρεις. Μην στέκεσαι έκπληκτος. Μην κάνεις πως δεν καταλαβαίνεις. Κανένας δεν είναι τόσο επιπόλαιος.
Τι να πεις όμως και εσύ; Υπάρχουν ταξικά συνδικάτα και κομμουνιστικά κόμματα να καθοδηγήσουν τη βαθιά κατακερματισμένη εργατική τάξη; Να σου το πουν καθαρά πως ότι δεν λύνεται κόβεται;
