Δεύτερη πράξη της τραγωδίας που έφερε στην Κύπρο το ΝΑΤΟϊκό έγκλημα
Συμπληρώνονται φέτος 44 χρόνια από τη μαύρη 20ή του Ιούλη του 1974. 44 χρόνια από τότε που ο Τούρκος εισβολέας βρήκε το δρόμο ανοικτό από την προδοσία και μέχρι σήμερα κατέχει το βόρειο τμήμα του νησιού μας. Νεκροί, αγνοούμενοι, τραυματίες, πρόσφυγες και εγκλωβισμένοι ήταν ο απολογισμός του δίδυμου ΝΑΤΟϊκού εγκλήματος του προδοτικού πραξικοπήματος και της βάρβαρης τουρκικής εισβολής. Η προδοσία και οι ευθύνες τεράστιες. Η Αγκυρα ήταν πανέτοιμη και άδραξε την ευκαιρία. Αλλά δεν επρόκειτο για απόφαση 3-4 ημερών μετά το πραξικόπημα που έδωσε νομικίστικα ερείσματα στην τουρκική πολεμική μηχανή να αποκαταστήσει τάχατες τη συνταγματική τάξη βάσει της Συνθήκης Εγγυήσεως. Επρόκειτο για ένα μακροχρόνιο προγραμματισμό που υλοποιούσε ως συνέχεια του πραξικοπήματος το Σχέδιο της Λισαβόνας, ένα ΝΑΤΟϊκό διακανονισμό του Κυπριακού στη βάση της διχοτόμησης. Η βάρβαρη τουρκική εισβολή ήταν το αποκορύφωμα των ΝΑΤΟϊκών επιβουλών κατά της Κυπριακής Δημοκρατίας που μπορούσε να ολοκληρωθεί μόνο με την προδοσία της Χούντας και της ΕΟΚΑ Β’.
Οι εισβολείς πήραν τη σκυτάλη από τους πραξικοπηματίες
Πέραν της Συνόδου του ΝΑΤΟ στη Λισαβόνα το 1971, οι μεθοδεύσεις και ο σχεδιασμός του δίδυμου ιμπεριαλιστικού εγκλήματος του 1974 ενάντια στην Κύπρο με συνενόχους τη χούντα και την ΕΟΚΑ Β’ επιβεβαιώθηκαν μέσω του Πορίσματος της Βουλής για το Φάκελο της Κύπρου: «Σε άκρως απόρρητο έγγραφο του ΓΓ του ΝΑΤΟ Γιόζεφ Λουνς (5G/5D/WASHDC-12/526-D48), ημερομηνίας 12 Ιουλίου 1974, αναφέρεται η συμφωνία του στην απόφαση του Υφυπουργού Εξωτερικών των ΗΠΑ Σίσκο για υποστήριξη των τουρκικών στρατευμάτων κατά την αποβίβασή τους (στην Κύπρο), κατά τη βίαιη ανατροπή του Μακαρίου». Οπως επισημαίνεται στο Πόρισμα «τις προθέσεις της Τουρκίας για εισβολή στην Κύπρο γνώριζε η Μεγάλη Βρετανία για αρκετό χρονικό διάστημα πριν από την εκδήλωσή της. ΝΑΤΟ, ΗΠΑ και Βρετανία ήδη είχαν εγκρίνει την τουρκική εισβολή γνωρίζοντας για το πραξικόπημα πριν υλοποιηθεί το πρώτο σκέλος του δίδυμου εγκλήματος». Αυτό και μόνο αποδεικνύει το ρόλο των ιμπεριαλιστών στην τραγωδία της Κύπρου που βρήκαν ως κατάλληλους υπαλλήλους τους τη χούντα και την ντόπια ΕΟΚΑ Β’ στην ενσυνείδητη υλοποίηση των άνομων σχεδίων τους. Ουδόλως άφρονες έστρεψαν τα όπλα στη δημοκρατία ανοίγοντας την κερκόπορτα στον Αττίλα και υλοποιώντας τους σχεδιασμούς των Χένρι Κίσινγκερ και Λουνς πάντοτε στα πλαίσια του αντικομμουνισμού.
Η Τουρκία στις 5 το πρωί της 20ής του Ιούλη ρίπτει δύναμη αλεξιπτωτιστών στο θύλακα Λευκωσίας – Αγύρτας, ενώ λίγο αργότερα επιχειρεί να αποβιβάσει δυνάμεις κοντά στη Γλυκιώτισσα Κερύνειας. Το ΡΙΚ, αφού παρασιωπά το γεγονός, με την έναρξη της πρωινής εκπομπής του μεταδίδοντας… πρωινή προσευχή και μουσική, όταν οι Τούρκοι είχαν πια σταθεροποιηθεί κάπως, καλεί «όλους τους δυναμένους να φέρουν όπλα» να αντισταθούν στον εισβολέα!
Την ίδια στιγμή, ο Μπαϊράκ «συμβουλεύει» τους Ελληνες της Κύπρου να «ακούσουν τη φωνή της λογικής» και να μην αντισταθούν στις «ένδοξες τουρκικές ένοπλες δυνάμεις» που επέδραμαν κατά της Κύπρου, για να αποκαταστήσουν την… ελευθερία και τη δημοκρατία! Στις 8 το πρωί, το υπ’ αρ. 1 έκτακτο πολεμικό ανακοινωθέν, αναφέρει ότι τα τουρκικά επιδρομικά αεροσκάφη «εβομβάρδισαν το στρατόπεδον της ΕΛΔΥΚ και έρριψαν εντός του τουρκοκυπριακού θύλακος Λευκωσίας-Αγύρτας μικράν δύναμιν αλεξιπτωτιστών». Στο ίδιο ανακοινωθέν τονίζεται ότι «αι ελληνικαί κυπριακαί δυνάμεις αντιμετωπίζουν μετά γενναιότητας και πρωτοφανούς ενθουσιασμού την απρόκλητον επίθεσιν του τούρκικου σοβινισμού». Το ΑΚΕΛ κάλεσε το λαό να αντισταθεί και στην εισβολή.
Ταυτόχρονα άλλο πολεμικό ανακοινωθέν (υπ’ αρ. 3) αναφέρει ότι τμήματα και των τριών όπλων της Εθνικής Φρουράς προωθούνται «βάσει προδιαγεγραμμένων σχεδίων» και καταφέρνουν πλήγματα κατά του εχθρού.
Προδιαγεγραμμένο έγκλημα
Ο κυπριακός λαός και κυρίως τα στρατευμένα παιδιά του δεν άργησαν να αντιληφθούν την απάτη των πραγματικών προδιαγεγραμμένων σχεδίων της ΝΑΤΟϊκής συνωμοσίας. Σε όλες τις κύριες πόλεις της Κύπρου επικρατεί κατάσταση πολεμικού συναγερμού. Οι νέοι σπεύδουν να παρουσιαστούν στα διάφορα κέντρα κατατάξεως, ενώ οι μεσήλικες προσφέρουν τις υπηρεσίες τους σαν αεραμυνίτες, αιμοδότες, κ.ά. Οπλα όμως δεν υπάρχουν. Τα βαρέα είναι διασκορπισμένα για τους σκοπούς του πραξικοπήματος. Το ίδιο και τα καλάσνικοφ κ.λπ. Οι «ήρωες» των μετόπισθεν της ΕΟΚΑ Β’ τα… έκρυψαν γι’ άλλους σκοπούς. Οι θρασύδειλοι χουντικοί αξιωματικοί και οι συνοδοιπόροι τους της ΕΟΚΑ Β’ δεν βρέθηκαν στο μέτωπο αντίστασης κατά του εισβολέα. Οι κυνηγημένοι δημοκράτες και αριστεροί βρέθηκαν στην πρωτοπορία της απόκρουσης της εισβολής και μάλιστα σε αρκετές περιπτώσεις στάλθηκαν ως αρνιά επί σφαγή με διαταγές των πραξικοπηματιών.
Τα πολεμικά ανακοινωθέντα υπ’ αρ. 10 και 11, που εξεδόθησαν στις 2.50 και 3.30 μ.μ., αναφέρουν ότι οι κυπριακές ένοπλες δυνάμεις έθεσαν υπό τον έλεγχό τους τη Σακάρια και τον Καράολο (στην Αμμόχωστο) και εξουδετέρωσαν τις τουρκικές εστίες αντιστάσεως στα Καζιβερά, στην Ελιά και στο Αγκολέμι. Μέχρι τις 4 το απόγευμα έχουν καταρριφθεί, σύμφωνα με τα επίσημα ανακοινωθέντα, επτά τουρκικά πολεμικά αεροσκάφη, ενώ μικρό τμήμα Τούρκων αλεξιπτωτιστών, που έχει ριφθεί παρά τη Μια Μηλιά, εξουδετερώνεται από τους ένοπλους κατοίκους του χωριού. Στην πραγματικότητα τα αναφερθέντα ήταν παραπλανητικά και στοίχισαν αργότερα πολλά αθώα θύματα. Στο μεταξύ, η τουρκική αεροπορία συνεχίζει τις επιθέσεις της κατά του αεροδρομίου Λευκωσίας, στην προσπάθειά της να κατασιγάσει την αντιαεροπορική του άμυνα και να επιτρέψει την κατάληψή του από Τούρκους αλεξιπτωτιστές. Το αντιαεροπορικό μπαράζ του αεροδρομίου παραμένει, ωστόσο, καταιγιστικό. Πολλές από τις αεροπορικές επιδρομές ανακόπτονται. Η ιμπεριαλιστική προπαγάνδα, που ασφαλώς κάτι γνώριζε για τα ΝΑΤΟϊκά σχέδια, προανάγγελλε τις επιτυχίες των επιδρομέων.
Το ΒΒC, ο Μπαϊράκ και άλλοι ξένοι ραδιοσταθμοί ισχυρίζονται ότι η Κερύνεια κατελήφθη από τις τουρκικές αποβατικές δυνάμεις, αλλά το πολεμικό ανακοινωθέν υπ’ αρ. 16 (στις 10 π.μ.) αναφέρει ότι «ουδέν αναληθέστερον». Την εσπέραν της 20.7.74, ο διορισθείς από τη Χούντα «πρόεδρος» Ν. Σαμψών απηύθυνε μήνυμα προς τον κυπριακό λαό. Σ’ αυτό, αφού εξέφραζε το θαυμασμό και τη συγκίνησή του, ανέφερε ότι «η γενναιοψυχία σας μάς οδηγεί από νίκη εις νίκην»!
Η προδομένη Κύπρος αντιστέκεται
Τις επόμενες μέρες οι προδομένοι στρατιώτες συνεχίζουν να αγωνίζονται κατά του εισβολέα, ενώ το ΣΑ των ΗΕ εγκρίνει ειδικό ψήφισμα ζητώντας άμεση κατάπαυση του πυρός, αποκατάσταση της συνταγματικής τάξεως και νομιμότητας και αποχώρηση όλων των, καθ’ υπέρβασιν των προβλεπόμενων υπό των συμφωνιών Ζυρίχης/Λονδίνου, ξένων στρατευμάτων. Στις 22 του Ιούλη συμφωνήθηκε ανάμεσα σε Ελλάδα και Τουρκία κατάπαυση του πυρός. Στην πραγματικότητα επρόκειτο για ευκαιρία στους εισβολείς να αντικαταστήσουν τις απώλειές τους και να αποβιβάσουν και νέες δυνάμεις για ολοκλήρωση του διαμελισμού. Στις 5-5.30 το απόγευμα, η τουρκική αεροπορία συνεχίζει, παρά τη συμφωνία καταπαύσεως του πυρός, τις επιθέσεις της κατά του αεροδρομίου και διαφόρων χωριών, προξενώντας μεγάλες καταστροφές. Παρ’ όλα αυτά το ΡΙΚ των πραξικοπηματιών συνεχίζει τα περί κατάρριψης τουρκικών αεροσκαφών και τα περί επιτυχιών. Και στις 23 του Ιούλη οι εισβολείς προελαύνουν, ενώ στη Λευκωσία, παρ’ όλη τη φοβερή ατμόσφαιρα του συνεχιζόμενου πραξικοπήματος (και στις άλλες πόλεις), οργιάζει η φημολογία ως προς την έκταση και το βάθος του τουρκικού θύλακα και γενικά την αλήθεια για την προδοσία των χουντικών που άφησαν τα πάντα απροστάτευτα. Η προδοσία ήταν πια σε όλους γνωστή, η αγανάκτηση δικαιολογημένη. Στις 3.30 το απόγευμα, το ΡΙΚ ανακοινώνει ότι παραιτήθηκε ο Ν. Σαμψών και ότι την «προεδρία» ανέλαβε ο Πρόεδρος της Βουλής, Γλαύκος Κληρίδης. Σε μήνυμά του, ο Σαμψών αναφέρει προκλητικά και αμετανόητα ότι ανέλαβε την «προεδρία» «όχι από φιλοδοξίαν, αλλά με σκοπόν να αποτρέψει τον εμφύλιον πόλεμον και να συνενώσει ψυχικώς τον λαόν»… Αμετανόητος έλεγε στις 23 του Ιούλη ο Σαμψών: «Ελληνικέ κυπριακέ λαέ, με την δική σου βοήθειαν και με την μαχητικότητα των στρατευμένων τέκνων της Κύπρου επανεστατήσαμεν και ερρίψαμεν το προσωποπαγές καθεστώς του τέως Προέδρου. Εν συνεχεία η Τουρκία εξαπέλυσεν άνανδρον και απρόκλητον επίθεσιν εναντίον της Κύπρου μας»…
Στην Αθήνα πέφτει η δικτατορία υπό το βάρος της προδοσίας. Τη νύκτα οι Αθηναίοι άναψαν κεριά αναστάσεως. Και όμως για να πέσει η επαίσχυντη χούντα των συνταγματαρχών, έπρεπε να μαρτυρήσει η Κύπρος και ο κυπριακός λαός. Λυτρώθηκε ο ελληνικός λαός από το ΝΑΤΟϊκό έγκλημα του Απριλιανού πραξικοπήματος με τον κυπριακό λαό να πληρώνει το νέο ιμπεριαλιστικό έγκλημα.
Το μέγεθος της εγκληματικής προδοσίας
Ενδεικτικά του μεγέθους της προδοσίας είναι τα συμπεράσματα του Πορίσματος της Βουλής των Αντιπροσώπων για τις εγκληματικές παραλείψεις κατά τη διάρκεια της εισβολής: «1) Παρά τις συνεχείς και επιβεβαιωμένες πληροφορίες για την προετοιμασία των τουρκικών στρατευμάτων και τον απόπλουν του στόλου από τη Μερσίνα με κατεύθυνση την Κύπρο, τόσο το ΓΕΕΦ όσο και το ΑΕΔ καλλιεργούσαν την ιδέα ότι επρόκειτο για προγραμματισμένη άσκηση, συμβάλλοντας έτσι στον αιφνιδιασμό των φίλιων δυνάμεων. Οι μονάδες δε μετακινήθηκαν έγκαιρα στις πολεμικές τους θέσεις, με αποτέλεσμα αρκετές από αυτές να προσβληθούν από την τουρκική αεροπορία και να υποστούν σοβαρές απώλειες σε ανθρώπινο δυναμικό, αλλά και σε στρατιωτικό υλικό. 2) Σκόπιμα δεν αντιμετωπίσθηκε κατά προτεραιότητα το προγεφύρωμα στο χώρο της εισβολής, όπως προνοούσαν τα σχέδια άμυνας της Κύπρου και δόθηκε βαρύτητα πρώτα στην εξουδετέρωση των τουρκοκυπριακών θυλάκων. 3) Η επιστράτευση, λόγω του τρόπου και της ώρας που κηρύχθηκε, απέτυχε παταγωδώς. 4) Η αργοπορημένη έκδοση διαταγής για την εφαρμογή των σχεδίων άμυνας από το ΑΕΔ, καθώς και η δέσμευση των πυροβόλων και των αντιαεροπορικών πολυβόλων τις πρώτες ώρες της εισβολής υποβοήθησαν στην αερομεταφορά στρατευμάτων στο θύλακα Κιόνελι-Αγύρτας, καθώς και στην ενίσχυση του προγεφυρώματος. 5) Η απουσία ναυτικής και αεροπορικής στήριξης από την Ελλάδα και η μη ορθολογιστική αξιοποίηση του Ναυτικού της ΕΦ μείωσαν σημαντικά την επιχειρησιακή ικανότητα της ΕΦ. 6) Δεν υπήρξε επικέντρωση της κύριας προσπάθειας των ημετέρων δυνάμεων στην εξάλειψη του προγεφυρώματος. Η ΕΛΔΥΚ δεν αξιοποιήθηκε σύμφωνα με το σχέδιο αμύνης για αντιμετώπιση του προγεφυρώματος. 7) Οι Μοίρες Καταδρομών και Τεθωρακισμένων δεν χρησιμοποιήθηκαν σύμφωνα με τις δυνατότητές τους. 8) Οι Μοίρες Πυροβολικού δεν αξιοποιήθηκαν και δεν έδρασαν σύμφωνα με το σχέδιο αμύνης για την αντιμετώπιση του προγεφυρώματος. 9) Η μη κατάληψη ή καταστροφή της διάβασης Μπογαζίου επέτρεψε τη συνένωση του προγεφυρώματος με το θύλακα Κιόνελι-Αγύρτας και τη μετακίνηση μεγάλου αριθμού αρμάτων κατά τη διάρκεια της κατάπαυσης του πυρός, γεγονός το οποίο έκρινε και την έκβαση της επιχείρησης κατάληψης του 36,7% των εδαφών της Κύπρου. 10) Η Τουρκία εκμεταλλεύθηκε την κατάπαυση του πυρός της 22ας Ιουλίου, για να μπορέσει να αποβιβάσει πρόσθετα στρατεύματα και βαρύ οπλισμό και να προβεί σε σταδιακή κατάληψη εδαφών, υπό την απαθή στάση των ΗΠΑ, Μεγάλης Βρετανίας, αλλά και των ΗΕ. 11) Δεν υπήρξε ουσιαστικός συντονισμός και διεύθυνση των επιχειρήσεων από το ΓΕΕΦ».
Αξίζει να σημειωθεί ότι όπως επισημαίνεται στο Πόρισμα οι δυνάμεις που εστάλησαν για καταδίωξη του Προέδρου Μακαρίου στην Πάφο κατά το πραξικόπημα «ήσαν αριθμητικά υπέρτερες από αυτές που είχαν σταλεί στις 20 Ιουλίου 1974 για αντιμετώπιση του τουρκικού προγεφυρώματος στο χώρο της εισβολής»!
Το ΓΕΕΦ «δεν ανησυχούσε»…
Στο Πόρισμα της Βουλής επιβεβαιώνεται επίσης ότι με την προδοσία η Τουρκία έθεσε σε εφαρμογή τα επιδρομικά της σχέδια που έγιναν από τη δεκαετία του ’50, αφού «αρχικά με την Τριμερή Διάσκεψη του Λονδίνου, τον Σεπτέμβριο του 1955, επανήλθε ως ενδιαφερόμενο μέρος στο Κυπριακό». Δηλαδή παρ’ όλο που δεν γίνεται αναφορά στο Πόρισμα, υπάρχει έμμεση παραδοχή ότι η επιλογή της δεξιάς για ένοπλο αγώνα το 1955 έφερε εκ νέου την Τουρκία στο Κυπριακό μέσα από τις αποικιοκρατικές μεθοδεύσεις. Στο Πόρισμα υπογραμμίζεται την ίδια ώρα ότι παρά τις μεθοδεύσεις ΝΑΤΟ-ΗΠΑ-Βρετανίας μαζί με Τουρκία και τ/κ ακροδεξιά, η Κυπριακή Δημοκρατία δεν έχασε την κυριαρχία της και τα πλεονεκτήματά της έναντι του εχθρού. Το Πόρισμα τονίζει ότι η Τουρκία αξιοποίησε τις προδοτικές κινήσεις σε Ελλάδα και Κύπρο με αποκορύφωμα το πραξικόπημα για να υλοποιήσει τους ΝΑΤΟϊκούς σχεδιασμούς. Με λίγα λόγια χωρίς την προδοσία η Τουρκία δεν θα μπορούσε να προχωρήσει στην εισβολή.
Οι δε προδότες γνώριζαν αποδεδειγμένα πολύ καλά τους τουρκικούς σχεδιασμούς: Στην κατάθεσή του στην επιτροπή (22.11.2010) ο τότε λοχαγός του Ελληνικού Στρατού Αλέξανδρος Σημαιοφορίδης, ο οποίος ήταν επικεφαλής του κλιμακίου της ΚΥΠ/Ε στην Κερύνεια την περίοδο 1969-1974, ανέφερε μεταξύ άλλων και τα ακόλουθα: «Από τον Απρίλιο του 1974 το κλιμάκιο της ΚΥΠ/Ε στην Κερύνεια ενημέρωνε αρμοδίως όλες τις προϊστάμενες υπηρεσίες (ΓΕΕΦ, ελληνική πρεσβεία, ΑΕΔ, ΚΥΠ/Ε στην Αθήνα) για ασυνήθιστες δραστηριότητες του Τουρκικού Στρατού στα παράλια απέναντι από την Κύπρο. Οι δραστηριότητες περιελάμβαναν αποβατικές ασκήσεις όλων των συνταγμάτων της 39ης Μεραρχίας, μετακίνηση δυνάμεων στην περιοχή Μερσίνας, απαγόρευση μετακίνησης των αξιωματικών χωρίς έγκριση, εφοδιασμό των μονάδων με υλικά εκστρατείας κ.ά. Ομως κανένας δεν ανησυχούσε και κανένας δεν ζήτησε περαιτέρω διερεύνηση»… Ουδεμία αντίδραση υπήρξε, προστίθεται στο Πόρισμα: «Σε καμία περίπτωση δεν ζήτησαν πρόσθετες διευκρινίσεις, όπως έπρατταν στο παρελθόν σε περιπτώσεις ασκήσεων μικρότερης έκτασης και διάρκειας. Μετά το πραξικόπημα δεν έδωσαν πρόσθετες οδηγίες ή εντολές για εντατικοποίηση των παρακολουθήσεων, παρά τις έκδηλες προετοιμασίες της Τουρκίας για εισβολή». Στα δε απόρρητα σήματα από τις 17 του Ιούλη του 1974 για προετοιμασία τουρκικής εισβολής ο χαρακτηρισμός που επικρατούσε ήταν: «ΓΕΕΦ δεν ανησυχεί».
Συμφωνία και συνεννόηση των πραξικοπηματιών με τον εισβολέα
Η πραξικοπηματική ηγεσία της ΕΦ, όπως τονίζεται στο Πόρισμα, «καταγινόταν με την επιβολή του πραξικοπήματος και την καταστολή των επιμέρους εστιών αντίστασης», ενώ «η Τουρκία βρισκόταν στο τελικό στάδιο προετοιμασίας της εκδήλωσης αποβατικής ενέργειας». Η προδοσία ήταν όμως τεράστια, όπως σημειώνεται στο Πόρισμα της Βουλής: «Η όποια λοιπόν πραξικοπηματική ανατροπή του Αρχιεπισκόπου Μακαρίου συνιστούσε πρόκληση-πρόσκληση προς την Τουρκία. Θα έπρεπε λοιπόν να είχαν ληφθεί πρόσθετα και επαρκή μέτρα αποτροπής αυτού του ενδεχομένου, όπως η ενίσχυση των θέσεων της ΕΦ στις ακτές της Κερύνειας κατά προτεραιότητα και της Αμμοχώστου δευτερευόντως, η δημιουργία ισχυρής αντιαεροπορικής άμυνας, καθώς και η μεταφορά πρόσθετων ενισχύσεων από την Ελλάδα. Εκ των γεγονότων, αντίθετα, προκύπτει ότι όλες οι ενέργειες στις οποίες προέβησαν τόσο η χούντα όσο και η πραξικοπηματική ηγεσία της ΕΦ αποσκοπούσαν στην επιβεβαίωση της ελληνικής άμεσης εμπλοκής στο πραξικόπημα, καθώς και στην αποδυνάμωση των θέσεων της ΕΦ στην περιοχή της Κερύνειας. (…) Τα πιο πάνω ήσαν μόνο μέρος αυτών των ενεργειών. Δεν υπάρχει η παραμικρή αμφιβολία ότι η διενέργεια του πραξικοπήματος και η ανατροπή του Αρχιεπισκόπου Μακαρίου ήταν όχι μόνο σε γνώση της Τουρκίας, αλλά, όπως αποκαλύπτει και σχετικό μνημόνιο του Υφυπουργού Εξωτερικών της χούντας Κ. Παναγιωτάκου, μετά από συνάντηση που είχε με τον Τούρκο πρέσβη στην Αθήνα Τουρκμέν, υπήρχε συνομολογημένη συμφωνία συνεργασίας ανάμεσα στην Αθήνα και την Αγκυρα. Με βάση λοιπόν τα παραπάνω, το γεγονός ότι όχι μόνο δεν λήφθηκαν προληπτικά μέτρα αλλά, αντίθετα, η πραξικοπηματική ηγεσία της ΕΦ προέβη σε ενέργειες, οι οποίες από στρατιωτικής άποψης δεν μπορεί να δικαιολογηθούν επιβεβαιώνει τα περί ύπαρξης συμφωνίας και συνεννόησης»…
Την Παρασκευή, 19 του Ιούλη, είχαν κορυφωθεί οι φήμες για ενδεχόμενη τουρκική εισβολή. Τα ξένα ειδησεογραφικά πρακτορεία αναφέρονταν στις προετοιμασίες που λάμβαναν χώρα στη Μερσίνα και στον επικείμενο απόπλουν του τουρκικού στόλου. Η χούντα στην Αθήνα, αλλά και η πραξικοπηματική ηγεσία στη Λευκωσία δεν ανησυχούσαν και δεν λάμβαναν μέτρα αντιμετώπισης μιας τέτοιας ενδεχόμενης ενέργειας. Μάλιστα όπως επίσης σημειώνεται στο Πόρισμα ενημέρωναν τους Κύπριους πραξικοπηματίες ότι δεν πρόκειται να υπάρξει τουρκική εισβολή. Την ίδια ώρα δίνονταν αδιανόητες στρατιωτικές εντολές που υποβοήθησαν τελικώς στην επικράτηση του εισβολέα. Ακόμη και τα πυροβολεία και τα πολυβολεία στην ακτογραμμή της Κερύνειας δεν επανδρώθηκαν… Ακόμα και όταν είχε πια εκδηλωθεί η τουρκική απόβαση, η πραξικοπηματική ηγεσία του ΓΕΕΦ καθησύχαζε τους επικεφαλής των διαφόρων τμημάτων και μονάδων της ΕΦ πως πρόκειται για ασκήσεις εκφοβισμού και εντυπώσεων. Οι χουντικοί, παράλληλα, βραχυκύκλωναν την όποια προσπάθεια για ελληνική βοήθεια προς την Κύπρο που θα μπορούσε να σημαίνει την ήττα της εισβολής πριν από την κατάπαυση του πυρός. Τόσο σίγουροι ήταν οι Τούρκοι που δεν έλαβαν καν αναγκαία μέτρα σε μια απόβαση, όπως επισημαίνεται στο Πόρισμα: «Ακόμα φέρεται ότι κατά την ανάκριση ο συλληφθείς την 31η Ιουλίου 1974 Τούρκος ταγματάρχης Μουσταφά Τσεντινέλ, διοικητής του τάγματος αρμάτων της 28ης Μεραρχίας, ανέφερε ότι η μονάδα του δεν διέθετε αντιαεροπορικά, γιατί οι διαβεβαιώσεις που είχε από τη διοίκηση της μεραρχίας ήταν πως δεν θα υπήρχε προσβολή από εχθρικά αεροσκάφη»! Οι δε δεκάδες «λανθασμένες» στρατιωτικές εντολές που κάθε άλλο παρά αποτελεσματική άμυνα έφερναν επιβεβαιώνουν την προδοσία. Στο Πόρισμα της Βουλής σημειώνεται: «Σύμφωνα με τα στοιχεία τα οποία έχει στη διάθεσή της η επιτροπή, καθίσταται σαφές ότι ο τρόπος με τον οποίο ενήργησε ή και απέφυγε να ενεργήσει τόσο η ηγεσία του ΑΕΔ όσο και της ΕΦ, υποβοήθησε στην υλοποίηση της συγκατάθεσης της χούντας για κατάληψη κυπριακών εδαφών από την Τουρκία προς ικανοποίηση του γοήτρου της λόγω της πραγματοποίησης του πραξικοπήματος».
Καταρρίπτονται τα ψεύδη των απολογητών της ΕΟΚΑ Β’
Οι απολογητές της προδοσίας και της ΕΟΚΑ Β’ επιμένουν για χρόνια να ισχυρίζονται προκλητικά ότι ο Πρόεδρος Μακάριος με την ομιλία του στο ΣΑ των ΗΕ στις 19 του Ιούλη 1974 είχε δήθεν κάνει «ανοικτή πρόσκληση προς την Τουρκία να εισβάλει». Ουδέν αναληθέστερον. Πέραν των πιο πάνω που αποδεικνύουν το προσχεδιασμένο διπλό έγκλημα, το Πόρισμα της Βουλής αναφέρει για το ζήτημα: «Από προσεκτική μελέτη της ομιλίας του Μακαριότατου σε καμία περίπτωση δεν επιβεβαιώνεται αυτός ο ισχυρισμός. Εξάλλου, η τουρκική νηοπομπή είχε αποπλεύσει από τη Μερσίνα με κατεύθυνση την Κύπρο το μεσημέρι της 19ης Ιουλίου, ενώ ο Αρχιεπίσκοπος εκφώνησε την ομιλία του το βράδυ της ίδιας μέρας, όταν η επιχείρηση της απόβασης βρισκόταν ήδη σε εξέλιξη, δεδομένης και της διαφοράς ώρας μεταξύ Νέας Υόρκης και Κύπρου (η Κύπρος βρίσκεται επτά ώρες μπροστά). Ακόμα, δεν ευσταθεί η πληροφορία ότι πριν από την εισβολή ο Αρχιεπίσκοπος Μακάριος είχε γευματίσει στο Λονδίνο με τον Τούρκο Πρωθυπουργό, Μπ. Ετζεβίτ. Αυτό έχει επιβεβαιωθεί από τις καταθέσεις μαρτύρων που προσκλήθηκαν στην επιτροπή, από το προσωπικό ημερολόγιο του Αρχιεπισκόπου Μακαρίου, στο οποίο διαπιστώνεται ότι ο Αρχιεπίσκοπος Μακάριος είχε ήδη αναχωρήσει για τις ΗΠΑ και μετά έφθασε ο Μπ. Ετζεβίτ στο Λονδίνο, καθώς και από σχετικές εκθέσεις του αμερικανικού Υπουργείου Εξωτερικών. Κατά μία έγκυρη πληροφορία, η “είδηση” αυτή χαλκεύτηκε στο ΡΙΚ από τον συνταγματάρχη Α. Λιασκώνη, ο οποίος είχε διοριστεί “διοικητής” του ΡΙΚ κατά την περίοδο του πραξικοπήματος μέχρι και πριν από τη δεύτερη φάση της εισβολής».
