Εξωτερική και εσωτερική πολιτική της ΕΕ

Η πολιτική ηγεσία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, όλα αυτά τα χρόνια, ανίκανη να χειριστεί τον αποκλεισμό κατά της Κούβας, τη γενοκτονία των Παλαιστινίων, τα εγκλήματα ενάντια στους Ιρακινούς και τους Σύριους, τη στρατιωτική κατοχή της Κύπρου από την Τουρκία, κρατά μια εκκωφαντική σιωπή και συμπράττει στα εγκλήματα, κρυφά και φανερά, ζυγίζοντας με δυο μέτρα και δυο σταθμά.

Η ΕΕ συμμετείχε ενεργά στην ισοπέδωση του Αφγανιστάν και της Λιβύης, με σκοπό τάχα τον εντοπισμό του Μπιν Λάντεν και την εξόντωση του άλλοτε φίλου του Μιτεράν, Καντάφι. Ενώ ακόμα συνέβαλε με στρατιωτική επέμβαση στο διαμελισμό της Γιουγκοσλαβίας. Αναμιγνύεται με πρόστυχο και αντιδημοκρατικό τρόπο στα εσωτερικά πρώην δημοκρατιών της ΕΣΣΔ με χαρακτηριστικότερο παράδειγμα αυτό της Ουκρανίας, ενώ παλαιότερα συνεργάστηκε στις περιβόητες βελούδινες επαναστάσεις, με σκοπό την αποσταθεροποίηση των χωρών αυτών και την τελική πλήρη υποταγή τους.

Η ΕΕ παρουσιάζεται από τους υποστηρικτές της ως τάχα το αντιστάθμισμα των ΗΠΑ, ενώ κατ’ ακρίβεια εξυπηρετεί τα συμφέροντα των Αμερικανών και των πολυεθνικών τους, συμπεριφερόμενη ως πιστό σκυλί.

Στα εσωτερικά της τώρα, λειτουργεί ως δύναμη καταστολής (βλέπε τι συμβαίνει τώρα στη Γαλλία), με το καθεστώς αστυνομοκρατίας και τους τρομονόμους της, καταστέλλοντας κάθε κίνημα αντίστασης και αντίδρασης. Ενώ ακόμα, κάνει τα στραβά μάτια στην αναβίωση του φασισμού και στις διώξεις δεκάδων χιλιάδων κομμουνιστών σε χώρες μέλη της, ενώ παράλληλα αφήνει μέσα στους κόλπους της, τις διακρίσεις σε βάρος μειονοτήτων (π.χ. τσιγγάνοι Ρόμα) να εντείνονται.

Η ΕΕ είναι επίσης ανίκανη και ούτε θέλει να μοιράσει δίκαια τον πλούτο που παράγεται, κρατώντας τους εργαζόμενους όμηρους των καινοφανών εργασιακών σχέσεων, καταστρέφοντας παραδοσιακούς τομείς εργασίας, κάνοντας μόνο έργα βιτρίνας, ανακυκλώνοντας την ανεργία και δημιουργώντας καινούριους φτωχούς. Η ΕΕ, είναι δομημένη ως συμμαχία των δυνάμεων του ευρωπαϊκού κεφαλαίου, δεν θέλει τους λαούς της Ευρώπης ελεύθερους και ενωμένους, με βάση τα κοινά τους συμφέροντα, αλλά υποταγμένους και μοιρολάτρες, να υπηρετούν την κυρίαρχη πολιτική και τα συμφέροντα της παγκόσμιας πλουτοκρατίας.