Τα όσα γράφονται μέσα στο πόρισμα για τον Συνεργατισμό είναι η ανάλυση της κατάληξης. Η όλη διαχείριση ήταν θέμα πολιτικών αποφάσεων, πέρα από τα τεχνοκρατικά και τα οικονομικά δεδομένα. Κάθε σταθμός στην ιστορία του, ήταν μέσα από ζυμώσεις πολιτικές που ανάλογα της δυναμικής που είχαν τα πολιτικά κόμματα, καθόριζε και την πορεία του. Μέσα από αυτή την πορεία του, φάνηκε ξεκάθαρα η εκμετάλλευση από όσους τάχθηκαν να τον προασπιστούν, ήταν ένας αντικατοπτρισμός της μετάλλαξης των δυνάμεων που πρωτοστάτησαν για την ίδρυση του.
Η ίδρυση του Συνεργατισμού ήταν πολιτική απόφαση, ήταν η έκφραση της ανάγκης να προστατευτεί ο φτωχός από τους τοκογλύφους. Το κλείσιμο του, σαν μια ακόμη πολιτική απόφαση, εκτελέστηκε μετά από σειρά άλλων αποφάσεων που καθόριζαν το τέλος με μαθηματική ακρίβεια. Υπήρχαν οι εκτελεστές της απόφασης, οι δούρειοι ίπποι, οι διαπλεκόμενοι και οι εγκληματικά αδιάφοροι, που ο κάθε ένας με τον τρόπο του επέτρεψε ή επίσπευσε το ξεπούλημα του.
Για αυτό μη μου κουνάτε σήμερα το δάκτυλο μπροστά στις κάμερες. Η δράση σας πίσω από κλειστές πόρτες δεν σας επιτρέπει να μιλάτε σήμερα.
Η Κυβέρνηση είναι άξια συγχαρητηρίων. Κατάφερε να ολοκληρώσει τον στόχο της. Όχι μόνο χάρισε τον Συνεργατισμό, όπως ήθελε εξ αρχής, αλλά κατάφερε να μας φορτώσει και τα 5 δις μπαξίσι…
Όταν εγώ ήξερα που οδηγούνται τα πράγματα, που δεν κατέχω κάποιο αξίωμα, δεν γίνεται εσείς να ΜΗΝ ξέρατε. Μην υποτιμάτε τη νοημοσύνη ολοκλήρου λαού.
Όταν σιωπούσατε ενοχικά, όταν ο λαός σας εκλιπαρούσε να δράσετε, να τον προστατεύσετε, δεν ήταν λόγω αδυναμίας. Ανήκουμε απλά σε διαφορετικούς κόσμους πια, δεν έχετε επικοινωνία με το δικό μου κόσμο. Στο δικό μου κόσμο αυτοκτονούν, χάνουν τα σπίτια τους, μένουν άνεργοι, έχει άστεγους, οικονομικούς μετανάστες… Ο δικός μου κόσμος τις αποφάσεις σας τις πληρώνει με μετρητά καθημερινά. Ο δικός σας κόσμος φοράει κοστούμια δανεικά από το σύστημα, κυκλοφορεί με ακριβά αυτοκίνητα και κουνάει το δάκτυλο με έπαρση, με την αυθάδεια που του δίνει η δύναμη της εξουσίας, με αλαζονεία…
Όταν εσείς όλοι που πατάτε το κουμπάκι μπροστά σας ψηφίζοντας «εγκρίνεται» στα νομοσχέδια της κυβέρνησης και του Αβέρωφ, μη μου μιλάτε σήμερα για στάση ευθύνης, είστε συνυπεύθυνοι.
Όταν ψηφίσατε ΟΧΙ στον έλεγχο, μου επιτρέπεται με τη στάση σας, με τις έντονες θέσεις που είχατε, με τη θέρμη που τις στηρίξατε εντός και εκτός της βουλής, να ζηλεύω την αποφασιστικότητα σας, να εντοπίζω την επιλεκτική σας ευαισθησία και να αμφισβητώ την τιμιότητα σας.
Όταν είχατε το πόρισμα του Γενικού Ελεγκτή από τον Οκτώβριο του 2017 στη διάθεση σας εκεί στη Βουλή, αλλά δεν το διαβάσατε καν, δε θα σας πω αδιάφορους, ούτε εγκληματικά ανίκανους. Απλά χαράμισα την ψήφο που σας έδωσα.
Όταν δεν απαιτήσατε τη δημοσιοποίηση του πορίσματος τότε εν μέσω προεκλογικής περιόδου, όταν δε το επικαλεστήκατε καν, παρά μόνο μήνες μετά τις εκλογές, χαρίσατε συνειδητά όλοι την προεδρία στον Αναστασιάδη.
Σας βόλευε η ήττα;
Όταν δεν βρήκατε λέξη να πείτε για την τοκογλυφία των τραπεζών και το πώς αυτή η τοκογλυφική πολιτική διόγκωνει το πρόβλημα των ΜΕΔ, δικαιούμαι να σκεφτώ πως υπάρχει διαπλοκή και συγκρουόμενα συμφέροντα.
Όταν ουδέποτε είχατε την τόλμη να κρίνετε την επάρκεια όσων διόρισε ο πρόεδρος και ο υπουργός του, τότε μπορώ να το συνδέσω με το πάρε – δώσε που έγινε στους διορισμούς. Εξάλλου τα κοκαλάκια που σας έριξε τα μαζέψατε πρόθυμα όλοι, δίνοντας λίστες συμμετοχής στο φαγοπότι.
Όταν ψηφίσατε να υπαχθεί στον έλεγχο της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας δεν ξέρατε πως είναι η αρχή του τέλους; Πόση κάλυψη, πόση ακόμα εμπιστοσύνη να δείξετε στην ΕΕ και τους θεσμούς της;
Πότε θα τολμήσετε να πείτε τα πράγματα με το όνομα τους;
Όταν δεχθήκατε, όταν δεν απαιτήσατε, όταν δεν οργανώσατε την αντίσταση /αντίδραση στα σχέδια της κυβέρνησης, εγώ το αντιλαμβάνομαι σαν ψήφο εμπιστοσύνης. Μου είναι αδιάφορες σήμερα οι δηλώσεις σας.
Όταν το 2015 οι γενικές συνελεύσεις στα ΣΠΙ γίνονταν η μία πίσω από την άλλη, για την περιβόητη συνένωση σε 18 ΣΠΙ, όχι μόνο σιωπήσατε ένοχα, αλλά το ψηφίσατε όλοι σχεδόν.
Ούτε καν θέμα μέσα στην ατζέντα σας δεν ήταν η αντίσταση. Συνειρμικά σκέφτομαι τις μάχες που δίνατε διαχρονικά να εκλεγούν κομματικοί συνδυασμοί, τις συνεργασίες κομμάτων για κοινές λίστες υποψηφίων στις επιτροπές. Ένας αξιοζήλευτος μηχανισμός διαμοιρασμού της πίτας των ποσοστών, που όταν έπρεπε να μπει σε πλήρη λειτουργία για να προστατευθούν τουλάχιστον τα υγιή ΣΠΙ, δηλώσατε απών όλοι! Όταν τα 18 ΣΠΙ έγιναν 1 θυμηθήκατε να μιλήσετε εκ μέρους των μελών. Ήταν πια αργά και το ξέρατε.
Όταν δεχθήκατε να αναβληθεί ο έλεγχος από την Βουλή για να μη χαθεί η ευκαιρία να βρεθεί επενδυτής, ήταν η δική σας στήριξη στην Κυβέρνηση να τον ξεπουλήσει.
Όταν οργανώσατε τάχα διαμαρτυρίες εκ των υστέρων και μόνο όταν ολοκληρώθηκε το ξεπούλημα, δεν σκεφτήκατε πως ο κόσμος σας είχε ήδη απαξιώσει; Πως δεν θα σας ακολουθούσε κανείς άλλος πέρα από τους έμμισθους σας; Πως τολμάτε να το λέτε αδιαφορία; Απαξίωση ήταν!
Όταν κλείσανε το ένα υποκατάστημα μετά το άλλο δεν το περιμένατε; Τότε σας ένοιαξε η ταλαιπωρία του κόσμου; Το μέγα θέμα ήταν ο αριθμός των υποκαταστημάτων; Τη διαδικασία που οδήγησε στο ξεπούλημα δεν βρήκατε τρόπο να την ανακόψετε;
Για αυτό όταν κτυπάτε τα χέρια σας σήμερα στο τραπέζι, απαιτώντας να αναληφθούν οι ευθύνες, θυμάμαι κάποια άλλα κτυπήματα στο τραπέζι για να σιωπήσω. Το «σιωπή εσύ!» είχε από καιρό απλωθεί σε όλα τα στρώματα της κοινωνίας και σε κάθε σώμα.
Για αυτό ναι, να αναληφθούν οι πολιτικές ευθύνες και να αποδοθούν οι ποινικές ευθύνες όπου πρέπει. Σε όσους έδρασαν, σιώπησαν ή συμμετείχαν σε αυτό το έγκλημα.
