Το Τρίτο Μάτι
Μικρό παιδί το 1974 δεν πρόλαβα να γνωρίσω ή να έχω επαφές με κάποιο Τουρκοκύπριο.
Αυτό που έμεινε στο μυαλό μου ήταν ο φασίστας πραξικοπηματίας, εοκαβητατζής, αδελφός της γειτόνισσας να απειλεί με το όπλο τον πατέρα μου μπροστά στα μάτια μου.
Στο σχολείο μας μάθαιναν για τους κακούς Τούρκους που μας πήραν τα σπίτια και τις περιουσίες μας, σκότωσαν, βίασαν και άφησαν 1.619 αγνοούμενους. Στα μάτια εμάς των μικρών παιδιών το Τούρκος ήταν συνώνυμο με το τέρας των παραμυθιών.
Εκτός από το «δεν ξεχνώ», μαθαίναμε να φωνάζουμε και το «έξω οι Τούρκοι από την Κύπρο» τσουβαλιάζοντας έτσι κατοχικά στρατεύματα, έποικους και Τ/κ. Το ΑΚΕΛ από την άλλη, πρόβαλλε το σύνθημα «οι Τούρκοι της Κύπρου δεν είναι εχθροί μας, οι Τούρκοι της Κύπρου ειν΄ αδελφοί μας» βάζοντας στο ίδιο καλάθι όλους τους Τ/κ, σύνθημα που φωνάζετε μέχρι σήμερα στις εκδηλώσεις του κόμματος.
Μεγαλώνοντας άρχισα να διερωτώμαι γιατί να μιλάμε για Έλληνες και Τούρκους και όχι απλά για κατοίκους αυτής της γης. Άρχισα να διερωτώμαι ποιοι έμεναν κάποτε στα εγκαταλελειμμένα σπίτια της τουρκοκυπριακής συνοικίας της πόλης και γιατί είχαν φύγει… Είναι δυνατό να είναι όλοι οι Τούρκοι κακοί και όλοι οι Έλληνες καλοί; ρωτούσα… Απορίες που δεν μου έλυνε κανείς…
Έπρεπε να γίνω 35χρονών για να μάθω ότι υπάρχουν και Τουρκοκύπριοι αγνοούμενοι, η πλειοψηφία των οποίων από το 1963-64 και τα οστά των οποίων ανασύρονται από πηγάδια στα οποία Ελληνοκύπριοι φασίστες τους είχαν ρίξει, για να εξαφανίσουν τα ίχνη τους.
Έπρεπε να περάσουν 30 χρόνια από το 1974 για να μάθω για τις σφαγές από τους φασίστες της ΕΟΚΑ Β’ στην Άλοα-Σανταλάρη και στην Τόχνη, σφαγές τις οποίες ενσυνείδητα η πολιτεία αποκρύβει από τους πολίτες της ακόμη και σήμερα. Στις μέρες μας η ανεύρεση ενός Ε/κ αγνοουμένου αποτελεί σημαντική είδηση, ενώ η ανεύρεση ενός Τ/κ αγνοουμένου αποσιωπάται εντελώς, όπως έγινε πρόσφατα με την ανεύρεση 10χρονης Τ/κ αγνοούμενης από το 1963. Το ίδιο βεβαίως ισχύει και στην κατεχόμενη πλευρά του νησιού.
Είναι όμως αδελφοί μας όλοι οι Τούρκοι της Κύπρου; Είναι αδελφοί μας οι Τ/κ φασίστες της ΤΜΤ, αυτοί που σκότωσαν τους συντρόφους μας Καβάζογλου και Μισιαούλη, καθώς και εκατοντάδες άλλους αθώους Ε/κ και Τ/κ; Είναι αδελφοί μας οι Τ/κ που διέπραξαν εγκλήματα εναντίον αμάχων τις δεκαετίες του 1960-70; Είναι αδελφοί μας οι Τ/κ που συμμετείχαν στο βανδαλισμό των γραφείων της εφημερίδας Αφρίκα;
Προφανώς και όλοι αυτοί πιο πάνω είναι εχθροί μας και θα μας βρίσκουν πάντα απέναντι τους, όπως εχθροί μας είναι και οι Ε/κ φασίστες απόγονοι της ΕΟΚΑ Β’. Και επειδή εμείς βλέπουμε τα πάντα με ταξικό φακό, αδελφοί μας είναι όλοι οι εργαζόμενοι αυτού του τόπου ανεξαρτήτως εθνικότητας, καταγωγής ή θρησκείας, αυτοί που παράγουν τον πλούτο αυτής της χώρας, για να τον ιδιοποιηθούν ακολούθως οι κεφαλαιοκράτες, Ε/κ ή Τ/κ, τους οποίους επίσης δεν θα κατατάσσαμε στα αδέλφια μας, ανεξαρτήτως εθνικότητας…
Η έννοια του εθνικού συμφέροντος είναι μια φενάκη, την οποία και επικαλούνται διάφοροι πολιτικάντηδες, της μεταλλαγμένης αριστεράς συμπεριλαμβανομένης, για να δικαιολογήσουν την πλήρη υποταγή τους στο κυρίαρχο σύστημα. Επικαλούνται το εθνικό συμφέρον όταν υπογράφουν μνημόνια, όταν συναινούν στο πετσόκομμα δικαιωμάτων των εργαζομένων, όταν προσφέρουν γη και ύδωρ στους ιμπεριαλιστές και όταν απεργάζονται λύσεις που στην ουσία διαχωρίζουν Ε/κ και Τ/κ. Μόνο όταν κατανοήσουν οι εργαζόμενοι – Ε/κ και Τ/κ – αυτού του τόπου, το δικό τους ταξικό συμφέρον και πάρουν οι ίδιοι την υπόθεση τους στα χέρια τους, θα δουν άσπρη μέρα…
