Το λογαριασμό για ακόμη μια φορά τον πληρώνει ο λαός

Δυσανάλογα αυστηρά απαγορευτικά διατάγματα από τη μια και θεωρίες για ανοσία της αγέλης από την άλλη. Πολιτικές με κοινό παρονομαστή να κρυφτούν κάτω από το χαλί οι ανεπάρκειες των συστημάτων Υγείας τους και οι επιπτώσεις από την κατακρεούργηση κονδυλίων για τη δημόσια Υγεία.

Σπασμωδικά μέτρα και κινήσεις πανικού για αντιμετώπιση μιας πανδημίας που βρήκε όλες τις ανεπτυγμένες χώρες της Δύσης ανέτοιμες να προστατεύσουν τους πολίτες τους, ανέτοιμες να προσφέρουν ιατροφαρμακευτική περίθαλψη σε όσους νοσήσουν, αλλά κυρίως απρόθυμες να παραδεχθούν τις καταστροφικές συνέπειες της λιτότητας που επέβαλαν μέσω μνημονίων. Οι νεοφιλελεύθερες πολιτικές τους με τις επενδύσεις στην υγεία να είναι ο φτωχός συγγενής, σήμερα αναδεικνύονται με τον πιο τραγικό τρόπο, μετρώντας νεκρούς.

Τα νούμερα πλασματικά και ελεγχόμενα. Στην Κύπρο κάθε μέρα στις 6 το απόγευμα, συνεντεύξεις Τύπου όπου μαθαίνουμε για τα νέα κρούσματα και τους νεκρούς σαν πολεμικό ανακοινωθέν που καταγράφει τους πληγωμένους και τους νεκρούς σε μια μάχη. Τις τελευταίες μέρες ενοχλούσαν το δημόσιο αίσθημα, οι αναφορές σαν πρώτο θέμα οι αριθμοί των νεκρών, έτσι το αφήνουν στο τέλος, δεν συμπεριλαμβάνονται στο κύριο κομμάτι της ενημέρωσης.

Πιο σημαντικό να ακούμε πόσοι αποθεραπεύτηκαν. Είναι πιο βολικό και ελπιδοφόρο, δεν χρειάζονται οι τομές όταν δεν επικεντρωνόμαστε στους νεκρούς, ούτε να βγούμε στους δρόμους όταν θα περικόπτουν κονδύλια για την υγεία.

Το «ότι δεν ξέρουμε δεν μας σκοτώνει» όμως δεν ισχύει, και είναι κυριολεκτικό πια.

  • Νεκροψίες δεν γίνονται. Συγγενείς παραλαμβάνουν τους νεκρούς τους σφραγισμένους σε μαύρες σακούλες. Το πιστοποιητικό θανάτου γράφει συνήθως «Ανακοπή». Αυτοί δεν συμπεριλαμβάνονται στα νούμερα που ακούτε. Θα χαλούσαν το success story της Κυβέρνησης, αλλά και τη διάθεση σας. Δεν ξέρουν και ούτε θέλουν να ξέρουν το λόγο θανάτου. Ήταν ευάλωτοι αρκεί αυτό σαν λογική εξήγηση. Αν θέλουμε να μετρήσουμε το πραγματικό κόστος, ας μετρούμε πόσους οι συγγενείς τους θάβουν σε μαύρες σακούλες
  • Οι θάνατοι ηλικιωμένων και ευάλωτων με χρόνιες παθήσεις αυξήθηκαν κατακόρυφα λόγω ελλιπούς περίθαλψης. Άνθρωποι πεθαίνουν σπίτι τους αβοήθητοι επειδή δεν τους δέχονται στα νοσοκομεία. Ανθρώποι φοβούνται να πάνε στα νοσοκομεία γιατί έχουν γίνει εστίες μόλυνσης
  • Δημόσια νοσοκομεία κλείνουν το ένα πίσω από το άλλο γιατί έχουν αφεθεί να παλεύουν χωρίς τα αναγκαία αναλώσιμα για προστασία των γιατρών, των νοσηλευτών και των παραϊατρικών βοηθών τους. Ανθρώποι εκδιώκονται από τα νοσοκομεία λόγω έλλειψης προσωπικού και κλινών. Η περιβόητη αυτονόμηση και η εφαρμογή του ΓΕΣΥ, άφησε τα δημόσια νοσηλευτήρια χωρίς γιατρούς.
  • Ιδιωτικές κλινικές αρνούνται την είσοδο ασθενών χωρίς πιστοποιητικό «καθαρότητας», ενώ ιδιώτες προσωπικοί γιατροί έχουν χαθεί και δεν απαντούν τηλέφωνα ασθενών τους.
  • Οι μετανάστες είναι αδήλωτοι και δεν μετρούν σαν θάνατοι. Δεν είναι μέσα στις προτεραιότητες του κράτους η υγεία τους εξάλλου.

Φυσικά ότι δεν καταγράφεται, δεν μετρά. Πάνω από όλα η εικόνα! Οι αριθμοί πρέπει να είναι ελεγχόμενοι.

Η πανδημία ξεγύμνωσε κάθε θεωρία για τα νεοφιλελεύθερα μοντέλα που εφάρμοσαν στα χρόνια της λιτότητας, αφού οι επενδύσεις στην Υγεία θεωρούνταν πολυτέλεια και ήταν από τα πρώτα κονδύλια που σταύρωναν στους προϋπολογισμούς τους.

Νέοι άνθρωποι πεθαίνουν στην Γη της Ευαγγελίας γιατί δεν είχαν ασφάλεια. Χωρίζουν τους θανάτους σε αυτούς λευκών και σε αυτούς μαύρων. Αυξημένα φυσικά τα ποσοστά θνησιμότητας των μαύρων της Αμερικής. Γερουσιαστής βγαίνει και καλεί του ηλικιωμένους να παραχωρούν τους αναπνευστήρες τους στους πιο νέους, αφού το κράτος αδυνατεί να νοσηλεύσει όλους τους πολίτες του.

Στο Ηνωμένο Βασίλειο σε καλούν αν νοσήσεις να παραμείνεις σπίτι για 7 μέρες. Αν επιζήσεις καλώς. Αν όχι, ατύχησες. Μετρούν θανάτους μόνο όσων έχουν καταφέρει και εξασφάλισαν νοσηλεία. Η ανοσία της αγέλης προϋποθέτει κόστος σε ζωές, προειδοποίησε ο Τζόνσον τους πολίτες του πως θα χαθούν ανθρώπινες ζωές αγαπημένων τους. Αυτές οι ζωές δεν επιβαρύνουν όμως τον προϋπολογισμό, αντίθετα τον ελαφρύνουν από συντάξεις και επιδόματα, άρα όλα είναι υπό έλεγχο.

Όταν γράφονταν αυτές οι γραμμές, η επίσημη ενημέρωση στη σελίδα του βρετανικού NHS (σύστημα υγείας) έδειχνε: Ανάγκες σε κλίνες νοσοκομείων 64,266, διαθέσιμες 17,765. Οι υπόλοιποι 46,501 θα κάτσουν σπίτι τους να περιμένουν αν θα ζήσουν ή αν θα πεθάνουν.

Στην Σουηδία οι οδηγίες λένε, «ύποπτοι θάνατοι για COVID 19 δεν θα υποβάλλονται σε περαιτέρω εξετάσεις και δεν θα συμπεριλαμβάνονται στα στατιστικά για COVID 19. Η σουηδική κυβέρνηση επίσης ειλικρινής, δηλώσε ότι τα πράγματα θα μπορούσαν να επιδεινωθούν στην Σουηδία πριν βελτιωθούν. «Μας έχουν πει να περιμένουμε ότι οι θάνατοι θα αυξηθούν σε χιλιάδες τις επόμενες εβδομάδες», είπαν.

Στην Ιταλία των μνημονίων θάβουν χιλιάδες νεκρούς γιατί δεν έχουν αναπνευστήρες και PPE, στην Ισπανία αποφασίζουν ποιος θα ζήσει και ποιος θα πεθάνει βάση της παραγωγικής του ηλικίας. Οι ηλικιωμένοι δεν ανήκουν στην κατηγορία που πρέπει να ζήσουν…

Στην Ελλάδα έχουν επιτάξει ιδιωτικά νοσηλευτήρια επειδή δεν συνεργάζονταν με τα κρατικά.

Το ΔΝΤ, που μέχρι χθες ζητούσε ιδιωτικοποιήσεις διά πυρός και σιδήρου από όποιες χώρες πέρασε, προτείνεται μέσω άρθρου στην ιστοσελίδα του, τον «αυξημένο ρόλο του δημόσιου τομέα», ώστε με παρέμβασή του να περιοριστούν οι επιπτώσεις στην καπιταλιστική οικονομία, γεγονός που αποτελεί «μια μεγάλη πρόκληση για τις προηγμένες οικονομίες».

Μεταξύ άλλων, συστήνεται στις κυβερνήσεις «να παρέχουν εξαιρετική στήριξη στις ιδιωτικές επιχειρήσεις, συμπεριλαμβανομένων των επιδοτήσεων μισθών, με συγκεκριμένες κατάλληλες προϋποθέσεις» και σημειώνεται ως θετικό ότι «έχουν ήδη τεθεί σε εφαρμογή μεγάλα προγράμματα δανείων και εγγυήσεων και η ΕΕ διευκόλυνε την παροχή κεφαλαίων σε εταιρείες, χαλαρώνοντας τους κανόνες περί κρατικών ενισχύσεων».

Προτείνεται ακόμα και η ανάληψη από το κράτος των προβληματικών ιδιωτικών επιχειρήσεων, κρατικοποίηση των ζημιών δηλαδή, ενώ δεν λείπουν και μέτρα στήριξης της κατανάλωσης, που υποχωρεί την περίοδο της επιδημίας, λόγω περιορισμών στην κίνηση και απώλεια εισοδημάτων.

Το ζήτημα είναι ότι έτσι κι αλλιώς το λογαριασμό για ακόμη μια φορά τον πληρώνει ο λαός και οι απώλειες σε ζωές είναι τρομακτικές.