Μαζί θα τα καταφέρουμε!
Όπως το Μαζί τα φάγαμε!
Όπως το όλοι στην ίδια όχθη του ποταμού είμαστε!
Όπως το ενωμένοι μπορούμε!
Όπως την Ενότητα στο Εσωτερικό Μέτωπο!
Όμορφα συνθήματα χωρίς περιεχόμενο, χωρίς ουσία που στόχο έχουν να βάλουν κάτω από το χαλί την ασχήμια τους. Συνθήματα που αγνοούν το σημείο εκκίνησης και τα εμπόδια. Η απόλυτη εκμηδένιση της άνισης μεταχείρισης μέσα σε ένα σύστημα γεμάτο αδικίες φτώχια και πόνο.
Μια άνιση κατανομή του βάρους της επιβίωσης που φορτώνει ένοχες απορίες όσους δεν μπορούν να διακρίνουν το πώς ακριβώς θα τα καταφέρουμε μαζί, με τόσες ανισότητες γύρω τους.
Τα δημόσια νοσηλευτήρια που είναι για τους πολλούς, χωρίς αναπνευστήρες, κέντρο αναφοράς χωρίς εντατικολόγους, χωρίς νοσηλευτές, χωρίς αναλώσιμα.
Μισθοί στο 20%, επιδόματα των 26 ευρώ και η απειλή της απόλυσης πάνω από το κεφάλι εργαζομένων που αποποιούνται γονική άδεια και εργασία από το σπίτι για ένα μισθό πείνας.
Εργαζόμενοι με δικαίωμα να κάτσουν σπίτι για προφύλαξη τους και εργαζόμενοι αναλώσιμοι που θα εργάζονται μέχρι να νοσήσουν και να αντικατασταθούν.
Ανασφάλιστοι και άτυπες μορφές εργασίας που δεν μετρούν πουθενά και σε κανένα σύστημα. Που δεν απασχολεί κανέναν το πώς θα ζήσουν.
Online εκπαίδευση χωρίς computers σε όλους τους μαθητές, χωρίς πρόσβαση στο διαδίκτυο, χωρίς πρόσβαση ή και εξοικείωση στην τεχνολογία λόγω φτώχιας.
Οικογένειες που ζουν με την απειλή της εκποίησης πάνω από το κεφάλι τους, με τις δόσεις να τρέχουν και τους τόκους να στοιβάζονται.
Με φοιτητές εγκλωβισμένους και φοιτητές με γονείς με διασυνδέσεις να ταξιδεύουν πρώτοι-πρώτοι πίσω στα σπίτια τους. Με φοιτητές να ταξιδεύουν δωρεάν και φοιτητές να ακριβοπληρώνουν το πολυπόθητο εισιτήριο επιστροφής. Φοιτητές με πλούσιους γονείς και φοιτητές με άνεργους γονείς που ζουν αποκλεισμένοι σε ξένους τόπους με φιλανθρωπίες αγνώστων. Φοιτητές με προσβάσεις στον ΠΙΣ να βαφτίζονται ευπαθείς και φοιτητές να παραπέφτει η αίτηση τους και να μην εξετάζεται ποτέ!
Κόσμος που ζει με κουπόνια και φιλανθρωπίες και κόσμος που στοιβάζει σπίτι του τρόφιμα για ένα χρόνο.
Πώς ακριβώς δουλεύει αυτό το περίφημο «Μαζί θα τα καταφέρουμε» ή μήπως απλά μας δουλεύουν όλοι μαζί;
