Θυμόμαστε τα εγκλήματα του ιμπεριαλισμού μέσω των αυταρχικών δικτατορικών καθεστώτων κατά των λαών και των κομμουνιστών…
Στις 30 του Σεπτέμβρη του 1965 στην Ινδονησία εκδηλώθηκε μια αποτυχημένη, αιματηρή απόπειρα πραξικοπήματος που χρεώθηκε στο Κομμουνιστικό Κόμμα Ινδονησίας και είχε σαν αποτέλεσμα δυο μέρες αργότερα στις 2 του Οκτώβρη (και μέχρι τις 29 του Δεκέμβρη, όπου ήταν και το αποκορύφωμα) να ξεκινήσει μια απερίγραπτη σφαγή κατά των κομμουνιστών που θα κρατήσει 3 ολόκληρους μήνες.
Μόλις την επόμενη του πραξικοπήματος, εκτελέστηκαν 87.000 κομμουνιστές, ενώ ο τελικός απολογισμός του πογκρόμ είναι εφιαλτικός: Πάνω από ένα εκατομμύριο νεκροί…
Για την ιστορία η απόπειρα είχε οργανωθεί από το διοικητή της Προεδρικής Φρουράς αντισυνταγματάρχη Αντάνγκ. Σε ένα μήνυμά του, από το ραδιόφωνο των στασιαστών, ο Αντάνγκ ισχυρίζεται ότι το υπό την ηγεσία του κίνημα αναγκάστηκε να καταλάβει την εξουσία, γιατί βρισκόταν σε εξέλιξη συνωμοσία της CIA και στρατηγών, με στόχο την ανατροπή του νόμιμου Προέδρου Σουκάρνο.
Πρωταγωνιστικό ρόλο στη συντριβή των κινηματιών παίζει ο στρατηγός Σουχάρτο, ο οποίος προβάλλει πλέον ως ο ισχυρός άνδρας της Ινδονησίας, παραμερίζοντας τον Σουκάρνο. Οι υποψίες για την οργάνωση του πραξικοπήματος πέφτουν στο Κομμουνιστικό Κόμμα Ινδονησίας, το οποίο, χάρη στον πρωταγωνιστικό του ρόλο στον αντιαποικιακό αγώνα, την εκλογική του δύναμη και την ισχυρή του οργάνωση, παίζει σημαντικό ρόλο στη δημόσια ζωή και ασκεί επιρροή στην πολιτική του Σουκάρνο. Όμως, την περίοδο εκείνη, η ηγεσία του ΚΚΙ είχε υιοθετήσει σειρά αριστερίστικων και τυχοδιωκτικών θέσεων, ακολουθώντας την πολιτική του Κομμουνιστικού Κόμματος της Κίνας. Με την πολιτική αυτή η ηγεσία του ΚΚΙ απομονώθηκε σταδιακά από τα πλατύτερα λαϊκά στρώματα και έπεσε στην παγίδα των Αμερικανών που περίμεναν την αφορμή, για να εγκαθιδρύσουν την κυριαρχία τους στην Ινδονησία και να εξοντώσουν τους κομμουνιστές.
Υπό την καθοδήγηση, λοιπόν, του Σουχάρτο και με την ανοχή των Αγγλων και των Αμερικανών συμβούλων του, θα ξεκινήσει μια απερίγραπτη σφαγή των κομμουνιστών που θα κρατήσει μήνες. Το αποκορύφωμα αυτού του μακελειού ήταν στις 29 Δεκέμβρη 1965. Τα μέλη του ΚΚΙ και της νεολαίας του, «Πεμούντα Ρακτζάν», συλλαμβάνονται κατά δεκάδες από το στρατό και οδηγούνται στις φυλακές. Σε όλη την Ινδονησία κομμουνιστές εκτελούνται εν ψυχρώ από στρατιώτες ή λιντσάρονται από ισλαμιστές, σε ορισμένες μάλιστα περιπτώσεις βασανίζονται ή καίγονται ζωντανοί μέσα στις λέσχες τους.
