Διαθέτει ακόμα εφεδρείες η σοσιαλδημοκρατία. Παιδιά που κάποτε ήταν κομμουνιστές και τώρα καμώνονται πως είναι. Μπαίνουν μέσα σε ένα διαβολικό χορό με αμφίεση σωτήρα, για να αποσβέσουν κραδασμούς, λειτουργώντας σαν αμορτισερ – ή όπως λέμε στην κυπριακή διάλεκτο εμείς οι μηχανικοί – σαν κόντρα σούστα αυτοκίνητου.
Οι κόντρα σούστες όμως, δεν είναι σταθερές στην ίδια θέση όταν κινείται το όχημα, αφού προσαρμόζονται συνεχώς, πρέπει να προσαρμόζονται. Ελεγχόμενα κρατάνε το αμάξι στο δρόμο, αποσβένουν την ασχήμια του δρόμου και δεν νιώθουν τόσο οι επιβάτες μέσα στο όχημα τον άσχημο δρόμο. Έτσι και αυτές οι θλιβερές εφεδρείες, με το αζημίωτο μπαίνουν στο χορό, για να αποσβέσουν εντάσεις και προβλήματα. Στόχος να τραβήξουν κοντά – και στην τελική στην κάλπη – νέα παιδιά με κριτική σκέψη και ριζοσπαστικό φρόνημα που είναι θυμωμένα, διαφωνούν, αντιδρούν. Προσεγγίζουν λοιπόν αυτά τα παιδιά, τους πουλάνε επαναστατικότητα και τους λένε υπάρχουμε και εμείς που δεν είμαστε όπως τους άλλους – τους πάνω…
Αυτές οι εφεδρείες δεν είναι τίποτα άλλο από μια καλή κόντρα σούστα, ελεγχόμενη από μια κεντρική μονάδα ελέγχου που την αξιοποιεί και την κατευθύνει, ακριβώς όπως γίνεται και στα σύγχρονα αυτοκίνητα. Το απόλυτα χρήσιμο αυτό εξάρτημα, στην πράξη συνεργάζεται αρμονικά με την κεντρική μονάδα ελέγχου και προσπαθεί να αποκρύψει την ασχήμια του δρόμου, πάνω στον οποίο επέλεξε ο οδηγός να τοποθετήσει το αμάξι για να κινηθεί.
Κάποια στιγμή το εξάρτημα φυσικά θα φθαρεί, δεν θα μπορεί πλέον να αποσβένει την ασχήμια του δρόμου, όπως παλιά. Έτσι, οι επιβάτες – ο λαός δηλαδή – θα καταλάβει, πρέπει να καταλάβει, αφού θα νιώσει για τα καλά την ασχήμια του δρόμου πάνω στον οποίο επέλεξαν να κινήσουν το αμάξι οι οδηγοί του οχήματος, που στην πορεία έγιναν και ιδιοκτήτες του! Θα αλλάζουν συνεχώς οι ιδιοκτήτες τις δουλεμένες κόντρα σούστες; Μέχρι πότε λοιπόν θα διαθέτει πρόθυμες και θλιβερές εφεδρείες η σοσιαλδημοκρατία;
