Στον υγειονομικό τομέα στην Ευρώπη, σίγουρα τα πράγματα μπορούν και να γίνουν χειρότερα. Στην Ινδία η μεταδοτικότητα του ιού έχει διπλασιαστεί. Πολλοί είναι οι κίνδυνοι, πέραν της υγείας εξαιτίας της πανδημίας. Για παράδειγμα για να ορθοποδήσει η Ινδία, μια χώρα με τεράστιες καινοτομικές δυνατότητες και πληθυσμό, χρειάζεται πέραν των 350,000 επαγγελματιών/λειτουργών υγείας που το σύστημα δεν προσέλαβε ποτέ. Επομένως, η λιτότητα και το πρόσταγμα της «ελεύθερης αγοράς» συνέβαλε στην όξυνση του υγειονομικού προβλήματος τη στιγμή που ο μέσος άνθρωπος υποχρεωνόταν να περιστείλει βασικά του δικαιώματα.
Ανάμεσα στα προβλήματα που εργαλειοποιούνται και κεφαλαιοποιούνται από τις άρχουσες τάξεις είναι η εκπαίδευση των λαϊκών συνειδήσεων στον αυταρχισμό της επιβολής περιοριστικών μέτρων. Άλλο πειθαρχία για την δημόσια υγεία και άλλο η λιτότητα και η ανοχή της που εφαρμόζει η κυβέρνηση στο ξεπούλημα της δημόσιας υγείας από τις ευρωπαϊκές κρατικοδίαιτες εξουσίες. Με αφορμή την πανδημία φαίνεται να υιοθετείται περιστολή δικαιωμάτων, ενώ την ίδια στιγμή τα κοινωνικοοικονομικά μέτρα που λαμβάνονται τσακίζουν τον λαό. Για παράδειγμα, κρατικές εγγυήσεις εκατοντάδων εκατομμυρίων ψηφίζονται για να επιτρέψουν στις Τράπεζες να δανείσουν μόνο στις βιώσιμες επιχειρήσεις και μάλιστα με πάμφθηνο χρήμα της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας. Την ίδια ώρα καμία εγγύηση για τον φτωχό και τον μικρομεσαίο που ο ανταγωνισμός και η τ(ο)αξικότητα στην πανδημική διαχείριση τον κατέστησε μη βιώσιμο, με τους όρους του συστήματος.
Μέσα σε αυτά τα πλαίσια η πρωτοβουλία από ένα σωματείο, το Α.Λ.Σ. ΟΜΟΝΟΙΑ 29M, «αψηφώντας τις οποιεσδήποτε απαγορεύσεις και περιορισμούς που αυταρχικά επιβάλλει η κυβέρνηση με πρόφαση την πανδημία», να πραγματοποιήσει έξω από το Υπουργείο Οικονομικών, κατά την Πρωτομαγιά, συμβολική παρέμβαση «στέλλοντας και μήνυμα για το σήμερα και το αύριο, για τους ταξικούς αγώνες της δικής μας γενιάς» είναι παράδειγμα προς μίμηση σε καιρούς που χρειάζεται να θυμηθούμε ότι η ιστορία γράφεται με ανυπακοή και πάλη ταξική!
Τέτοιες παρεμβάσεις που κατανοούν την πολιτική της άρχουσας τάξης να εκπαιδεύσει το «ποίμνιο» σε μόνο προκαθορισμένες και κυρίως «απαραίτητες» λειτουργίες (ψώνισμα, τελετές κτλ) είναι άξιες αναφοράς. Γιατί η περίοδος που εκτυλίσσεται ενώπιον μας είναι εποχή που οι αγωνιστικές, συστημικά «ανεκπαίδευτες», ταξικά τοποθετημένες φωνές χρειάζεται να πυκνώσουν.
Μια άλλη «ανεκπαίδευτη» απόπειρα είναι και η εκστρατεία με πρωτοβουλία της Νέας Σκέψης για προβολή του Αιτήματος Άμεσης Φορολόγησης του Πλούτου σε τομείς που φοροαπαλλάσονται, του χαρίζονται εκατοντάδες εκατομμύρια ενώ τα λαϊκά σπίτια καταβάλλουν πολλές φορές αβάσταχτες φορολογίες. Τα δεκάδες εκατομμύρια κερδών των εκατομμυριούχων θα έπρεπε να μετατραπούν σε πολιτική υποστήριξης της εργατικής τάξης και των βιοπαλαιστών που δοκιμάζονται διπλά, από την συστημική και πανδημική κρίση και εκμετάλλευση.
Η εκστρατεία Άμεση Φορολόγηση του Πλούτου βρίσκεται εδώ…
