“Ξέρεις δεν είμαι ρατσιστής, αλλά τι γυρεύουν τώρα να έρθουν στην κοινότητα μας 100 παιδιά, αλλοδαποί, με διαφορετικές κουλτούρες, θρησκείες και αντιλήψεις!
Ξέρεις δεν είμαι ρατσιστής, αλλά δεν δέχομαι να έρθουν αυτά τα παιδιά στην κοινότητα μας χωρίς να προηγηθεί μια μελέτη για να μάθουμε και εμείς που θα τρώνε αυτά τα παιδιά, που θα πηγαίνουν, τι θα κάνουν όλη μέρα.
Ξέρεις δεν είμαι ρατσιστής, αλλά μπορείς να σκεφτείς τι σημαίνει μια κοινότητα των 600 κατοίκων, να εμβολιαστεί με αυτά τα παιδιά; Εσύ θα δεχόσουν να έρθουν δίπλα από το σπίτι σου αυτά τα παιδιά;”.
Οι συγκεκριμένες πιο πάνω αναφορές ανήκουν σε μέλος του κοινοτικού συμβουλίου Ζυγίου. Και βεβαίως τους καλύπτει όλους, από την Πρόεδρο του κοινοτικού συμβουλίου μέχρι το τελευταίο μέλος του σώματος. Ε λοιπόν κύριε σε όλα αυτά τα ερωτήματα που έθεσες υπάρχουν απαντήσεις. Ναι είσαι ρατσιστής. Δεν χρειάζεται να το πεις, το λένε οι πράξεις σου. Ναι κύριε εγώ μετά χαράς θα δεχόμουνα δίπλα από το σπίτι μου αυτά τα παιδιά. Εγώ κύριε δεν θέλω μελέτη να μάθω που θα τρώνε και που θα πηγαίνουν αυτά τα παιδιά, γιατί πολύ απλά θα χαιρόμουν να έτρωγα μαζί τους και να έπαιζα μαζί τους.
Δεν έχετε ίχνος ανθρωπιάς πάνω σας. Δεν είστε μόνο ρατσιστές, είστε απάνθρωποι και άκαρδοι. Εσείς μάλιστα που είστε και πρόσφυγες, δεν μπορείτε να κατανοήσετε και να δεχθείτε δίπλα σας ΑΝΗΛΙΚΑ ΑΣΥΝΟΔΕΥΤΑ ΠΑΙΔΙΑ; Τι θα σας κάνουν αυτά τα παιδιά; Σκεφτήκατε ότι μπορεί να είδαν τους γονιούς τους να σκοτώνονται δίπλα τους από τους πολυεθνικούς φίλους των κυβερνώντων; Σκεφτήκατε ότι δεν έχουν σπίτι να επιστρέψουν, αυλή να παίξουν, μια αγκαλιά να τους δεχτεί, ένα πιάτο φαΐ να φάνε; Σκεφτήκατε ότι μπορεί οι γονείς τους να τους έδιωξαν μακριά τους, απλώς για να έχουν δικαίωμα στη ζωή; Σκεφτήκατε ότι έζησαν τη φρίκη του πολέμου σε αυτή την τρυφερή ηλικία, την στιγμή που τα δικά σας παιδιά παίζουν αμέριμνα και έχουν όλα τα καλά; Σκεφτήκατε τι έζησαν στον δρόμο ή τη θάλασσα, μέχρι να έρθουν εδώ; Και γιατί κύριε το δικό σου και το δικό μου παιδί να έχουν ένα κρεβάτι να κοιμηθούν και την αγκαλιά της μάνας τους, ενώ εκείνο το παιδί να έχει συντροφιά τον τρόμο, τον πόνο και την πείνα; Να σε ρωτήσω κύριε, όταν είδες τον μικρό Αϊλάν που τον ξέβρασε η θάλασσα έκλαψες ή γύρισες άλλου το βλέμμα; Αν έκλαψες είσαι ΥΠΟΚΡΙΤΗΣ. Αν γύρισες αλλού το βλέμμα είσαι ΑΠΑΝΘΡΩΠΟΣ και ΡΑΤΣΙΣΤΗΣ.
Να σε ρωτήσω και κάτι άλλο κύριε; Αν σου έλεγαν ότι στην κοινότητα σου έρχονται 100 παιδιά κάποιων εκατομμυριούχων, έτσι απλά γιατί θέλουν να μείνουν εκεί, θα δεχόσουν; Αν σου έλεγαν ότι στο Ζύγι θα γίνει το μεγάλο καζίνο με τα ξενοδοχεία και τις πισίνες, θα ήθελες μελέτες και θα έκανες φασαρία να διώξεις τα συνεργεία;
Α και κύριε, κάτι τελευταίο! Επειδή είμαι σίγουρη ότι σαν καλός Χριστιανός (ο Χριστός δίδαξε την αγάπη παρεπιμπτόντως) που ίσως λες ότι είσαι, τις επόμενες μέρες θα νηστέψεις για να προσκυνήσεις το θείο βρέφος, σου εύχομαι Καλά Χριστούγεννα! Μείνε με το δικό σου Θεό, αλλά και το ρατσισμό σου! Εμείς θα μείνουμε με τους Ανθρώπους!
