Οι τοκογλυφικοί μηχανισμοί των τραπεζών και της χρηματιστικής ολιγαρχίας, αποξενώνουν περιουσίες και πρώτες κατοικίες κτυπημένων από την οικονομική κρίση, φτωχών ανθρώπων, μικρών, μεσαίων, ακόμα και μεγάλων αστών που δείχνουν απόλυτα υποδουλωμένοι στις ορέξεις μιας μικρής χούφτας τραπεζιτών. Οι τράπεζες που έχουν τη στήριξη της κυβέρνησης, της Ευρωπαϊκής Ένωσης και διεθνών τραστ τραπεζών συγκεντρώνουν με γεωμετρική πρόοδο νέα περιουσιακά στοιχεία αφήνοντας στο έλεος της τύχης αξιοπρεπείς νοικοκυραίους. Με αυτό τον τρόπο καθοδηγούν και τη γενική οικονομική ανάπτυξη της χώρας εις βάρος κυρίως των λαϊκών στρωμάτων, ενώ βαθιές σχέσεις αναδημιουργούνται με επιχειρήσεις που εκπρόσωποι τους αντιπροσωπεύονται στα ΔΣ των Τραπεζών. Μια νέα κτηματική φούσκα με επίκεντρο το κέντρο πόλεων, με μεγάλα κτίρια και ξένους επενδυτές σε πύργους φαντάσματα διαδέχεται την προηγούμενη κτηματική φούσκα.
Ο σχηματισμός των μονοπωλίων στον τραπεζικό τομέα που συνδυάζει την πολιτική στήριξη με νομοθετήματα και διαθέτει τη διεθνή στήριξη του ιμπεριαλισμού, της ΕΕ, του ΔΝΤ και της μεταμνημονιακής εποπτείας θα επιφέρει μια λαίλαπα απελπισίας την οποία δεν θα απαλύνουν αυτή τη φορά οι φιλανθρωπίες και φιλευσπλαχνίες.
Οι τράπεζες συσσωρεύουν το χρηματικό κεφάλαιο και την ακίνητη περιουσία ακόμη, μεγάλο μέρος μέσων παραγωγής ξεπερνώντας κατά πολύ τις απλές τραπεζικές δραστηριότητες. Οι μεγάλες επιχειρήσεις, κυρίως οι τράπεζες, δεν καταβροχθίζουν μόνο κατευθείαν τις μικρές, μα και τις «συνδέουν» μαζί τους, τις υποτάσσουν, τις συμπεριλαβαίνουν στη «δική τους» ομάδα, στο δικό τους «κοντσέρν»— όπως λέει ή τεχνική ορολογία τη «συμμετοχή» στα κεφάλαιά τους, με την αγορά ή την ανταλλαγή μετοχών, με το σύστημα των χρεωστικών σχέσεων κτλ», όπως επισημαίνει ο Λένιν στο «Ιμπεριαλισμός, ανώτατο στάδιο του καπιταλισμού».
Είναι ανάγκη η επιβίωση όσων κινδυνεύουν με εκποίηση των κατοικιών τους να συναντήσουν την ορμή ενός ποταμιού αντίστασης και αλληλεγγύης. Από την άλλη, αν υπάρχει η ελάχιστη αξιοπιστία στα κοινοβουλευτικά κόμματα θα πρέπει άμεσα να αλλάξουν οι νομοθεσίες προστατεύοντας πραγματικά τα περιουσιακά στοιχεία, κυρίως την κατοικία στις περιπτώσεις μη εξυπηρετούμενων δανείων. Τα τεχνάσματα των τραπεζών που δεν αποδέχονται αντιπροτάσεις και δένουν τη θηλιά στον λαιμό των απροστάτευτων πρέπει να αντιμετωπιστούν.
