Στο κατώφλι ενός γενικευμένου πολέμου

Οι περιφερειακές ιμπεριαλιστικές αναδιατάξεις στην ευρύτερη περιοχή μας που αγγίζουν και τα Βαλκάνια και φτάνουν μέχρι την Κασπία, μυρίζουν μπαρούτι και προκαλούν τρόμο. Μήνες τώρα επικρατεί και κλιμακώνεται μια επικίνδυνη για τους λαούς ένταση μεταξύ Τουρκίας – Ελλάδας, αλλά και μεταξύ Τουρκίας και ΗΠΑ.

Με φόντο τους ενεργειακούς σχεδιασμούς των πολυεθνικών και τις διεκδικήσεις των ισχυρών καπιταλιστικών κρατών όσο μεγαλύτερου μεριδίου από τον ενεργειακό πλούτο, αλλά και όσο μεγαλύτερου ελέγχου στις ενεργειακές και άλλες εμπορικές θαλάσσιες διαδρομές, σοβεί εδώ και μήνες ένας ανηλεής καπιταλιστικός ανταγωνισμός. Το ποιος θα πάρει το συμβόλαιο του περαιτέρω στρατιωτικού εξοπλισμού της Τουρκίας, με τη Τουρκία να θέλει και τον ρωσικό και τον αμερικάνικο πολεμικό εξοπλισμό, αλλά και οι τεράστιες τουρκικές προκλήσεις στη Μεσόγειο, με τις παραβιάσεις κάθε αρχής του διεθνούς δικαίου και του δικαίου της θάλασσας, αποτελούν κομμάτι ενός μωσαϊκού που μόνο ευοίωνο δεν μπορεί να κρίνεται για τους λαούς και τους εργαζόμενους της Ανατολικής Μεσογείου.

Πλοία πολεμικά ζεσταίνουν μηχανές, φρεγάτες και υποβρύχια βρυχώνται, οι ενεργειακοί ανταγωνισμοί συσσωρεύουν πάνω από τις θάλασσες και μέσα στις θάλασσες, πάνοπλα αεροπλάνα και αεροπλανοφόρα. Την ίδια στιγμή βαρέα όπλα, δολοφονικά και τελευταίας τεχνολογίας, συνοδευόμενα από χιλιάδες στρατιώτες, «εκπαιδευτές» και «συμβούλους» μεταφέρονται σε χώρες που συνορεύουν με τη Ρωσία ή και εκεί όπου η Ρωσία προσπαθεί να υπερασπιστεί συμφέροντα της δικής της αστικής τάξης φυσικά. Ποια θα είναι η λογικά αναμενόμενη αντίδραση της Ρωσίας; Που θα οδηγήσουν αυτοί οι καπιταλιστικοί ανταγωνισμοί και οι ιμπεριαλιστικές επιδιώξεις της δύσης και των συμμάχων της, είτε στην Ανατολική Μεσόγειο, είτε στα Βαλκάνια, είτε στην Κασπία;

74 χρόνια από το τέλος του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, χώρες που υπέφεραν από τον ιμπεριαλισμό και το φασισμό γίνονται όργανα του. Βαλκάνια, Ανατολική και Κεντρική Ευρώπη, γίνονται υπηρέτες του ΝΑΤΟ. Πολωνία, Ρουμανία, Ουγγαρία, Βουλγαρία… εκθέτουν τους λαούς τους στον απόλυτο κίνδυνο μιας ανεξέλεγκτης γενικευμένης σύρραξης.

Τερατώδους κλίμακας αμερικάνικα, βρετανικά, νατοϊκά, ευρωενωσιακά, ρωσικά, κινέζικα στρατιωτικά γυμνάσια τραντάζουν ξηρά, θάλασσες και αιθέρες. Αμερικάνικα πολεμικά αεροσκάφη πετούν στα σύνορα της Ρωσίας και των Βαλκανίων, ενώ η Ουάσινγκτον ανακοινώνει ότι δεν αποκλείει την εγκατάσταση πυρηνικών όπλων στην Ευρώπη, με τους Βρετανούς να προθυμοποιούνται να φιλοξενήσουν κάποια σε βρετανική περιοχή. Βρετανική περιοχή φυσικά θεωρούνται και οι βάσεις τους στην Κύπρο. Ενώ και το Ισραήλ διαθέτει ενεργά πυρηνικά υποβρύχια.

Η γραμμή από τον Καύκασο στην Ουκρανία, στα Βαλκάνια, την Ανατολική Μεσόγειο, έως τη Μέση Ανατολή και Βόρεια Αφρική είναι σήμερα, όπως και για δεκαετίες, το χρυσοφόρο μήλο της έριδος για τους ιμπεριαλιστές. Αέριο, πετρέλαιο, αγωγοί, στρατηγικά περάσματα, διαμετακομιστικοί σταθμοί, όλα σε αυτή την περιοχή, όπως και σχεδόν ο μισός πληθυσμός της γης, που απειλείται με αφανισμό αν δεν ξεσηκωθεί ενάντια στα σχέδια των ΗΠΑ, ΕΕ, Ισραήλ, ΝΑΤΟ και των πρόθυμων υπηρετών τους.

Αν τα πιο πάνω θεωρούνται σενάρια επιστημονικής φαντασίας, ας ρίξουμε μια ματιά στη γειτονιά μας, αλλά και στον παγκόσμιο χάρτη. Θα είναι τραγικό αν οι όπου γης προοδευτικοί άνθρωποι, οι φιλειρηνιστές, οι εργαζόμενοι ειδικά, δεν εστιάσουν πίσω από τα λόγια των κυρίαρχων κέντρων, αν δεν ενώσουν τα κομμάτια του παζλ της καταστροφής, αν δεν αντιδράσουν μαζικά και οργανωμένα. Ας μην παρασυρθούμε από τη δικαιολογημένη αγωνία μας για μόνιμη ειρήνη στην περιοχή και να εμπιστευτούμε υποκριτές και τυχοδιώκτες.

Ας δούμε ρεαλιστικά, αλλά προσεκτικά και χωρίς συναισθηματισμούς, εστιάζοντας στην ιστορία, που διδάσκει ότι κανένας λαός δεν βγήκε κερδισμένος μέσα από συναλλαγές με τα γεράκια του ιμπεριαλισμού. Η ανθρωπότητα είναι καζάνι ταξικών αντιθέσεων και ενδοκαπιταλιστικών ανταγωνισμών, ένα καζάνι που βράζει και είναι έτοιμο να ξεχειλίσει ως ένας γενικευμένος πόλεμος.

Η Κύπρος βρίσκεται πότε στην περίμετρο και πότε στο κέντρο αυτού του καζανιού και η λάβα του σίγουρα δεν θα μας προσπεράσει. Ο κυπριακός λαός πρέπει να δει καθαρά, να αντιδράσει, να ξεσηκωθεί. Τα παζάρια με τις πολυεθνικές του πετρελαίου που ήδη κατέχουν τη μεγάλη πλειοψηφία του «μελλοντικού» μας πλούτου, οι αγάπες και η στράτευση με ΗΠΑ, Μ. Βρετανία, ΕΕ, Ισραήλ και άλλους παρόμοιας «διαγωγής», δεν θωρακίζουν, αλλά διακυβεύουν το μέλλον ολόκληρου του λαού, Ε/κ, Τ/κ, Μαρωνιτών, Αρμένιων και Λατίνων.

Ο κάθε λαός έχει το δικό του μερτικό στην αντίσταση, το ίδιο και ο δικός μας, όσο μικρός και αν είναι στον αριθμό. Είναι ο ίδιος λαός που έγραψε ιστορία στον Αντιφασιστικό αγώνα του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, είναι αυτός που διεκδίκησε και κέρδισε εργατικές κατακτήσεις με σκληρούς ταξικούς αγώνες τον καιρό της αποικιοκρατίας.

Κανένας λαός λοιπόν, δεν μπορεί να παρακολουθεί αμέτοχος το χρονόμετρο της αντίστροφης μέτρησης προς ένα γενικευμένο πόλεμο. Ας μην γίνουμε οι τελευταίοι της ανθρώπινης ιστορίας.