Οι πρόσφατες δημοτικές εκλογές στην Τουρκία στέφθηκαν με μια πολύ σημαντική επιτυχία του ΚΚ Τουρκίας (TKP), αφού κέρδισε το δήμο του Ντερσίμ. Είναι η πρώτη φορά που εκλέγεται κομμουνιστής δήμαρχος σε πρωτεύουσα επαρχίας της Τουρκίας. Μια επιτυχία που έρχεται πέντε χρόνια μετά την ιστορική πρώτη εκλογή κομμουνιστή δημάρχου στο Οβατσίκ, ενός μικρού δήμου της ίδιας επαρχίας και με το ίδιο πρόσωπο.
Ο Φατίχ Μεχμέτ Μάτσογλου του TKP έγινε γνωστός ανά την υφήλιο ως ο δημοφιλής κομμουνιστής δήμαρχος με τα πρωτοπόρα κοινωνικά και συνεταιριστικά προγράμματα του Οβατσίκ (περισσότερα σε προηγούμενη ανάλυσή μας για το θέμα https://neaskepsi.com/?p=2334). Πλέον έχει εκλεγεί δήμαρχος του Ντερσίμ (κουρδική ονομασία που επίσημα έχει αλλοιωθεί με τη μετονομασία σε Τουντζελί που έγινε παλαιότερα από το κεμαλικό καθεστώς), πρωτεύουσα της ομώνυμης επαρχίας, η οποία στην πλειοψηφία της κατοικείται από Κούρδους και Αλεβί.
Ενδοαστικές αντιπαραθέσεις με εφεδρίες
Ας δούμε όμως αρχικά, τις ευρύτερες προεκτάσεις των δημοτικών εκλογών της 31ης του Μάρτη, που σημαδεύτηκαν από τις ενδοαστικές αντιπαραθέσεις. Ο πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, αφού επέλεξε ο ίδιος να μετατρέψει τις τοπικές εκλογές σε δημοψήφισμα για τις πολιτικές του, υπέστη μεγάλη ήττα σε μεγάλους δήμους που για δεκαετίες αποτελούσαν φρούρια του κυβερνώντος ισλαμικού και νεοφιλελεύθερου AKP. Aπό την άλλη όμως, μαζί με τους εταίρους του, διατήρησε παρά τις απώλειες, την πλειοψηφία σε εθνικό ποσοστό.
Το AKP μαζί με το ακροδεξιό MHP των Γκρίζων Λύκων, ως η λεγόμενη Συμμαχία του Λαού, συγκέντρωσε πανεθνικά το 51,54% των ψήφων.
Στην απέναντι όχθη της ενδοαστικής αντιπαράθεσης για το ποιος μπορεί να υπηρετήσει καλύτερα τα συμφέροντα του κεφαλαίου, η Εθνική Συμμαχία του κεμαλικού σοσιαλδημοκρατικού CHP και του ακροδεξιού IP (ακόμη μια απόδειξη του πως λειτουργούν οι εφεδρείες του συστήματος, αφού ιδρύθηκε το 2017 από στελέχη του MHP που διαφωνούσαν με τη συνεργασία με τον Ερντογάν), συγκέντρωσε πανεθνικά το 37,57%. Πολύ πίσω από το στόχο του να γίνει ο πόλος που θα ανατρέψει εκλογικά τον Ερντογάν. Μάλιστα το ποσοστό αυτό μπορεί να θεωρηθεί και πλασματικό, αφού το εναπομείναν κοινοβουλευτικό κόμμα, το κεντροαριστερό κουρδικό HDP, παρόλο που παραμένει εκτός της συμμαχίας υπό το CHP, ουσιαστικά συνείσφερε με τη στρατηγική του να μην κατεβάσει υποψηφίους στις δυτικές επαρχίες, στο όνομα μιας πολιτικής αντί-Ερντογάν.
Το CHP πάντως, πανηγυρίζει τις νίκες του στις τρεις μεγαλύτερες πόλεις της χώρας, αλλά και για την απόσπαση μητροπολιτικών δήμων από τα χέρια του AKP. Παρά την προσπάθεια του AKP να αμφισβητήσει τις νίκες του CHP με προσφυγές κατά του αποτελέσματος σε Κων/πολη και Άγκυρα, η ήττα του Ερντογάν σε αυτά τα προπύργια του κυβερνώντος κόμματος, αποτελούν πλήγμα για τον Τούρκο πρόεδρο, που με δική του επιλογή είχε πρωταγωνιστήσει στην προεκλογική εκστρατεία για τις δημοτικές εκλογές, στις οποίες μόνος του έδωσε χρώμα δημοψηφίσματος.
Το AKP έχασε πολύ οριακά την Κων/πολη (περίπου 20 χιλιάδες ψήφοι σε μια μεγαλούπολη εκατομμυρίων κατοίκων), αλλά αυτό έγινε σε ένα παραδοσιακό προπυργιο του και με υποψήφιο του μάλιστα τον πρώην πρωθυπουργό Μπ. Γιλντιρίμ… Η προηγούμενη φορά που το κεμαλικό στρατόπεδο είχε κερδίσει το δήμο της Κων/πολης ήταν το 1989. Το 1994 το ισλαμιστικό RP (μετέπειτα FP) κέρδισε το δήμο και μάλιστα με τον ίδιο τον Ερντογάν. Το FP κέρδισε με άλλο πρόσωπο και το 1998, ενώ το AKP (ιδρύθηκε υπό τον Ερντογάν με πιο μετριοπαθές πρόσωπο το 2001 όταν απαγορεύτηκε το FP, ενώ όσοι έμειναν υπό τον Νετζμετίν Ερμπακάν ίδρυσαν τότε το SP) κέρδισε την Κων/πολη σε όλες τις εκλογές από το 2004 μέχρι το 2014. Το ίδιο σκηνικό επικρατούσε και στην Άγκυρα από το 1989 μέχρι σήμερα. Όμως πρέπει να σημειωθεί ότι οι φετινές νίκες του CHP στις δυο μεγαλύτερες πόλεις, έγιναν με πρόσωπα που δεν προέρχονται από το παραδοσιακό κεμαλικό κεντροαριστερό στρατόπεδο, αλλά από τάσεις που παραπέμπουν ιδεολογικά στους αντιπάλους του CHP, το AKP και το MHP…
Το δε HDP, επικεντρώθηκε στους δήμους των ανατολικών επαρχιών, σιγοντάροντας ουσιαστικά το CHP έναντι του AKP και έτσι παρουσιάζεται με μειωμένα πανεθνικά ποσοστά στο 4,24%. Από την άλλη όμως, επανέκτισε πολλούς από τους δήμους που είχε κερδίσει το σοσιαλδημοκρατικό κουρδικό κίνημα (με άλλη ονομασία) το 2014, αλλά του είχαν κλαπεί με τις δήθεν αντιτρομοκρατικές συλλήψεις 85 Κούρδων δημάρχων που είχαν αντικατασταθεί, μέσω κρατικών διορισμών, με ανθρώπους του Ερντογάν.
Τα αποτελέσματα των δημοτικών εκλογών
Έτσι το AKP έλαβε στις φετινές δημοτικές 44,33% εκλέγοντας δημάρχους σε 15 (-3 σε σύγκριση με το 2014) από τους 30 μητροπολιτικούς δήμους (πρωτεύουσες των 30 μεγαλύτερων επαρχιών της Τουρκίας), σε 24 (-6) δήμους άλλων πρωτευουσών επαρχιών και σε 738 (-32) μικρότερους δήμους. Το CHP έλαβε 30,12% και κέρδισε 11 (+5) μητροπολιτικούς δήμους, 10 (+1) πρωτευουσών επαρχιών και 242 (+25) μικρούς δήμους. Το IP έλαβε 7,45% και κέρδισε 25 μικρούς δήμους, το MHP 7,31% κερδίζοντας 1 (-2) μητροπολιτικό δήμο, 10 πρωτευουσών επαρχιών (+5) και 333 (+172) μικρούς δήμους και το κουρδικό σοσιαλδημοκρατικό HDP και οι εταίροι του με 4,24% κέρδισε 3 (+1) μητροπολιτικούς δήμους, 5 (-4) πρωτευουσών επαρχιών και 62 (-26) μικρούς δήμους.
Τα μη κοινοβουλευτικά κόμματα αρθροιστικά έλαβαν 5,61% με το TKP να είναι το μόνο που εξέλεξε δήμαρχο πρωτεύουσας επαρχίας, ενώ άλλες δυνάμεις κι ανεξάρτητοι κέρδισαν σε πάνω από 39 μικρούς δήμους. Το ισλαμιστικό SP με 2,71% κέρδισε 20 (-5) μικρούς δήμους, το κεμαλικό σοσιαλδημοκρατικό DSP με 0,98% κέρδισε 6 (+1) μικρούς δήμους, το δεξιό DP με 0,73% κέρδισε 8 (-6) μικρούς δήμους, το ακροδεξιό κι ισλαμιστικό BBP (που το 2018 μετείχε στη συμμαχία του AKP με το MHP) με 0,41% κέρδισε 5 (-1) μικρούς δήμους, το εθνικιστικό κεμαλικό BTP έλαβε 0,36%, το εθνικιστικό (πρώην μαοϊκό) VATAN έλαβε 0,36% και το TKP με 0,16% εξέλεξε τον Μάτσογλου δήμαρχο της πρωτεύουσας του Ντερσίμ, χάνοντας οριακά το μικρό δήμο του Οβατσίκ.
Ενδοαστικές ανακατατάξεις και ενδο-ιμπεριαλιστικοί ανταγωνισμοί
Ενδεικτικά παραθέτουμε τα ποσοστά των περσινών βουλευτικών εκλογών για τα κοινοβουλευτικά κόμματα: AKP 42,56%, CHP 22,64%, HDP 11,7%, MHP 11,1% και IP 9,96%.
Το συμπέρασμα είναι ότι το κυβερνών AKP, παρά τις ηχηρές ήττες στις μεγάλες πόλεις, αύξησε το πανεθνικό του ποσοστό, ενώ ο εταίρος του είχε μεγάλες απώλειες.
Επιπρόσθετα το AKP σφυρηλάτησε τη συμμαχία με το ακροδεξιό MHP, ενώ απέσπασε και δήμους όπου πλειοψηφεί κουρδικός πληθυσμός.
Τα δε κέρδη του CHP εξισώνονται με τις εικονικές απώλειες του HDP, το οποίο δεν κατέβασε υποψήφιους εκεί όπου το CHP είχε δυναμική να κερδίσει τον υποψήφιο του AKP. Το CHP όμως, αύξησε σημαντικά τους δήμους του, κράτησε τα κάστρα του (περιλαμβανομένης της Σμύρνης) και απέσπασε σημαντικά μητροπολιτικά προπύργια του κυβερνώντος κόμματος, περιλαμβανομένης της Κων/πολης, της Άγκυρας και της Αττάλειας.
Όλα αυτά καταδεικνύουν τόσο τη φύση των ενδοαστικών αντιπαραθέσεων, όσο και το ρόλο των εφεδρειών του συστήματος στη συνεχιζόμενη αναμόρφωση του αστικού πολιτικού χάρτη, προς υπεράσπιση των συμφερόντων των μονοπωλίων.
Και χωρίς να συνυπολογίζεται το Yeni Parti (Νέο Κόμμα) που δεν μετείχε στις δημοτικές εκλογές, αλλά φημολογείτε ότι βρίσκεται στα σκαριά με το βλέμμα στις προεδρικές εκλογές του 2024. Πρόκειται για κίνηση ιδρυτικών και ιστορικών στελεχών του AKP που εκπαραθυρώθηκαν ή περιθωριοποιήθηκαν από τον Ερντογάν. Διεργασίες που αγγίζουν πρώην προέδρο, πρωθυπουργούς και υπουργούς της Τουρκίας, όπως ο Αμπντουλάχ Γκιουλ, ο Αχμέτ Νταβούτογλου κι ο Αλί Μπαμπατζάν. Λαμβάνοντας υπόψη και τις ενδοαστικές διεργασίες που προηγήθηκαν των προεδρικών του 2018, με CHP και IP να επιδιώκουν να κατεβάσουν τον Γκιουλ ως υποψήφιο απέναντι στον Ερντογάν, θα μπορούσε να ανοίξει το δρόμο για νέες ενδοαστικές διεργασίες. Με το Νέο Κόμμα να κατεβάζει ένα υποψήφιο σεβαστό στους ψηφοφόρους του AKP που θα λαβει τη στήριξη και της αντιπολίτευσης, ενδεχομένως και της κουρδικής κεντροαριστεράς στο όνομα του «να φύγει ο Ερντογάν». Με ένα υποψήφιο το 2024 που δεν θα απαρνιέται την πολυετή διακυβέρνηση του AKP, αλλά θα στοχεύει δήθεν την αυταρχικότητα του σουλτάνου Ερντογάν. Και πάλι υπηρετώντας το μεγάλο κεφάλαιο και κλείνοντας το μάτι και στους ιμπεριαλιστές συμμάχους της Τουρκίας που στα πλαίσια των ενδο-ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών, δεν θα είχαν πλέον πρόβλημα να αλλάξουν το πρόσωπο (Ερντογάν), χωρίς να αλλάξουν οι αντιδραστικές πολιτικές. Αντίθετα μια τέτοια αλλαγή προσώπου, θα μπορούσε να ενισχύσει το ρόλο της Τουρκίας στην ιμπεριαλιστική πυραμίδα.
Η επιτυχία των κομμουνιστών
Μέσα σε αυτό το περίπλοκο κουβάρι, η μόνη δύναμη που θα μπορούσε να λειτουργήσει ως πραγματικός πόλος αντίστασης και πάλης υπέρ των εργατών και των λαϊκών μαζών, είναι το TKP.
Για αυτό το λόγο είναι πολύ σημαντική η επιτυχία των κομμουνιστών στο Ντερσίμ, όπως και η ίδια η κάθοδός τους στις εκλογές, η οποία συνιστούσε ξεπέρασμα των νέων εμποδίων που όρθωσε το αστικό πολιτικό σύστημα ενάντια στο κομμουνιστικό κόμμα.
Το TKP απέσπασε σημαντική εμπειρία μέσα από τις δημοτικές εκλογές και το έπραξε αυτό αυξάνοντας σημαντικά τη δύναμη του και συνεχίζοντας, παρά τους περιορισμούς και τους αποκλεισμούς, να θέτει στο δημόσιο διάλογο ζητήματα όπως η ταξική πάλη και ο ίδιος ο σοσιαλισμός. Παρά το ότι κατέθεσε περιορισμένες πανεθνικά υποψηφιότητες, το TKP πέραν από την επιτυχία στο Ντερσίμ, πανεθνικά συγκέντρωσε πάνω από 130.000 ψήφους (0,16%), με αξιοσημείωτη αύξηση σε δήμους στην Σμύρνη όπως Ούρλα (2,33%), Τσεσμέ (1,04%), Ναρλιντερέ (1,58%) και Μπάλτσοβα (1,67%) και στο Μπεσίκτας της Κων/πολης (1,2%).
Φυσικά η νίκη του TKP στο Ντερσίμ των 86.000 κατοίκων, είναι πρωτόγνωρη στην Τουρκία, όπου μέχρι το 2001 δεν μπορούσες καν να ονομάσεις νόμιμα ένα κόμμα κομμουνιστικό…
Ο Ματσόγλου του TKP κέρδισε με 32,77% το δήμο έναντι των υποψηφίων του HDP (28,21%), CHP (20,59%), AKP (14,06%) και MHP (3,49%). Στην εκλογή δημοτικών συμβούλων του Ντερσίμ, το TKP έχασε οριακά την πρωτιά: HDP 29,75%, TKP 29,24%, CHP 22,57% και AKP 17,73%. Στη δε επαρχιακή συνέλευση του Ντερσίμ το TKP είναι τέταρτη δύναμη με ποσοστό που πλησιάζει το 20%: CHP 27,65%, HDP 23,83%, AKP 19,62%, TKP 18,35% και MHP 5,61%.
Μάλιστα για μόλις κάτω από 200 ψήφους, το TKP απώλεσε το μικρό δήμο του Οβατσίκ, με τον προκάτοχο του Ματσόγλου, τον Μουσταφά Σαριγκιούλ, να επιστρέφει στη δημαρχία, αλλά ως υποψήφιος του CHP και όχι του κουρδικού κεντροαριστερού κινήματος, όπως σε παλαιότερες εκλογές… Το TKP διεκδίκησε τη δημαρχία χωρίς ονομαστικό υποψήφιο, έτσι ώστε να μπορούσε να ορίσει τον Ματσόγλου, σε περίπτωση που έχανε στο δήμο του Ντερσίμ. Για τους δημοτικούς συμβούλους του Οβατσίκ έλαβαν: CHP 34,78%, TKP 30,86%, AKP 21,28% και HDP 13,08%.
Το TKP έλαβε πολύ ψηλά ποσοστά σχεδόν σε όλους τους δήμους της επαρχίας Ντερσίμ για την εκλογή συμβούλων: Χοζάτ 22,05%, Μαζκίρτ 18,28%, Ναζιμιγιέ 16,49%, Πουλουμούρ 11,86% και Ακπαζάρ 9,71%.
Ας αναφέρουμε ενδεικτικά τις συμμετοχές του TKP σε βουλευτικές εκλογές σε σύγκριση με τις άνω των 130 χιλιάδων ψήφων που έλαβε φέτος:
• 1999 37,671 ψήφοι 0,12% (ως SIP)
• 2002 50,496 ψήφοι 0,19%
• 2007 80,092 ψήφοι 0,22%
• 2011 64,006 ψήφοι 0,15%
• 2015 (Ιούνης) 13,780 ψήφοι 0,03% (ως KP)
• 2015 (Νοέμβρης) 52,527 ψήφοι 0,11% (ως KP)
• 2018 Δεν επιτράπηκε συμμετοχή στο TKP που απάντησε με την κάθοδο ανεξάρτητων υποψηφίων για να υπάρχει σοσιαλιστική φωνή στην προεκλογική εκστρατεία.
Σε συνέντευξή του στο Sol, ο Γ.Γ. της Κ.Ε. του TKP, Κεμάλ Οκουγιάν, τόνισε ότι τα ποσοστά του κόμματος παραμένουν χαμηλά, αλλά εχει σημασία η σημαντική αύξηση. Υπέδειξε το νέο διπολισμό που στήνεται, υποδεικνύοντας ότι σε μερικές επαρχίες το τρίτο κόμμα έχει ποσοστό κάτω του 1%. Κάτι που, όπως είπε, βλέπουμε για πρώτη φορά. Ο Κ. Οκουγιάν υπογράμμισε ότι μόνο το TKP είναι διαφορετικό, αφού όλα τα άλλα κόμματα μπορούν να συμμαχήσουν μεταξύ τους. Τόνισε, ανάμεσα σε άλλα, ότι το κόμμα απέδειξε ότι δεν λυγίζει από τις όποιες καταστάσεις και υπέδειξε ότι είναι σημαντικό που το TKP ξεπέρασε το 1% σε μεγάλες πόλεις. Από την άλλη τόνισε ότι αυτό δεν είναι αρκετό και ότι η πάλη συνεχίζεται.
Ως προς τη νίκη στο Ντερσίμ, υπογράμμισε ότι οι κομμουνιστές θα κάνουν αυτά που υποσχέθηκαν και ότι η νίκη ανήκει στο λαό. Ο Κ. Οκουγιάν μίλησε για συλλογική οργανωμένη δουλειά και υπέδειξε ότι ο ίδιος ο λαός του Ντερσίμ θα ασκήσει τη δημαρχία, δημιουργώντας παράδειγμα.
Έπιασε δουλειά ο Ματσόγλου
Ο ίδιος ο Ματσόγλου μιλώντας στο Sol μετά την εκλογική νίκη του, τόνισε ότι «οι πόρτες του δήμου θα είναι ανοικτές για το λαό» και πρόσθεσε πως θα πραγματοποιήσει μια δημόσια συνάντηση για να βρεθεί ο καλύτερος τρόπος για τη συλλογική διαχείριση των κοινών του δήμου. Τόνισε ότι θα δημοσιοποιήσει όλα τα πεπραγμένα του διορισμένου από τον Ερντογάν δημάρχου και ότι θα διαχειριστεί το δήμο μαζί με το λαό. Πρόσθεσε ότι θα επεκτείνει στο Ντερσίμ το συνεταιριστικό μοντέλο παραγωγής που άρχισε στο Οβατσίκ και ευχαρίστησε τους ψηφοφόρους του που πίστεψαν στο σοσιαλισμό και την αλληλεγγύη. «Θα δείξουμε σε όλη τη χώρα ότι ένα σοσιαλιστικό μοντέλο είναι εφικτό», συμπλήρωσε.
Αρχικά πάντως, η εκλογική επιτροπή αρνήθηκε να ορκίσει τον Ματσόγλου, επικαλούμενη λόγους ασφαλείας… Όταν κλήθηκε να δώσει εξηγήσεις ως προς τα αίτια, απάντησε ότι δεν επιθυμεί να δηλώσει κάτι περισσότερο! Με καθυστέρηση 24 ωρών, ο Ματσόγλου ορκίστηκε δήμαρχος του Ντερσίμ και έπιασε άμεσα δουλειά, αφού ευχαρίστησε το λαό και για τις αντοδράσεις του ενάντια στις αρχικές προφάσεις για καθυστέρηση της ορκωμοσίας του.
Πρώτα κάλεσε όλους όσους θα του έστελναν λουλούδια για συγχαρητήρια, να μην το πράξουν, αλλά να καταθέσουν το αντίστοιχο ποσό σε ταμείο για τα αδέσποτα ζώα της πόλης. Από το γραφείο του δημάρχου του Ντερσίμ συνέχισε από εκεί που έμεινε στο Οβατσίκ: Με διαφάνεια.
Έδωσε στη δημοσιότητα τα οικονομικά του δήμου, αποκαλύπτοντας την κακοδιαχείριση των διορισμένων από τον Ερντογάν δημοτικών αρχών που είχαν αντικαταστήσει τον Κούρδο συλληφθέντα πρώην δήμαρχο, τον Νοέμβρη του 2017. Ανακοίνωσε ότι παρέλαβε χρέος 65 εκ. ΤΛ και ταμείο μόλις 266 χιλιάδων ΤΛ.
Ο Ματσόγλου αποκάλυψε ότι ο διορισμένος δήμαρχος, αναλαμβάνοντας καθήκοντα τον Νοέμβρη του 2017 είχε παραλάβει 17 εκ. ΤΛ σε πλεόνασμα!!! Δεν χρειάζονται περισσότερα σχόλια…
Ο Ματσόγλου μετά τη νίκη του, έδωσε συνέντευξη και στον Ριζοσπάστη (διαβάστε την εδώ)
Ο εργαζόμενος λαός έχει το κομμουνιστικό του κόμμα
Το TKP με ανακοίνωσή του σχολίασε το αποτέλεσμα των εκλογών:
1) Η κρίση του AKP, που ανήλθε στην εξουσία πριν 17 χρόνια, έχει εμβαθύνει. Οι εκλογές μετατράπηκαν σε κρίση όχι μόνο του AKP, αλλά και για τα αντιπολιτευόμενα κόμματα που συμμορφώνονται με το καθεστώς του AKP. Άμεσα μετά τις κάλπες, οι εκκλήσεις των εκπροσώπων του κεφαλαίου για ομαλοποίηση, μπορεί να εκτονώσουν την κρίση προσωρινά. Όμως η Τουρκία εισέρχεται σε μια έντονη οικονομική, πολιτική και κοινωνική κρίση.
2) Είναι επίσης ξεκάθαρο ότι το κεντρικό κόμμα της αντιπολίτευσης, το οποίο κέρδισε τους δήμους της Άγκυρας και της Κων/πολης με υποψήφιους προερχόμενους από το εθνικιστικό MHP και ισλαμιστικές τάσεις αντίστοιχα, έχει εισέλθει στη δική του κρίση. Η οργή ενάντια στο AKP που συσσωρεύεται στην κοινωνία για 17 χρόνια, εγκλωβίστηκε στην ιδεολογία του AKP με τη βοήθεια του CHP. Είναι αδύνατο να δημιουργηθεί ιστορία επιτυχίας ή η όποιου είδους ελπίδα για το λαό από αυτή την εικόνα.
3) Ως αντιπρόσωπος μιας πλατιάς συμμαχίας, ο υποψήφιος του TKP, Φατίχ Μεχμέτ Ματσόγλου, κέρδισε τον επαρχιακό δήμο του Ντερσίμ. Αυτή η νίκη έχει ιστορική σημασία στην Τουρκία. Μαζί με τους φίλους μας, θα κάνουμε ότι μπορούμε για να επεκτείνουμε την προοπτική των “λαϊκών δημαρχειών” σε επαρχιακό επίπεδο. Συγχαίρουμε το λαό του Ντερσίμ για τις αποφάσεις του.
4) Το TKP σε αυτές τις εκλογές που αφήνουν την εντύπωση ενός δικομματικού συστήματος, πέτυχε ριζοσπαστικά αυξημένες ψήφους, παρά τις προκλήσεις, τις επιβολές και τους περιορισμούς. Το TKP έλαβε πάνω από 130 χιλιάδες ψήφους για τα δημοτικά συμβούλια. Σε τρεις κύριες μητροπολιτικές πόλεις υπήρξε αξιοθαύμαστη αύξηση των κομματικών ψήφων, ενώ σε Ούρλα, Μπάλτσοβα, Ναρλιντερέ, Τσεσμέ (της Σμύρνης) και Μπεσίκτας (της Κωνσταντινούπολης), οι ψήφοι του TKP ξεπέρασαν το 1%. Αξίζει να σημειωθεί ότι το ποσοστό του TKP στην Ούρλα ξεπέρασε το 2%.
5) Το TKP έλαβε υψηλό ποσοστό σε κάποιες περιφέρειες που είχε ως στόχο να διακυβερνήσει ως παράδειγμα λαϊκών δημαρχειών, αλλά δεν τα κατάφερε λόγω κάποιων εξελίξεων της τελευταίας στιγμής. Το TKP δεν μπορεί και δεν θα περιορίσει τον εαυτό του στις εκλογές. Όντως οι κομμουνιστές ενδυναμώθηκαν σε δεκάδες νέες περιφέρειες και γειτονιές και δεν βλέπουμε το αποτέλεσμα σε αυτές τις περιφέρειες ως αποτυχία. Αντίθετα θεωρούμε αυτές τις περιοχές ως νέα οχυρά μας.
6) Ως προς τις εκλογές για δημάρχους, όπου οι αποφάσεις των ψηφοφόρων επηρεάζονται από διάφορες επιρροές και τοπικές ισορροπίες, το TKP έχει επίσης αυξήσει τις ψήφους του. Ενδεχομένως κάποιες από τις ψήφους που ρίχθηκαν υπέρ του TKP να ήταν “ψήφοι διαμαρτυρίας”, αλλά τα αποτελέσματα δείχνουν ξεκάθαρα ότι το κόμμα έχει δημιουργήσει τη δική του βάση από πέρσι. Αυτοί που θέλουν να ανατρέψουν το σύστημα στην Τουρκία και να δημιουργήσουν μια σοσιαλιστική χώρα έριξαν την ψήφο τους υπέρ των κομμουνιστών.
7) Αυτοί που ψήφισαν το TKP πρέπει να έχουν υπόψην τους ότι η βούλησή τους έχει σημαντικό αποτέλεσμα: Η ελπίδα ανθίζει στην Τουρκία. Το κόμμα μας θα εργαστεί για τη λεπτομερειακή ανάλυση των εκλογικών αποτελεσμάτων και θα εξαπολύσει μια ακόμη πιο έντονη περίοδο δράσης από ότι ήταν η προεκλογική περίοδος, έτσι ώστε ο λαός της Τουρκίας να μην είναι καταδικασμένος στην τάξη των καπιταλιστών, των ιμπεριαλιστών και των αντιδραστικών, με τους οποίους δεν “είμαστε στην ίδια βάρκα” (σ.σ. πρόσφατα ο Ερντογάν είχε πει προεκλογικά αυτή τη φράση).
8) Ευχαριστούμε όλους τους πολίτες που μας ψήφισαν ή μας στήριξαν με διάφορους τρόπους.
9) Για μια ακόμη φορά, καλούμε όλους όσους οι καρδιές τους βρίσκονται με το TKP, να συνενωθούν με την πάλη μας. Θα είμαστε πιο δυνατοί μαζί. Αν το χρήμα έχει την εξουσία του, ο εργαζόμενος λαός έχει το κομμουνιστικό του κόμμα!
